AMİP - ALSEL

DOSTÇA SEV BENİ

SELİN

"Hep yanımda ol" bu cümleyi on saniye boyunca milyon defa düşündüm.

Yüzüme öyle mahsun mahsun bakıyordu ki onun karşısında erimemek imkânsızdı.

Yine sesinin tonunu kısarak ve yüzündeki yine aynı mahsun ifadesiyle...

"Tabi ki dostça!!" Dedi.

Tabi başka nasıl olabilirdi ki? Olamazdı. Olmamalıydı.
Eğer olursa da gerçekler ortaya çıkınca bitecekti.

Umarım gerçek diye düşündüklerim koca bir yalan yığını olurdu.

Toparlamaya çalıştım. Onu onaylamalıydım.
Tabi ki de dostça ve arkadaşça...
Sesimi ayarladım.

"Tabi ki dostça!" Dedim.

Yüzüme daha derin baktı.

"Artık düşman gibi davranmayalım birbirimize olur mu?" Dedi.

Haklıydı. Şu an iyi anlaşmamız en mantıklısıydı.
Kırmak kırılmak için uygun bir zaman değildi.

Zaman yalanlarla ve sırlarla yaşadığımız bu hayatı artık gerçeğe dönüştürme zamanıydı.

Ve itiraf ediyorum. Ben bu hayatın içinde Ali ile düşman değil dost olmak istiyordum.

Nasıl olduğunu sordum. Hala fazla üzgün duruyordu.

"Daha iyi misin şimdi?" Dedim.

Başını salladı.

"İstersen eve gidelim uyu biraz iyi gelir." Dedim.

Gidelim mi demiştim.
Ben nereye gidiyorum.
O gitsin kendi evine.
Ben de kendi evime. Ne diyorum ben?

Yine başını salladı.
"İyi olur. " Dedi.

Kalktık ve eve doğru yürümeye başladık.
Çok kötüydü.
Yıkılmış gibiydi.
Böyle bir durumda yıkılmamak elde değildi.

Kötü olduğunu görünce koluna girdim. Baya bir yol gelmiştik.
Eve dönmemiz uzun sürmüştü. Sonunda eve geldik.
Anahtarı Ali den aldım. Kapıyı açtım.
Koridorda ilerledik.
Bir odaya doğru yürüdü. Ve kendini koltuğa attı.

Yorgundu.
Bir şey isteyip istemediğini sordum.
İstemediğini söyledi.

Anahtarı masanın üzerine bıraktım.
Arkamı döndüm yürümeye başladım.
Arkamdan seslendi.

Aynı kısık sesiyle...

"Gidecek misin?" Dedi.

Köpek yavrusu gibi bakıyordu.

"Hayır arabayı biraz kenara çekicem. Yolun ortasına park ettim aceleden." Dedim.

Hafifçe gülümsedi.

"Hep öyle park ediyorsun. "

"Hadi be ordan! Ben bir kere çok güzel park ederim."

İkimizde gülümsedik. Onu rahatsız etmemek için anahtarı masanın üzerinden aldım. Ve arabayı park etmek için dışarı çıktım.

Bir kaç dakika sonra geri döndüğümde Ali duşa girmişti.

Etraf dağınıktı. Annesi öldüğünden beri evi temizlediği yoktu sanırım.

Etrafa attığı kıyafetlerini toplamaya başladım.
Yaklaşık on dakika sonra Ali duştan çıktı .

"Selin!!"