"Anne, bu benim için çok önemli!"
"Hayır! Frank'e söylediğin o sözlerden sonra kesinlikle hayır!"
"Tamam, Özür dilerim. Ama anne o benim hayatım, tek yaşama sebebim. Anlamıyor musun? Kendini benim yerime koy ve bir daha düşün."
"Ama anne olarak sana izin vermiyorum." Düşün... Düşün.. Yeter ki evden çık..
"Tamam anne sana son bir teklif sunuyorum. Frank geldiğinde ona yemek hazırlayacağım. Teklif var, ısrar yok." Halbuki ısrar edeceğimi ikimizde biliyorduk.
"Ne yemek yapacaksın?"
"Demek ki izin veriyorsun?"
"Pekala, hadi çık." Annemin yanağından öptüm ve hemen dışarı çıktım. Zaman bile kaybetmiştim.
Tekrar o markete girdim ve etrafa baktım. Yine yoktu. Kasaya baktım, yoktu. Tüm özgüvenimi topladım ve yine o odaya girdim.
Tanrım lütfen..
Hayır..
Ben sadece onu sevmiştim, sonuçlarının böyle olacağını bilemedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Amnesia♢lrh
FanficSon kez ona aşık olduğunu fısıldadı. Tanrıdan af diledi. ♢30.12.2015♢