5

319 39 34
                                    

"Evet hatırlıyorum.Ve cidden özür dilerim.İsteyerek olmadı."

"İsteyerek olmadı mı ? Öyle mi Tiffany ? Tamam o zaman sana şunu söylemeliyim ki,benim zaten hoşlandığım biri var."

Stephanie biliyorum diye bağırmak istiyordu.Sonra gidip Daehyun'un aptal suratına bir yumruk patlatmak,ardın da gidip uyumak istiyordu.

"Bizim yakınlaşmamız seni bu kadar mı rahatsız etti ? İğrenç mi buluyorsun ?"

Taeyeon sinirle ayağını yere vurdu.Neden anlamıyordu ki ? Bir hafta öncesinde ne yaptığını hatırlamayan,sokakta tanıştığı kızla nasıl yakınlaşabilirdi ? Arkadaştılar ama Tiffany sınırını çoktan aşmıştı.

"Güzel bir kızsın,başlayacağın güzel bir okul var.Neden kendine yeni bir hayat kurmuyorsun ? Çünkü sen gelene kadar ben öyle yapmaya çalışıyordum."

Taeyeon gittiğinde Tiffany sadece susmuştu.Ne diyebilirdi ki ? Zorla kendini sevdiremezdi.

Taeyeon'u ölene kadar sevip,istese bile o böyle hissetmiyordu.Ne yapabilirdi ?

İlk defa normal olmayı istemişti.Sadece Stephanie olup sıradan bir yaşam sürmek.

Daha çocukken kimseyle oyun oynayamazdı.Çünkü heyecanlandığında Tiffany onu ele geçiriyor ve çocukları korkutuyordu.Lisede hoşlandığı çocuklardan hiç karşılık alamamıştı.Ya silik bir Stephanie ya da fazla gürültücü Tiffany oluyordu.Kim böyle biriyle sevgili olmak isterdi ?

21 yaşındaydı ve şu ana kadar kimse onunla oynamamıştı.Kendi ailesi bile.

Ama bu sefer farklı olmasını istiyordu.Sarışın kızı yanında istiyordu.Ve onu kazanana kadar da çabalayacaktı.

***

"Taeyeon neden konuşmuyorsun ?"

Taeyeon kafasını kaldırmaya gerek duymamıştı.Sabahtan beri aynı şekilde yemekhanede oturuyordu.Yoona da dakikada bir aynı soruyu sorup duruyordu.

Konuşmuyorum çünkü bir kaç hafta öncesinde aptal bir parkta bir kızla tanıştım.Arkadaş olabileceğimizi düşünmüştüm ama o öyle düşünmüyormuş.Beni sıkıştırdı ve öptü.Ve bunu hatırlamıyor.Ondan hoşlanıyor olabilirim ama 2 yıldır sevdiğim Daehyun var.Ve benim yüzümden bu okula kayıt oldu.Artık hep yüzünü görmek zorundayım.

Tüm bunları söylemek istemişti.Ama sadece susup karşısında ki arkadaş grubunda bakmıştı.

Kelimeler hislerini anlatmasına yetmezdi.

"Evet gidiyorum Yoona."

***

"Bende bu okula kayıt oldum ! Arkadaş olabiliriz değil mi ? Sana hikayemi anlattım Tiffany,hadi sen de anlat."

Stephanie'nin başı dönmeye başlamıştı.İsminin Sooyoung olduğunu öğrendiği kız kayıt olduğu binadan beri onunlaydı ve durmadan konuşuyordu.

Kısa koyu renki saçları ve uzun boyuyla çok güzeldi ama neden bu kadar çok konuşmak zorundaydı ki ?

Dünden zaten kanayan dudağıyla daha çok oynadı.İçinde tuhaf bir his vardı.

"Tiffany ? Konuşacak mısın acaba ? Bence konuşmayacaksın . Seni diğer arkadaşlarımla tanıştırabilirim . İstermisin ?"

Hayır.Hayır.Hayır.İstemiyorum Sooyoung.Sadece evime gitmek istiyorum.

Ama cevap bile beklemeden kız onu sürüklemeye başlamıştı.Kore de ki insanların neyi vardı ? Daha yeni tanışmışlardı.Hatta tanışmış bile sayılmazlardı .

İçinden bir ses 'Taeyeon da öyleydi' diye bağırdı ve tekrar içeri girdi.Belki de gerçek Tiffany sonunda ona yardım etmeye karar vermişti.

Stephanie delirdiğini düşündü.Taeyeon onu delirtiyordu.Onu gördüğün de de görmediğin de de sonuç hep aynıydı ; sarılma isteği.

Ama öyle bir şey yaparsa gerçekten boka batardı.Zaten geçen hafta ne yaptığını hatırlamıyordu.Ona vurmuş olamazdı değil mi ?

"Bunlar benim arkadaşlarım,Yuri,Jessica,Sunny ve Seohyun."

Ne çok arkadaşı var diye düşündü Stephanie.Onun asla bu kadar çok arkadaşı olmamıştı.

Yuri,güzel ve sağlıklı görünüyordu.Bu kızla iyi anlaşabilirdi.

Jessica,kesinlikle bu kızla konuşmalıydı.Soğuk görünüyordu ve ismine bakılırsa yabancıydı.Stephanie onu kendine benzetmişti.

Sunny ile zaten tanışıyordu.

Seohyun ise biraz daha küçük gösteriyordu.Onun 19 yaşında olabileceğini tahmin etmişti.O da Taeyeon gibi sarışındı.

Kızlarla iyi anlaşmıştı.Kendini iyi hissetmişti.Numaralarını bile almıştı.

Jessica tahmin ettiği gibi fazla konuşmamıştı.Eve gidince ona mesaj atabilirdi.Üstelik psikoloji okuyordu.

Diğer kızlarla aynı bölümdeydi.Bu ülkede herkes mi sanatçı olmak istiyordu ?

Düşünürken evinin olduğu sokağa geldiğini farketmişti.Şimdi ailesi onu sorguya çekecekti.21 yaşındaydı,çoktan yetişkin olmuştu ama hala sorunlu bir çocuk olduğunu düşünüyorlardı.

Stephanie artık kendine yeni bir ev bakacaktı.Yeni bir okulu,arkadaşları olmuştu.Ya da sadece okulu.

Her zaman ki gibi kafası yere eğik yürüyordu.Asla insanların gözlerine bakamazdı.

Görüş açısına sabit duran ince bacaklar girdi.

Onları tanıyordu.Bu pantolonu ve ayakkabıları sabah Taeyeon giymişti.

Hızla başını kaldırdı.

"Tiffany,sanırım geçen hafta ki olayı sana uygulamalı olarak hatırlatmam gerek."

Sunshine||TaeNyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin