Kelebeğin Ölümü

44. Bölüm

Z.Bırak beni artık Kerem ! Hem. Hem senin burda ne işin var ya !

Beni sert bir hamleyle yere bırakmıştı.

Z.Ahh!

K.Ne yapmaya çalışıyorsun sen ?!

Z.Ne yapıyormuşum ben !

K.Erkekler peşinde!?

Z.Kerem biz ayrıldık!

K.Ayrılmayacağız !

Z.Öyle mi ?

K.Öyle! Herşeyi anlattım sana !

Z.......

K.Haklı değil miyim ? Sen olsan ne yapardın ?

Z.Tab.Tabiki de söylemezdim ama-

K.Aması yok Zeynep ! Peki.. İstiyorsan ayrılalım. Fakat bir daha. Bir daha asla buluşmayalım olur mu ? ASLA

Z.Kerem....

Sesim bir fısıltıydı adeta.... Kendimden nefret ediyordum.

Z.Gitme.... Yapamam. Salağım ben. Biliyorsun işte. Sonrasını düşünmeden hareket ediyorum. Biliyorum ki sonumuz kötü olacak. Ama.. Gurur bu. Çiğiniyemiyorum. Ama bu sefer seni kaybetmeyeceğim. Biz bütünüz. Ayrılmayacağız.... Yapmayacaksın değil mi bunu bana... Bize ?

K.Zeynep. ben ne diyeceğimi bilemiyorum. Çok.. Çok özür dilerim bitanem. Güzelim benim.

Döndürmeye başlamıştı beni. Bu sefer özgüvenle ben dudaklarımızı buluşturmuştum.

* * * * *

M.Barıştınız yani

Z.Evet

Kızlarla mısır patlatmış yatakta dedikodu yapıyorduk. Ayrıca Keremle mesajlaşıyordum tabiki

BAP (beyaz atlı prensim artık yazmaya üşendim .d )

Konu: Güzelim

Ben :D (Tamam saçmaladim)

Konu: Canımm

BAP

Konu:Ne yapıyorsun ?

Konu: Sorgudayım sen?

Bap

Konu: Anladım. Bende sıkıldım. aşağıdayım. Bir bak balkondan ;)

Emin olabilmek için mesajı bir kaç defa daha okumuştum. İdrak ettikten sonra Yağmurun ayağını ezerek balkonda bitmiştim.

Aşağı in diye işaret etmişti. Başımı sallayıp bizimkilere yakalanmadan dışarıya çıkmıştım.

Z.Yaa ne işin var burdaa

K.Özledim seni

Elini saçlarıma getirmişti. Çok severdik birbirimizin saçlarıyla oynamayı.