Sunshine||TaeNy

7

"Jessica biraz konuşsan ölmezsin emin ol."

Sooyoung sıkıntıyla kafasını ahşap masaya yasladı.Bu Stephanie'yi güldürmüştü.Sooyoung hızını alamamış ve kafasını çarpmıştı.

"Kendiniz konuşun.Çevirmen gibi dolaşıyorum yanınızda.Sanki benimle aynı evde yaşayacaksınız."

Sooyoung kafasını tutarak masadan kalktı ve kafenin çıkışına yöneldi.

Stephanie konuşmayı sevmezdi.Jessica da aynı onun gibiydi.Bu yüzden iletişim kurmaları zor oluyordu.

"Ee Jessica ne diyorsun ?"

"Taeyeon için sorun olmaz mi ?"

Taeyeon neden buna sinirlensin ki ? Sevineceğine emindi ama onunla bu konuyu konuşmamışlardı.

"Hayır."

***

Sonunda bir şeyler güzel gitmeye başlamıştı.Ama bu Stephanie'yi daha da korkutuyordu.Ne zaman hayatı yolunda gitse birden yaşlı cadı ona elma veriyordu.

Annesi her zaman 'evrene kötü enerji gönderme Stephanie' derdi.

Saçmalık.Saçmalık.Saçmalık.

Kötü hiç birşey olmayacaktı.Taeyeon,Jessica'yı sorun etmeyecekti ve güzel bir ilişkileri olacaktı.

Bir de Tiffany vardı tabi.

'Keşke bir yarımın Tiffany olduğunu bilmeseydim.Onun gitmesini istiyorum ama o giderse sonsuza dek kaybolmaktan korkuyorum.' Diye düşündü.

Stephanie karanlık taraftı.Tiffany aydınlık taraf.

Üstelik Tiffany artık ortaya çıkmıyordu.Delirecek gibi olmuyordu.Düzelmişmiydi ?

Gözlerini yarım saattir izlediği okyanustan çekti ve caddeyse döndü.Taeyeon geliyordu.

Onu uzaktan görmek bile tüm o soruları rafa kaldırmış,yerine sevinç ve aşkı getirmişti.

Taeyeon'un küçük bedenini kendine çekti.

Ona sarılmak dünyada ki en huzur verici şeydi.Saçlarının kokusu,Stephanie'nin şuana kadar duyduğu en güzel kokuydu.

'Onu seviyorum.' Diye düşündü.'Onu Tiffany'de seviyor.Ruhum ona ait.'

"Tiffany ? Dün beraberdik neden yıllardır görüşmemişiz gibi davranıyorsun ?"

"Sadece seni özledim."

Taeyeon Stephanie'nin dudağının kenarına küçük bir öpücük kondurdu ve yanda ki banka oturdu.

Bu tam bir öpücük sayılmazdı.

Bu tam bir öpücük değildi.

Taeyeon'un dudakları Stephanie'yi biraz sakinleştirmişti.Ama hala korkuyordu.Bugün kesinlikle kötü bir şey olacaktı.

"Ne tepki vereceksin bilmiyorum ama bunu hızla bir şekilde söylemeye karar verdim.Jessica ile ev arkadaşı olmaya karar verdim."

Stephanie hızla konuşup gözlerini sımsıkı kapattı ve küçük bankta geriye gitti.

Tae onu öldürecek miydi ?

Neden cevap vermiyordu ?

Duyduğu kahkaha sesleriyle çekinerek gözlerini açtı ve gülmekten garip bir hal almış Taeyeon'a baktı.

"B-beni öldürmeyecek misin ?"

Taeyeon gülmeyi biraz kesti ve cevap vermeye çalıştı.

"Tanrım o kadar komik gözüküyordun ki ! Seni hiç öyle görmemiştim."

Stephanie sarışın kıza biraz daha yaklaştı.

"Tamam ciddi oluyorum.Jessica'yı tanıyorum ve seviyorum.Ama bunu bana daha önce söylemen gerekmez miydi ? Ayrıca benimle beraber yaşamayı hiç düşünmedin mi ?"

Hayır hayır Taeyeon'un üzülmesini istemiyordu.

"Düşündüm tabii ki aptal.Ama ailenin izin vermeyeceğini düşündüm.Benimkiler benden pek hoşlanmaz.Ama senin ailen sana çok bağlı sevgilim."

"Haklısın.Senin mutlu olmanı istiyorum.Ama akşama kadar sizi yalnız bırakmam.Hatta eve kamera yerleştiririm.Ah çok mantıklıyım.!"

Taeyeon kendi kendine gülümsedi.

"Sen bana sevgilim mi dedin ? Niye ?"

Stephanie şaşkınlıkla Taeyeon'a baktı.

"B-ben özür dilerim."

"Aptal mısın Tiffany ? Ben öyle bir teklif almadım."

Taeyeon kocaman gülümsedi ve beklentiyle Tiffany'ye baktı.

"Seni suya atarım Taeyeon."

Tiffany de ayağa kalkıp gülümsedi.

"Peki sev-gi-lim.Havai fişekleri izlemeye gidelim mi ?"

***

"Niye böyle davrandığını anlamıyorum Tiffany."

"O gün seni öpen bendim Taeyeon."

Taeyeon anlamamıştı.Tabi ki onu öpen Tiffany'di.Ama neden böyle davranıyordu ?

"Seni fazla tanımıyorum.Ama bu kadar aptal olacağını tahmin etmemiştim.Stephanie neden seni bu kadar çok seviyor ki ?"

Taeyeon şimdi gerçekten delirmişti.Şaka falan mı yapıyordu ?

"Neden parkta tanıştığın birine aşık oldun ki Kim Taeyeon.Üstelik o sana sırrını bile anlatmazken ? Her neyse sonra ki hayatın için bir deneyim olarak düşün.Ne yazık ki neden bahsettiğimi hiç anlayamayacaksın."