My Greatest Enemy

Chapter 21

Isang linggo rin ang lumipas pagkatapos ng nangyaring gulo sa pagitan Zyrene at Zaijan. Si Zero naman ay palaging nakabantay kay Zyrene. Sina Vielt at Dean naman ay sumasama pa rin kay Zaijan.

Naging tahimik ang eskwelahan dahil walang kapansin-pansing ginagawang kasamaan si Zaijan.

And so they thought....

Zaiijan

Isang linggo.

Isang linggo lang ang pinadaan ko saka ako gumawa na naman ng 'kasamaan' sabi nga nila. Well, if they see me as evil then I will show them what really an evil can do.

Kalat sa buong campus ang pagkaexpel ng ilang chairmans at deans ng ilang colleges.

Dapat lang sa kanila yun dahil hindi sila marunong sa trabaho nila. Besides, this is my school. I need an efficient workers not an indolent one.

Nasa kalagitnaan na ako ng pagpaparusa ko ng may dumating na hindi ko inaasahang bisita.

Nasa leisure room ako at naglalaro ng paborito kong video games nang may pumingot sa tenga ko.

"ARRAAAAYYYYYYYY!!!! Who the heck--- ate?!"

"Yes. It is me my little brother" she greeted.

"A-anong ginagawa mo dito?"

"Well see. Let's go"

Hinila naman niya ang kwelyo ko and coercively drag me outside.

"Ate, s-saan mo ba ako dadalhin?" nahihirapan akong tanong.

"Shut up!"

P*tch*! Bat ba ito umuwi. Nangangalay na ako sa pusisyon ko na parang aso na hinihila ng amo. Ah! Nakakahiya ito.

Napansin ko namang papunta kami sa soccer field. Heck! Ano bang gagawin namin dito?

Natumba naman ako nang ihagis niya ako sa field.

"What the h*ll ate?! Ano bang problema mo?!" galit kong tanong.

"Anong problema ko? You're asking me kung anong problema ko?!" pagalit niyang tanong. "Ben, akin na yan"

Inilahad naman niya ang hard bound folder kay ate at walang signal na pinalo niya ako.

"Ate.... teka.... ano bang kasalanan ko sayo. P*tch*! Ano ba?!" sigaw ko habang umiiwas. Heck! Ang sakit ng pagkakahampas niya.

"At sinisigawan mo ako ngayon?!"

"H-hindi ha?"

"Now explain. Ano tong nabalitaan kong may muntik na namang mamatay dahil sayo? Ginagawa mo ba talagang playground ang lugar na ito! For Pete's sake, this is a school premises!" nanggagaliiting sigaw niya.

"This is none of your business ate" seryoso kong sagot sa kanya habang tumatayo.

"None of my business? Gusto mo bang ikaw ang parusan ko? No, I think you really deserve a punishment. Tignan natin natin kung hindi ka magtanda" sabi niya saka tumalikod.

"T-teka ate. Why would I deserve to be punish, this is my school. I am the rule in here"

Lumingon naman siya sa akin. "Well, not anymore brother. Nag-usap kami ni mommy and she approve that I will be handling this school. That means, I am the rule in here. And you will obey my command"

"What the? Hindi maari yang gusto mo ate! Dad gave me this school. Bakit ba kayo nangingialam ni mommy?!"

"Because you are not worthy to be an heir of his precious treasure. I repeat, this is a school premises. At dapat ang nangangasiwa nito ay isang mature tao. And I never see that in you. As your punishment, hindi ka na ang maghahandle nitong school" naglakad na ito palayo.

Napatulala nalang ako. Ano ba itong nangyayari sa akin? Bakit sunod-sunod nalang ang kamalasan ko? Hindi ito pwede. Nagmadali naman akong sumunod sa ate ko. Kailangan ko siyang makumbinse.

Zyrene

Halos hindi kami makapaniwala sa nakita namin kanina. Napapatawa nalang ako sa isipan ko. Ang isang Mighty Zaijan ay kinaladkad ng isang babae kanina. Sigurado akong hiyang-hiya na yun.

"May klase ka pa ba?" napabaling naman ako sa kasama ko. Si Zero pala.

"Ha? Um, wala na siguro. Nagmeeting kasi ang mga teachers" naglakad naman kami patungo sa may gate.

"Hatid na kita"

"Ha? N-naku, wag na. Magko-commute na lang ako. Tsaka magaling na ako. Ang bilis ko ngang nakarecover eh"

"But you're suppose to be resting. Hindi yung pumasok ka pa" nag-aalalang sabi ni Zero.

"Sus! Thanks sa concern pero kaya ko nang sarili ko. Tsaka, mukhang kailangan ka doon ng kaibigan mo. Sino nga ba yung nanghila sa kanya?" nagtataka kong tanong. Hindi naman ako tsismosa ano?

"That's her sister. At saka, he can handle her. Close ang mga yun kaya hindi niya ako kailangan doon"

"Hmm. Talaga lang ha?"

"Don't give me that look. Tara na" akay niya sa akin.

"May something sa inyo eh. Tapatin mo nga ako, nag-away ba kayo?"

"No. Tara na"

"Is he mad dahil kasama mo ako?"

"No. Wag ka nang magtanong. Nakakairita. Halika na" hila niya.

Huminto ako ulit. "No rin. Hangga't hindi ka sumasagot ng matino"

Nakipagtitigan naman siya sa ng ilang segundo saka siya yumuko na parang sumusuko sa akin.

"Stop worrying okay. Makakasama yan sayo. Iuuwi na kita"

"So nag-away kayo ng dahil sa akin?"

"Zyrene.." he warns.

"Makipag-ayos ka sa kanya"

"Zyrene, ayokong makipag-away sayo" pagkontrol niya sa inis niya.

"Same as mine. Sa lahat ng ayoko ay yung nag-aaway ang mga tao ng dahil sa akin. Nakakasakit rin yan ng puso yan" he didn't respond. "Makipag-ayos ka sa kanya. Mapapanatag ako doon. After all, his your friend. I understand him kung bakit siya galit sa akin"

"He deserve that. Hindi siya magigising kong ipagpapatuloy lang namin ang panunuod habang ang iba ay naghihirap na"

I take a deep breathe. "Then, make him realize without you fighting. Please, for me. Mag-ayos na kayo?" I said clamly.

"Let's go"

Sumama na rin ako sa kanya. Hay! Alam kong gusto kong maparusan si Zaijan sa kanyang ginawa pero hindi ayaw ko naman siyang mawalan ng kaibigan.

Kahit galit ako sa kanya, may awa rin naman ako sa gorillang yun. He's one of those person na kulang sa parents attention.

I hope na maging maayos na sila ni Zero. Ayoko pa namang ng gulo lalo na't ako ang rason. God help them.