Kelebeğin Ölümü

22. bölüm

K.Eve değil mi güzelim?

Yine güzelim diyor . Yerim. Yerim derken ?

Z.Hıhı eve. İyisin değil mi sen ?
K.Hayır değilim. Çok ağrım var.
Z.Hadi ya. Nasıl yapalım?
K.Napicaz. Eve gidip ağrılar içinde yatıcam.
Z.I-ıh. Olmaz.
K.Derken ?
Z.E bize gidiyoruz
K.Bize ? S-sizin eve ?
Z.Hıhıı. aynen
K.Saçmalama
Z.Allah Allah. Saçmalamıyorum. Bize gidiyoruz o kadar
K.Bugün sizin sözünüz geçerli Zeynep hanım
Z.Olsun o kadar Kerem bey

Kerem

İşte bu ! Zeynepi az da olsa tanısam kıyamaz kimseye. Ağrım varmı? Yoo. Olsa söyler miyim ? Yoo. Ama Zeynep le olmak nedense hoşuma gidiyor. Eğlenceli yani. Sözün kısası ağrım falan yok .Sadece Zeyneplere gitmek istiyorum. Annemlerin ruhu duymaz.

Zeynep

Ağrısı varsa bırakamam yani. İçime sinmez benim. Abim gibi sonuçta. Öyle dimi yani ? Öyle öyle. Off tabikide öyle. Saçma saçma konuşma Zeynep!

K.Ne düşünüyorsun ?
Z.Sanane ya ?
K.Ortamın içine ettin bakıyorum
Z.Hıı öyle oldu.
K.Sizin şu ev marsta mı? Gelmedik mi daha
Z.Kerem evin nerde olduğunu biliyorsun. Geldik bak.

Gıcık ya. Sabırsız ayı! Arabayı park edip indim. Yani indik..

K.Annenle baban?
Z.Uydururuz birşeyler.
K.Okey.

Anahtarla eve girdik. Işıklar falan da kapalı. Allah Allah.

Z.Yoklar galiba.
K.Bence de
Z.Geç. rahatına bak

Kerem kendini koltuğa attı. Bende bağırmaya başladım

Z.Anneee! Babaaaa !

Ses gelmeyince annemi aradım.

Z.Anne nerdesiniz?
D.Kızım şirketteyiz. İşimiz uzadı. Geç geliriz. Ya da gelmeye de biliriz
Z.Gelmeyebilirmisiniz ?
D.Evet.
Z.Anne şirkette mi kalacaksınız?
D.Kızım burda odalarımız da var. Hem lojmanlar da var. Çalışanlarla işimiz var hem.
Z.İyi Peki. Kolay gelsin. Selam söyle aşkım babama
D.Sizi sevgi Pıtırcıklarıı. Öptüm görüşürüz.
Z.Bendee..

Telefonu kapattım ve Kerem in karşısına oturdum.

Z.Bu gece yoklar.
K.Oh be
Z.Ne ?
K.Yani yalan söylememize gerek kalmadı.
Z.Aynen. Kahve içer misin ?
K.Hıhı.
Z.Tamam. Televizyonu açabilirsin.
K.Beynimiz çalışıyor herhalde.
Z.Hiçte bile. Ben öyle düşünmüyorum.
K.Çünkü senin çalışmıyor
Z.Senin çalışmadığı için-
K.Zeynep Tamam.
Z.Tamam.

Gözümü devirip mutfağa gittim. Salak ! Beyinsiz ! Kas hayvanı! Bir şarkı mırıldanarak kahveleri yapmaya başladım . Tabiki de türk kahvesi değil. Ben beceremem hem. Birden mutfağa Tuba girdi
Z.Has------
T.Ayy Zeynep hanım. Korkutmak istemedim ben.
Z.Ama korkuttun. Hem sesimizi de mi duymadın ?
T.Duymadım terası temizliyordum.
Z.Neyse tamam. Çıkabilirsin sen
T.Sizinle otursam

Bismillah! Anlamadım canım hıh ? Nediyodun ?

Z.Amaan iyi otur. Kahve ister misin ?
T.Yok saolun . verin götürüyüm ben
Z.Hayır . Geç sen içeri.

Hemen küçük bir tepsi alıp içeri gittim

K.Tuba?
T.Kerem beyyğğğ

Oha sende mi ? Ya bu insanların hepsi fos mu cikicak ? La havlee. Neyse sakin Zeyno. Sakin. Kahveyi Kerem e verip bende oturdum. Hah telefonum çalıyor. Telefonu aldım , isme baktım. Yok neye bakıyım tövbe ? (Fesat anlamıyoruz taammı ;) :D)
Heh. Sinan. Baska kim olucak ?