The Game [10]
.
.
.
.
.
บางทีคนเรารักกัน อาจจะไม่ได้มีจุดเริ่มต้นที่ดีนัก แต่มันก็คือความรัก
ผมก็เป็นอีกคนที่เริ่มรู้สึก ว่าผมชอบคนๆหนึ่ง แม้ว่าเราจะเป็นผู้ชายเหมือนกันแต่ผมก็ไม่แคร์ครับ ผมไม่เคยปิดบังรสนิยมความชอบของผม เว้นแต่....ฐานะทางครอบครัว หลายๆคนคงจะเคยเห็น พ่อบังเกิดเกล้าของผมทางสื่อต่างๆอยู่บ่อยๆ แต่....มีแค่ไม่กี่คนที่รู้ว่าผมเป็นลูกเขา
เว้นไอ้สองตัวที่ กำลังลอกล๊อคเชอร์ นี้ที่กำลังบ่นเรื่องลายมือของผม
"นี้ให้ลอกก็ดีแล้วนะเว้ย !!". -,,-
หลังจากที่ผมเมาวันนั่น ตื่นขึ้นมาก็เห็นมันนอนอยู่ข้างๆเลยครับ ตอนแรกนึกว่าผีขนุนซะอีก แต่คิดไปคิดมาผีขนุนอะไรหล่อขนาดนี้ -*-
ผ่านมาจนจะครบเดือนแล้ว ล่ะที่ผมคบกับซัลเฟอร์ ก็มีความสุขดีนะ มันก็เหมือนกันที่ผมคบกับคนอื่นล่ะครับ แต่ผมรู้ว่ามันพิเศษ กว่าใครไงครับ อาจจะดูว่าผมใจง่ายไปนะที่จะบอกว่าผม "รักซัลเฟอร์" แต่ผมซื่อสัตย์กับความรู้สึกตัวเองเสมอ
"พรุ่งนี้สินะ ครบรอบ 1 เดือน"
เสียงแผ่วที่ออกมาจากปากของสกาย คล้ายละเมอ
" ละเมอ เหี้ยไรมึง "
"มึง พรุ่งนี้ ครบรอบ ที่กูคบกับซัลเฟอร์ครบ1เดือน"
"แค่เดือนเดียวตื่นเต้น ???"
"กูเคยคบกับใคร เกินเดือนที่ไหน"
สกายตอบ อายๆ
วันนี้สกายตั่งใจว่าเลิกเรียนจะกลับไป ทำเซอร์ไพร์ ..เล็กๆน้อยๆ
"ต้องใช้อะไรบ้างนาาาา .... อ่าาลูกโป่งๆ
แล้วก็ต้องมีสายรุ้งๆ สิ "
สกายพรึ่มพรำกับตัวเอง หน้าห้างสรรพสินค้า ใหญ่กลางกรุง
"เหนื่อย ชะมัด เห้อออ ~~~"
สกายทิ้งตัวลงบนเตียงกว้าง ของตัวเอง
แล้วหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า
แสงแดด ส่องเข้ามาทางหน้าต่างที่เปิดทิ้งไว้ ส่งผลให้คนตัวเล็กที่นอนอยู่เตียงลุกงัวเงียขึ้นมา
"โชคดีที่วันนี้มีเรียนบ่าย"
สกายจัดการตัวเอง ให้เรียบร้อย
เเล้วลงมือ ตกแต่งห้องด้วยลูกโป่งและสายรุ้ง ที่ซื้อมามื้อวาน
~ติ้ดดดด ติ้ดดด~~~
เสียงโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุด อิมพอชด์จากต่างประเทศ แผดเสียงใส
หน้าจอโชว์ชื่อ "วินเนอร์"
"ว่าไงแรด". สกายส่งเสียงทักเพื่อนในสาย
(แรดบ้านแกดิ จะเข้ามอตอนไหน)
"อืมอีกซักพักกำลังแต่งตัว "
(มารับด้วย)
"อื้อ"
ก่อนสัญญาณจากฝั่งตรงข้ามจะหายไป
รถเฟอร์รารี่ สีน้ำเงิน มุ่งเข้ามา มหาวิทลัยชื่อดัง ตกเป็นเป้าสายตาของคนที่ อยู่รอบๆ ก่อนที่เจ้าของรถพ่วงด้วยเพื่อนสนิท ที่มีดีกรีความฮอทไม่ต่าง กัน
เดินลงมาจากรถ
"วิสกี้อยู่ไหน วินเนอร์"
"มัน รออยู่หน้า ตึก "
"อืม"
เฮ้อออ ~~~ วันนี้เหนื่อยชะมัด
วันนี้ผมมีเซอร์ไพร์ ซัลเฟอร์ไง ผมว่าจะไปรอมัน หน้าคณะ เผื่อมันเดินลงมาจะได้อ่อย เอ้ย !! ชวนมันไปกินข้าวที่ห้อง
2 ชั่วโมง~~~~
เห้ย คนทยอย ลงมาแล้วนะทำไมมันยังไม่มาอีก สกายบ่นกับตัวเองเบาๆ
ก่อนที่จะหัน ไปถามผู้ชายคนหนึ่ง ที่เดินผ่านมา
"พี่ครับ คือซัลเฟอร์ กลับรึยังครับ"
" น่าจะยังนะ พี่ยังเห็นคุยกันกับเพื่อนอยู่เลย "
"อ่อ ขอบคุณครับ"
ร่างเล็กหันไปขอบคุณแล้วเดิน เข้าไปในตึก ก่อนจะได้ยินเสียงของจีซัส
แว่วๆ มาจากห้อง ทางด้านซ้ายของตัวเอง
"มึงว่า น้องมันรักมึงรึเปล่าว่ะ "
____________________________________
2 be con
YOU ARE READING
The Game เกมร้ายเกมรัก
Romanceเรื่องนี้เป็นนิยาย Y ชายรักชาย ใครรับไม่ได้ไม่แนะนำนะค่ะ :) "ขอบคุณที่มาซ้ำให้รู้ว่า การที่ถูกคนที่เรารักหักหลังมันเจ็บแค่ไหน" เมื่อความรักถูกเล่นตลกแผลใจที่กำลังหายดีกับถูกคนที่ไว้ใจทำร้ายซ้ำจนแผลใจแผลงฤทธิ์เจ็บเจียนตายอีก มาติดตามกันว่านิยายดราม่...
