Kelebeğin Ölümü

33. Bölüm

(Araba Bölümünü Geçiyorum )

Keremin durduğu evin bir sokak arkasına park ediyorum.

Z.İnelim hadi

Y.Tamam canım.

Yağmurla Keremin girdiği evin önüne geliyoruz. Yağmur zili çalıyor. Kapı açılıyor. Bu. Bu.

Z.Ceyda ?

C.Z.Z.Zeynep?
Müziği açın ;)
K.Kim gelmiş canım?

Keremde geliyor.

Y.Ca.Canım mı?

Z.Ne ?

K.Zeynep ?

Z.Kerem ! B.bu ! Nasıl yaptın! Peki ya Ceyda ! Hani arkadaştık seninle ! Nasil yaptın

C.Bak açıklayabilirim-

Z.Açıklama! Bu arada olmaması gerekirmiş. Bitti Kerem! Bitti!

Gözyaşlarımı serbest bırakarak koşmaya başladım. Kerem arkamdan bağırarak koşuyordu

K.Zeynep ! Yanlış anladın. Bekle güzelim! Dur !

Arabayı es geçtim. Gözyaşlarımı kontrol edemiyorum. Aşık olmuştum. Bu sefer gerçekten çok iyi anlamıştım.

Sokaktan sokağa koşuyordum. Daha doğrusu koşuyorduk.

Z.Bırak peşimi !

K.Asla !

Z.Bu kadar kesin konuşma.

Arkadan Ceyda geliyordu.

Ceyda Keremi durdurdu. Bende fırsattan istifade bilmediğim bir sokağa daha girdim. Sonra küçük şirin bir cafe gördüğümde sevinmeye başladım. İçeri girip renkli sandalyelerin birine oturdum. Sonra camdan Keremi gördüm. sağına soluna bakarak koşuyordu. Hala. İşte şimdi bittim ! Gördü mü acaba ? Çünkü cafeye girdi. Yanımdaki fiskosta duran gazeteyi alıp yüzümü kapatırcasına açtım. Gitmiş miydi ? Hafif indirip baktım. Gidiyordu. Garson geldi. Tam zamanı sanki !

Garson.Ne istersiniz hanımefendi.

Kerem duymuştu arkasını dönüp baktı. Bu sefer görmüştü beni.

Z.Kalsın bir şey istemiyorum.

Gazeteyi fırlatıp çantamı aldım ve Keremin yanından geçtim. Tabiki izin vermedi. Bileğimi tuttu.

Z.Ne var ?

K.Zeynep dinle beni !

Z.Ne dinleyeceğim ? Düğün davetiyeni mi vereceksin ? Beni aldattın ! Sen beni aldattın ! Ve Ben
İlk defa. Gerçekle yüzleşmekten korkuyorum.

K.Zeynep gördüğün gibi degil

Z.Ne Peki ? Dinliyorum hadi ! Söyle!

K.Ceyda benim -

C.Kerem !

Koluna koala gibi yapıştı. Evet sevdiğim adam gözümün önünde beni aldattığı sevgilisiyle birlikte. Ölmek istiyorum şuan.

Z.M.Mutluluklar. (şarkı biterse geri sarın)

Yine gidiyordum. Neden ? Korkuyordum. Yine bir el engel oldu

K.Zeynep Ceyda benim üvey kuzenim.

Alıştıra alıştıra söyleseydin be gülüm! Hala idrak Edemiyorduk

Z.Bravo güzel yalan !

Kolumu kurtarıp adım attım. Ama bu sefer bir ses engel oldu.

C.Gerçekten kuzeniz onunla.

K.Eğer bir adım daha atarsan biter.

Z.Ne ?

K.Ciddiyim

Z.Tehdit mi ediyorsun sen beni ?

K.Nasıl anlarsan

Z.Ceyda! Kaybol !

C.Ne ?

Z.Kaybol işte. Sevgilimle özelim var belki !

C.Ta. tamam.

K.Sevgilim ?

Z.Kerem sen ayrılmak mı istiyorsun ?

K.Ne alaka ?

Z.Ne soğuksun bana karşı.

K.Saçmalama Zeynep!

Z.Bitmesini istiyorsan bu bana bağlı. Adımımı Atıyorum tamam.

Ayağım yerden kesildi

K.Çok özür dilerim Meleğim. Affet Beni

Z...

Gözlerimize bakıyorduk. En derinine.

Z.Ben sana küsebilir miyim ? Daha yeni bulmuşken.

Tekrar sahnemizi gerçekleştiriyorduk

(İşte ZeyKer bu öpücük olmadan olur mu :D)

C.Ba.Barıştınız mı ?

Z.Evet !

K.Küsmemiştik.

C.Kerem ben sana aşığım! Anlamıyor musun! Kuzen falan değiliz. Değiliz işte. Ben seni çok seviyorum. sen. Sen bu marulu seçemezsin. Beni seçmelisin.çok mutlu oluruz. Yemin ederim her istediğini yaparım.

K.Ne ?

Z.Anlayamadım !

C.Seni ilgilendirmiyor !

K.Bana bak !

Benim elimi bırakıp Ceydanın yakasına yapıştı.

K.Sevgilim hakkında düzgün konuş ! Sonra-

Ceyda ıslık çaldı. anında silüetli adamlar geldi.

C.Alın.

Adamlar bana doğru yürüyordu. Beni kollarımdan tuttular

Z.Ne yapıyorsunuz! Bırakın! İmdat Kerem !

Keremi de tutmuşlardı. Uzanıp zorda olsa elini tuttum. Beni çektiklerce elimiz ayrılıyordu. Kerem çırpınıyordu ama adam öyle iriydi ki..bense yine ağlıyordum ya ona . ya bana bir sey yaparlarsa !

Z.Beni bırakma sevgilim lütfen

K.Bırakmayağım güzelim. Bırak Beni Seni or**** ! Bırak lan !

Adama tekme atmaya çalışıyordu ama olmuyordu işte. En sonunda artık parmaklarımız birbirine kenetliydi.

Z.Beni kurtar Kerem! Ben korkarım. Ya da beni boşver! Ben senin hasretini kabul ederim. Yeter ki sana bir şey olmasın.

Artık gözlerim kapanıyor ve güçsüzleşiyordum.

K.Konuşma oyle Bitanem. Kurtaracağım seni !

En son duyduğum sen Ceydanin sesiydi

"Onu mutlu edeceğim marul ! Onsuz bir günüm bile geçmeyecek. Sen orada sürünürken ! "

"O iyi olsun yeter-"

diyebilmiştim sadece. Onun bile sonunu getirememiştim. Gözlerim kapanmıştı. En son Keremin Zeynep diye bağırması. Araba yol almıştı bile. Onsuz ben. Şuan düşünemiyordum. Çok uykum vardı......