Kelebeğin Ölümü

35. Bölüm

Z.Gidelim mi artık?

K.Tamam gidelim.

Bunalmıştım. Burayı gördükçe ruhum sıkılıyordu. Tam arabaya binmişken geri indim. Kerem şaşkınlıkla bana bakıyordu.

K.Zeynep ? Nereye ?

Z.Ya benim içime sinmedi. Ceyda her ne kadar bana kötülük yapsa da I-ıh yani ben yapamam. Bekle beni çözüp geleceğim.

K.Kesinlikle olmaz. Bende geleceğim. O pislik sana bir şey yapabilir.

Z.Peki. Gel.

Yavaş adımlarla depoya geri girmiştik. Ceyda nın yanina gittiğimde gözlerinin şiş olduğunu gördüm. Ben bunu nasıl yapmıştım.

C.Ne yapacaksın bana ?
Z.Ben.. Ben.. Çok özür dilerim. Nasıl yaptım bilemiyorum. Anlayamıyorum.
C.Sen.. Ciddi misin ?
Z.Evet.

Ellerini çözüp elimi omzuna koyuyorum.

Z.Özür dilerim Ceyda. Ben mantıksızca bir şey yaptım.

C.Hah benden özür mü diliyorsun sen ?
Z.Evet.

C.Bana bak. Benden özür dileme. Sadece sevgiline dikkat et. Çünkü onunla işim bitmedi !

Z.Ne diyorsun sen ?

K.Salaksın lan sen !

C.Öyle miyim ? Beni salak eden de sensin.

K.Bana bak tepemi attırma benim !

C.Atsın. çok umrumdaydı.

Kız resmen kaşınıyordu.

Z.Eğer ona bir şey yaparsan Seni mahvederim !

C.Bunu da beni o gece yatağına atan kişinin bir heveslik sevgilisi mi söylüyor? (Kahkaha atıyor) güldürme Beni !

'O gece yatağına atan kişinin bir heveslik sevgilisi mi diyor ? '

Yatmışmıydı ? Gerçekten. Bununla da mı?

K.Ceyda sus !

C.Gerçekler zoruna mı gitti Sayer.

K.Senin varya !

C.Yap Hadi.

Hiç bir şey demeden depodan çıkıp derin bir nefes alıyorum. Kerem koşarak geliyor.

K.Zeynep.

Z...

K.Güzelim geçmişimi biliyorsun ama... Artık geçmişi bırak. Artık sen varsın. Ben varım. Biz varız. Değiştim.. Değişiyorum.

Z.Senin yattığın kızları tanımak zorunda değilim. Biz mutlu olamayacağız.

K.Zeynep. neden böyle diyorsun ? Eminim ! Sen beni sevmiyorsun ! Ben seni delice severken

Z.Saçmalama !

K.Tamam Zeynep. İstemiyorum hiç bir şey! Ceyda degil tek evet bir sürü kızla yattım! Ama artık değiştim diyorum neden Anlamıyorsun ! Peki anlama Zeynep. ! İstemiyorum anlamanı! Beklemiyorum da (çok bağırarak söylemişti)

Z.Ara verelim Kerem...

Bunu ben mi söylemiştim? Allah beni kahretsin. Gözlerini benimle buluşturdu. Sonra fısıldadı.

K.Verelim Zeynep.

Arabasına bindi ve gitti. Allahım. Ben ne yapmıştım? Ağlayarak tekrar depoya girdim. Ceydanın arkası dönüktü. Bağırarak konuştum