Kelebeğin Ölümü

63. Bölüm

Akşam/ Yazardan :D (aha ben dememek için kendimi zor
tuttum :D)

Söyleyim. Begüm ailesiyle tatilde. Barış, anneannesinin yanında. İyi okumalar :D

Zeynep giyinmisti saçma giyinmek istemişti. Son bir kez, kadın olmadan genç kızlığını yaşamak istemişti. Gözünden her zaman ki gibip düşen yaşı elinin tersiyle silip, sıfır makyaj odasından çıkmıştı. Kerem için yapıyordu bunu. Bugün de nasıl kavga etmişlerdi böyle. Bitmiş miydi gerçekten? Zeynep elden gidiyordu ve o kılını kıpırdatmayacak mıydı?

Düşüncelerinden sıyrılıp, telefonuna gelen mesajına bakmıştı. Keremden geldiğini öğrenince bayağı heyecenlanmıştı. Mesaja tıklayıp sırıtmıştı.

"Şuan hiçbir şey yapmayacağımı sanıyorsun öyle değil mi? Tanıyorum işte. şuanda sırıtıyorsun. Bu gece olmayacak. Seni çok seviyorum. Cehennemin en dibine bile gitsen geleceğim. Nereye gidersen git. Şuanda laf ettiğin adamlarım kapının önündeler. seviyorum ama kılıbık da olmayacağım."

Z.Öküz ama benim öküzüm yaa.

İçi rahatlamıştı Zeynepin. 1 dakika önceki halinden eser yoktu şimdi. O halini ve şimdiki halini koysalar 7 farkı çok rahatlıkla bulabilirlerdi (şu durumda bile neler diyom ben ya :D sjsjsjjs)

Zıplayarak merdivenleri inmişti. Annesi şaşkınlıkla ona bakıp kahkaha atmıştı.

D.Çok şirinsin

Zeynep daha da sebeklik yapmaya başlamıştı izin versinler diye. Kendi yanaklarını sıkmıştı.

Z.Öyleyim tabii!

D.Nereye?

Z.Dışarı

D.Babandan izin aldın mı?

Z.Ya anneeeee!

D.İyi tamam üstelemeyeceğim. Git.

Z.Nee!

Sevinç çığlıkları atıp annesini öpüp çıkmıştı.

Aksel, Can, Yağmur, Melis kapının önünde bekliyorlardı. BİR PLANI VARDI TABİİ

FLASHBACK(Zeynepin ağzından)

Ofisten ağlayarak çıkınca Melis ve Yağmuru arayıp buluşmak istediğimi söylemiştim. Bir kafede buluşup herşeyi anlatmıştım. Akşama yanlız gitmeyecektim. Gidip, sıkıştıracaktım.

FLASHBACK SON

Z.Hadi. ben kendi arabamla gidiyorum. Sizde bir arabayla gelin. Şimdi arıyorum ben Melihi.

Y.Tamam kanka.

Melihi aramıştı Zeynep.

M.Canım?

Z.Konumu atar mısın?

M.Vayyy! Geliyorsun yani.

Z.Evet. Hadi.

M.Tamam. Hadi atıyorum ben.

Telefonu kapatıp konuma bakmıştı Zeynep.

Z.Hadi arkadaşlar.

Keremin adamları dahil olmak üzere arabalara dağılmışlardı.

*****

Evin önüne gelmişlerdi.Zeynep bahçeye kadar çıkmıştı. Öbürleri ise evden görünmeyecek ama oldukça yakın bir yerdeydiler.

Zeynep arabadan inmişti. Kapıyı çalmıştı. Melih anında açmıştı.

M.Hoşgeldin.

Z.Hoş bulduk.

İçeri girmişti.

M.Otursana

Z.Tamam.

Elleri buz gibi olmuştu Zeynepin.

M.Ee?

Z.Eesi?

M.Görüşmeyeli ne yapıyorsun?

Z.Birşey yapmıyorum.

M.Neden bu kadar sertsin?

Z.Sert olduğum falan yok.

Zil çalmıştı. İyide şimdi dememişti ki.

Z.Ben bakarım!

Kapıya koşmuştu. Yanında Melihte gelmişti.

Bu Yağmurdu. Yiyecek getirmiş gibi rol yapıyordu.

M.Biz birşey istemedik?

Z.Ben istedim.

M.Tamam o zaman.

Y.35 lira efendim.

M.Cüzdanım yukarıda. Ben alıp geliyorum.

Z.Tamam.

Melih çıkınca hemen eve dalmışlardı. Keremde gelmişti. Üstelik belinde silah vardı.

Saklanmışlardı. Melih inmişti.

M.Al.

Y.Afiyet olsun.

Z.Saol.

Kapıyı kapatıp koltuğa oturmuşlardı.

M.Ne zaman başlamayı düşünüyoruz?

Z.Şimdi başlamaya ne dersin?

M.Süper olur.

Tam ayağa kalmışken Zeynep özel bölgesine tekmeyi geçirmişti. Sonra Barış, Can ve Kerem çıkıp öldüresiye dövüyorlardı. Sonra Can ve Barış çekilmişlerdi. Kerem yumrukluyordu.

Sonra Zeynepin elinden tutup çıkacakken Melih alayla bağırmıştı. Arsızın tekiydi.

M.Peşinizi bırakmayacağım ulan! Bu dünyayı dar edeceğim size!

K.Elinden geleni ardına koyma!