My Greatest Enemy

Chapter 9

Zyrene

Maaga naman akong nagising dahil kay Rica. Aalis na kasi ito dahil may emergency daw sa kanila. Hay! Isang araw na lang nga ang field trip namin eh saka pa siya aalis. Kaya ang nagawa ko lang eh ang ihatid siya sa labas ng hotel.

Nang makasakay na siya sa kotse nila ay agad akong pumasok sa hotel at dumiretso sa resto ng hotel. Mauuna na lang akong mag-almusal tutal naman eh pwede kahit anong oras ka kumain dun. Magpakita ka lang syempre ng i.d mo.

Nang makakuha na ako ng pagkain ay agad akong naghanap ng magandang pwesto. Papunta pa lang ako malapit sa veranda, napansin ko na may kumakain na rin doon. At hindi nha ako nagkamali, si Zero. Agad naman akong lumapit sa kanya.

"Good morning, pwede bang maki-share ng table?" tanong ko

"Who are you?"

Hala! Hindi na niya ako kilala. Teka, kung ganun panaginip lang yung kagabi? Medyo nahiya naman ako. Sino ba naman ako na kumausap sa isang kasapi ng F4.

"Sorry. Sige"

Tatalikod na ako ng marinig ko siyang tumawa ng mahina. Napalingon naman ako sa kanya.

"Joke lang. Come and join me" aya niya

"Ha ha. Wag mo nga akong ganyanin. Hindi yun nakakatuwa ha" agad akong umupo

"I'm just testing your fighting spirit"

"Fighting spirit ka diyan. Mukha kaya akong tanga na kinausap ko ang isa sa mga F4. Akala ko magkasundo na tayo yun pala di mo 'ko kilala. Ang bad mo"

"Hahaha. Nakakatuwa ka talaga. Now I know kunh bakit mo napatulan yung kaibigan ko"

"Tss! Kaibigan mo pala yun. Di ko akalaing may kaibigan kang gorilla. Pero joke only. Wag mong sabihin yun sa kanya ha"

"Whay if sabihin ko. Anong gagawin mo?"

"Eh di maghahanda sa susunod na gera. Ano pa ba?"

"Mahirap kalabin si Zaijan"

"I know. Pero to think na hindi matatapos ang kademonyohan niya kung walang aapila. Yun ang turo sa akin ng mama ko. Kaya nga palaban ako palagi. Wala akong pakialam kung mayaman ka o hindi. Papatulan ko siya"

"Grabe, hugot ba yun? Madam Bertud, ikaw ba yan?"

"He! Kung saan napupunta ang usapan natin. Nga pala bakit ka napasama dito? Require rin ba sa inyo 'to?"

"Actually no. I am a business ad student, kaming apat. Nasa especial class kami dahil kami ang mas mataas ang antas kesa sa mga estudyante ng NSU. But my passion is art and music. Kaya aki nandito para maexperience ang field trip ng mha karaniwang tao, like you. No offense for that"

"No, I understand. So may plano ka bang mag-aral ng arts? Oo nga pala, anong field ng art ang gusto mo?"

"Painting"

"Painting? Hala parehas pala tayo"

"You like painting, too?"

"Yup. Since I was a child. Actually mahilig rin ako magdrawing. Hindi ko nga alam kong saan ako nagmana. Both sides of my parents, di ko alam kong sinong pinagmanahan ko"

"Maybe, sa father side mo?"

"Eh? Paano mo naman nasabi?"

"Wala lang, hula ko lang"

Napatango nalang ako. Ilang sandali pa ay nagsidatingan na ang mga kasamahan namin sa field trip. Agad akong nagpaalam kay Zero.

Pagkatapos naming kumain ay agad akong nag-ayos ng gamit ko. Uuwi na kasi kami ngayong araw. Sa wakas makakapagpahinga na rin ako.