The Game เกมร้ายเกมรัก

The Game [6]

The Game [6]
" ปล่อย !! ไอ้เหี้ย มาร์ค ปล่อย !!!"
ผมพยายามแกะมือปลาหมึกของไอ้มาร์คออกจากมือผม
สงสัยกันใช่มั่ย ว่ามาร์คคือใคร ผมบอกก็ได้ ว่ามาร์คคือรุ่นพี่คณะนี้ล่ะครับเราคุยกันช่วงหนึ่ง เอิ่มมมแค่ช่วงหนึ่งเท่านั่น
มันก็เเสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของผมซะเต็มประดา ตอนแรกที่พี่มันมาจีบก็มาแบบปกติอยู่หรอก
แต่พอผมเริ่มคุยด้วย ก็ยิ่งเหมือนโรคจิตเข้าไปทุกวัน โทรหาทุก 5 นาทีคืออะไร ผมยิ่งเป็นคนขี้เบื่อเจออย่างนี้ก็ถอยสิครับ เฮ้อออ
ขณะที่ร่างเล็กกำลังพยายามแกะมือของมาร์คออก ก็เหลือบไปเห็นร่างสูงของ ซัลเฟอร์กำลังเดินมาคนเดียว
"พะ..พี่ซัล พี่ซัล ช่วยผมด้วยครับ"
ร่างสูงหันมาสบตากับสกายที่กำลังเยื้อยุดฉุดกระชากอยู่กับเพื่อนร่วมคณะก็ เดินปรี่เข้าไปหา
"มีไรกันว่ะ"
ซัลเฟอร์ถามทั่งสองด้วยเสียงเรียบ กับหน้าตานิ่ง
ทำเอามาร์คเริ่มกลัวเพาะได้ยินชื่อเสียงการชกตีของ เพื่อนร่วมคณะคนนี้มาไม่น้อย
"ปะ..เปล่า กูแค่ จะคุยกับน้องสกาย "
มาร์คตอบด้วยน้ำเสียงขาดความมั่นใจ
"แค่คุย แล้วทำไมต้องจับกันแน่นขนาดนั่น"
ซัลเฟอร์พูดพร้อมเหลือบไปมองสกายเล็กน้อย
สกายออกแรงสะบัดตัวเพื่อให้พ้นมือปลาหมึกที่เกาะไม่ยอมปล่อยของมาร์ต แล้วโผล่เข้าไปหลบหลังของ ซัลเฟอร์
"มึงๆ ช่วยกูด้วย ไอ้พี่มาร์คมันจะฆ่ากู "
ร่างเล็กของสกายเข่ยงขึ้นกระซิบซัลเฟอร์เบาๆ
"อืม.."
ซัลเฟอร์ตอบเสียงเรียบ
"มึงอย่ามายุ่ง กับสกายอีก ผู้ชายคนนี้เป็นของกู "
ร่างสูงของซัลเฟอร์พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังก่อนจะหันมาจับมือร่างเล็กของสกายไว้
.
"ขอบใจมึงมากนะ "
สกายพูดขอบคุณซัลเฟอร์หลังจากที่มาร์คเดินหายไปแล้ว
สกายรู้สึกแปลกๆ กับคำพูดของซัลเฟอร์ จึงได้แต่ยืนก้มหน้า
นี้กูเป็นอะไรเนี่ย. เขินห่าอะไร สกายบ่นกับตัวเองเบาๆ
"นี้..เงยหน้าขึ้นมาสิ"
ซัลเฟอร์มองดูเด็กตัวแสบที่ตอนนี้เอาแต่ก้มหน้าไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาคุยกับเขา
"ที่กูบอกว่ามึงเป็นของกูอ่ะ กูอยากได้มึงจริงๆ"
แล้วกระซิบเบาๆที่หูของร่างเล็ก
"อ่ะ..ไอ้บ้า !! " >\\\\\\<
"หึ .. ทำคุณบูชาโทษแท้ๆ ขอบคุณคำเดียวกูไม่ซึ้งใจหรอกนะ กูอยากได้แย่งอื่นมากกว่า "
ซัลเฟอร์ยกยิ้มมุมปากเบาพร้อมกับมองร่างเล็กตรงหน้าด้วยสายตาโลมเลีย
"มะ...มึงต้องการ อะไร"
ร่างเล็กพูดด้วยน้ำเสียงหวั่นๆ
"ก็.... ..........ต้องการที่จะได้มึงเป็นแฟนไง "
" ไอ้บ้า !!! ป๊ามึงดิ อยู่ดีๆ มาขอเป็นแฟนเสียสติไปแล้วรึไง "
(-*-)
ร่างสูงของซัลเฟอร์ยกยิ้มอย่างช้า ๆ คิดไว้แล้วว่าเด็กแสบอย่างสกายต้องไม่ยอมง่ายๆ
"ไม่กล้าหรอ .. กลัวจะรักกูรึไง "
ซัลเฟอร์ยิ้มเย้ย อย่าผู้ชนะ
"เหอะ !!! ติดว่ากูไม่กล้าหรอ. ก็เอาสิถ้ามึง คิดว่าเป็นแฟนกูได้ก็ลองดู !! "
"โอเค. บายๆนะที่รักเดี่ยวตอนเที่ยงจะมารับไปกินข้าว "
"ไอ้เหี้ยยยยย"
สกาย พาทท~~
หลังจากที่ผมนอนคิด นั่งคิด ตีลังกาคิด ก็ยังคิดหาสาเหตุที่ไอ้พี่ซัลเฟอร์มันมาอยากเป็นแฟนผมได้เลย
เฮ้ออออ..คิดแล้วปวดหัว แล้วผมไปบ้าจี้ตอบตกลงมันทำไมเนี้ย
ให้ตายสิ (-*-)