The Game เกมร้ายเกมรัก

The Game [14]

สุวรรณภูมิ ~~~

ใช่ครับตอนนี้ผมกลับมาไทยแล้ว แถมยัง.
.
.
. พกไอ้ลาวาหนีบรักแร้มาด้วย แฮร่
มันงอแงจะตามมาให้ได้ตั่งแต่ตอนที่ ผมไปหามันที่อเมริกาแล้ว เฮ้ออออออ
ตอนนี้ผมกำลังมองหาไอ้ วิสกี้กับวินเนอร์อยู่ ไม่รู้หายศรีษะไปไหนของมัน

"ไอ้กายยยยย"
ไอ้วินเนอร์กับวิสกี้วิ่งหน้าตั่งเข้ามาผม

"ช้ามากกกกก พวกมึง"

สกายบ่นเล็กๆ
" หวัดดีครับบบบ"

"เฮ่ย ลาวา มึงมาด้วยหรอว่ะ"

"เออ ดิ คิดถึงกูมั่ยยย วินเนอร์"
ลาวาพูดยิ้มๆแล้วดึง วินเนอร์มาซบอกเบาๆ
แต่.
.

.
วินเนอร์ถีบออกมาซะก่อนนน

"สงสัยน้องตีนกูคงคิดถึงหน้ามึงมากๆ5555"

~~ คอนโดสกาย

หลังจากที่พวกมันมาส่งผมกับลาวา

ไอ้สกายก็แท็กทีมกับไอ้วินเนอร์เรื่องออกเที่ยววันนี้ (แม่งงงถูกกันตอนไหนฟ่ะ)

-ผับ xxxx
คนเยอะชิบหาย เยอะเหมือนเดิมเยอะตลอด 5555555
ผมบ่นไปงั้นแหละบ่นไปก็ทำไรไม่ได้ เพราะไอ้วินเนอร์ กับไอ้ลาวาลากผมมาจนได้

แอลกอฮอร์แก้วเเล้วเเก้วเล่า ถูกส่งเข้าปาก อย่างต่อเนื่องแต่ไม่มีท่าทีว่าสกายจะเมา กับเป็นวินเนอร์ วิสกี้ ซะอีกที่เมาหัวราน้ำ เริ่มฟุบลงโต๊ะกันแล้ว ส่วนลาวาก็ยังกินแบบสบายๆ

ก่อนที่ร่างเล็กจะเหลือบไปเห็น ..
..
.
.
.
ซัลเฟอร์ ผู้ชายที่เขาไม่อยากเจอที่สุด และยังไม่พร้อมจะเจอในตอนนี้ด้วย ถึงแม้ว่าใจจะเข้มเเข็งขึ้นมาบ้าง แต่พอเห็นแบบนี้ความรู้สึกเจ็บก็เริ่มก่อตัวขึ้นอีก หยดน้ำใสๆ เริ่มไหลออกจากตากลม
ตัวเริ่มสั่นเทาด้วยแรงสะอื้น ลาวาเริ่มเห็นความผิดปกติจึง เดินมาโอบร่างเล็กพร้อมลูบหลังเบาๆ

"มึงโอเค มั่ยว่ะ" ลาวาถามด้วยความกังวล

ร่างเล็กสั่นหัวเบาๆ ราวกับทุกอย่างมันโอเค
ลาวารู้ดี ส่าตอนนี้สกายไม่โอเค แต่ก็ไม่เซ้าซี้ถามอะไร เพราะถ้าสกายอยากเล่าก็คงเล่าออกมาเอง

ซัลเฟอร์ Past~~

ผมเดินเข้ามาในผับร้านประจำ เพราะรุ่นน้องที่รู้จักโทรมาบอกว่าเห็นสกายเข้ามานั่งกับเพื่อน แน่พอผมเดินเข้ามา เราสบตากันเเวบหนึ่งก่อนที่ร่างเล็กจะหลบตาไป จากนั่นผู้ชายคนนั่น..ผมไม่รู้ว่าเขาเป็นใครเขาเดินมากอดร่างเล็ก กอดแบบที่ผมเคยกอดเวลาที่สกายเสียใจแต่ตอนนี้ ผมไม่มีสิทธิ์นั่นอีกแล้ว ผมรู้สึกเจ็บจนชา เจ็บจนน้ำตาลูกผู้ชายจะไหลออกมา แต่ผมรู้มันเป็นความผิดของผมเอง เกมที่ผมเล่น ผมเองที่เป็นคนแพ้ ..