Will you take me?

Chapter 1

•=•Chapter 1•=•
Ang ganda ng umaga ko...

"Pa!"

"Oh?" And turned to me. He was reading the Manila Bulletin.

"I'm heading to school." I pleaded before wearing a strap of my backpack.

"Sige. Ingat anak!"

"Opo." And left.

Nagsimula na ako sa paglalakad. 7:38 am palang. But I always go to school early. That's how I roll. Introvert na nga, mahilig pumasok ng maaga, matalino, wala pang mga kaibigan!

Though I don't complain. I've been waiting for a friend for years... Ni isa, walang lumalapit para magpakilala or makipagkaibigan. Ganda talaga ng buhay ko! Loner....

Grabe... Katalinuhan nalang talaga yung pwede kong ipagmalaki. Hindi naman ako gwapo para libutan, or interesado para lingonan. Ganyan talaga eh.... Life is complicated for me, But I am contented.

As long as my father is with me. Sapat na yon. Nawala na si mommy. Wag naman pati ang tatay ko....

Well... I guess having no friends was really a problem from the start.... Especially if your father is a brilliant professor and could teach you by himself. Dagdagan mo pa yung high IQ ko. Homeschooled....

Nakarating na rin ako sa harap ng Cedarwell University. 7:42 am... Aga pa. Tambay muna ako sa open fields.... Tutal... Maganda yung panahon. Malamig tapos cloudy.

Nakarating na ako sa favorite spot ko. Wala kasi nakakakita sakin sa lugar na to. Kaya.... Ayun....

Kinuha ko yung dictionary sa bag ko at nagsimulang magbasa. Wag kayong KJ ha? Ito lang talaga ang nakakapit na interesting for me.

"Aga natin tol ah?" Nagulat nalang ako. Biglaan kong nasarado ang dictionary and lumingon sa taong nagsalita. "Ay! Sorry! Nagulat ka ba? Hehe...." Sabay kamot ng batok. Ah.... Si Xyred Trevino... Si Mr.Sikat ng Cedarwell....

"Do you need anything?" Englishero ako dahil kay dad.... Bawal daw akong mag tagalog sa bahay eh.... Pati ba rin naman sa bahay may restrictions?

"Ah! Wala lang...." At tumabi saakin.... Ang awkward naman..... FC?

Medyo tumahimik yung paligid.... Hindi ko naman siya kaano-ano... Bigla-biglang sumusulpot at makikitabi...

"So... Mr.Smart-Aleck?" Tinawag talaga ako with the nickname I'm called in school....

"Yes Mr.Sikat?" I gave the question back. Ang daya naman kung ako tinawagan niya by my nickname, tapos ako tatawagin ko siya ng Xyred.

Napatawa siya. May sinabi ba ako? Sinusubukan ko lang naman maging polite... Di ako sanay makipag usap sa mga tao... Lalo na sa mga popular peeps kagaya ng mokong na ito. "Dito ka ba natambay tuwing wala pang klase?" Tanong niya.....

"Why?" Ano gusto niya? Gagawin ba nilang hide out ito? Badtrip naman....

"Wala lang. Bakit ayaw mong makipag usap sa mga tao?" Bakit parang may pakielam naman siya? Ano ba naman tong napasukan ko?!

"Um.... Someone payed or dared you or something? You don't have too if it's hard..." Sabay balik sa dictionary.

He chuckled. Seryoso.... Dati... May binayarang lalaki si dad para maging kaibigan ko. Ano yung ending? Nahanap niya ang meant to be niya sa mall habang ako, iniwan na nakatulala.

"Grabe ka naman kung maka husga." Ang tumingin sa taas....

"Sorry... But... Nobody talks to me unless it's a play...." Talaga naman eh. Kaya nga ako introvert! Ano ba!

"Well this is not a play Mr.Francisco." Tapos humarap saakin. He gave out his hand, "I'm Xyred Trevino." Ang gave a sincere smile.

I was just staring at his hand.... My mind was processing.... Ganito ba magpakilala yung mga tao? Alam ko parang ang weirdo ko... Pati simpleng pagpapakilala hindi ko alam. Clueless.... INTROVERT NGA EH!!!

"Someone really payed you... Fvck..." And massaged my forhead. Kawawa naman siya... Yung pride niya nabibiyak dahil sa play na ito...

"Nobody payed me. Ang kulit mo! Nakakaawa yung kamay ko oh.... Nakaabang para sayo." Kinindatan ako!? BAKLA BA TO!? NANGBABANAT EH!

"Are you gay?" Then he laughed his ass off... Sabagay... Nakakatawa yung tanong ko.... Itong sikat na ito? Gay? Parang hindi naman bagay.... Ang layo...

"Sorba ka naman.... But I'll let it pass." And smiled playfully. "See you after lunch Smart-Aleck..." At umalis na.

That was weird.... For the years I have lived within this world.... He was the first man to approach me... Yung nakakagulo pa nga eh.... Sikat siya.... Captain ball. Ano ba yan.... Hindi naman siguro magpapakababa yung mga taong matataas unless dare or pustahan yan diba?

Aish! Malay ko ba! Makapasok na nga sa classroom.... Maguguluhan pa yung pagiisip ko nito eh....