หลังจากวันนั่นก็ผ่านมาแล้ว หลายวันสกายดีขึ้นกว่าเดิมนิดหน่อยเพราะได้กำลังใจจาก เพื่อน
สกายกำลังเข้าสู่ช่วงสอบ จึงทำให้ไม่ค่อยได้คิดถึงเรื่องราวต่างๆมากนัก อาจจะเผลอคิดบ้างแต่ไม่บ่อย
"แต่รักที่เกิดขึ้นไม่บ่อยนักกับเขาแม้จะไม่ค่อยคิดมากแต่ความรู้สึกก็ยังเปลี่ยมล้นใจ"
ใช้สกายยังรักซัลเฟอร์แต่....เขาแค่ไม่อยากกลับไปเจ็บไม่อยากกลับไปถูกหัวเราะเยาะแบบเดิมอีกแล้ว สกายคนเก่ากำลังจะกลับมา...
~สนามบิน
"ไปแล้วรีบกลับมานะกูไม่มีเพื่อนกินเหล้ากูไม่มีเพื่อนแรด"
วินเนอร์ร้องไห้ พร้อมบ่นพรึมพรำๆกับสกาย
ส่วนวิสกี้ก็ยืนส่งยิ่มให้เพื่อนตามปกติของคนพูดน้อย"รีบกลับมานะ"
วิสกี้บอกสกายพร้อมดึงตัวสกายเข้ามากอด
ใช่ ตอนนี้สกายกำลังไปต่างประเทศ เขาไม่ได้ตั่งใจจะใช้โอกาศนี้หนีซัลเฟเซอร์ แต่เขาต้องก็แค่ไปพัก เพื่อ ทำอะไรซักอย่างแค่นั่นเอง
ซัลเฟอร์ part
หลังจากวันนั่นผมก็ไม่เห็นคนตัวเล็กอีกเลย เขาหายไป .
.
.
ถามใครก็ไม่มีใครรู้ วินเนอร์กับวิสกี้รู้แต่ก็ไม่ยอมบอก ตอนนี้ผมรู้ตัวจริงๆแล้วว่าตัวเองรักสกายขนาดไหน"กลับมานะ กลับมาหากูนะสกาย"
ผมยืนดูโต๊ะหน้าคณะ ที่เคยมีคนตัวเล็กมานั่งรอตอนเย็น ตรงไหนก็มีความทรงจะไปหมดไม่ว่าจะเป็นคอนโดที่คนตัวเล็กชอบบ่นที่ทำรกจากนั่นเค้าก็จะไปคนเก็บให้เอง เบาะข้างๆที่รถ
คนตัวเล็กชอบแอบงีบเวลามามหาวิทยาลัย หลายๆอย่างเริ่มสะท้อนกลับมาให้เห็นว่าเขาเริ่มขาดคนตัวเล็กไม่ได้จบซัลเฟอร์ part
ตึ้ดดดดด ตึ้ดดดดด"(ฮัลโหววววว)"
"ว่าไง ว่ะวิน?"
"(เป็นไงบ้างมึงที่นั่นหนาวมั่ย ผู้ชายหล่อรึเปล่า)"
" หนาวมากกก ผู้ชายก็หล่อมากกก"
หลังจากนั่นผมก็คุยอะไรกับมันเยอะแยะไปหมด จากวันนั่นถึงวันนี้ก็ผ่านมาเกือบอาทิตย์แล้วที่ผมมาต่างประ้ทศ ผมไม่ได้หนีปัญหาหรอกนะ แต่ผมกลับมาตั่งหลัก และรอเวลาเท่านั่นเอง อย่างที่บอกผมไม่ใช่คนดี ออกจะร้ายด้วยซ้ำถึงผมจะรักมากเท่าไหร่ รักมากแค่ไหน ผมก็พร้อมจะลืมถ้ามันทำให้ผมเจ็บ..
" Hi sky I miss you baby"
"ไม่ต้องกระแดะพูดอังกฤษมึงพูด ไทยได้ลาวา"
วันนี้ผมมาหาเพื่อนที่อยู่ ต่างประเทศเหมือนกัน มันชื่อ ลาวาครับ หล่อมากกก ผมรู้จักมันตอนมาอยู่กับพ่อที่นี้ ตอนนั่นมันยังเตี้ยกว่าผมอยู่เลยทำไมตอนนี้สูงเป็นเสาไฟฟ้าเลยว่ะ เห้ออออ
"แห่ะๆ เป็นไงมาไงถึงมาหากูได้ว่ะ"
มันหัวเราะเบาๆ พร้อมเกาท้ายทอยไปด้วย
อาการแบบนี้เรียกว่าเขินรึเปล่าว่ะ -,.- ??
"คิดถึงมาไม่ได้หรอก รึมึงซ่อนสาวไว้ในคอนโด"
"มึงจะบ้าหรอ ขืนทำแบบนั่นแด๊ดด่าพอดี"
ใช่ครับมันเรียกพ่อมันว่าแด๊ด ส่วนผมรึป๊าเพราะบ้านผมเป็นคนจีน แต่ไม่ใช่จีนแท้ๆหรอกนะ ปู๋ทวดผมแต่งานกับย่าที่เป็นคนไทย ทำให้บ้านเรามีจีนผสมนิดหน่อย
"ก็นึกว่ามี"
"นี้ถ้ามึงไม่มาซะก่อนกูก็ว่าจะไปหาที่ไทย อยู่แล้ววว "
"ไปทำไมว่ะ"
"คิดถึงไง ซ่อนผัวไว้หรอมึง"
ผลั๊วววว ฝ่ามือเล็กฟาดเข้าที่หัวลาวาอย่างจัง
"โอ้ยเหี้ยยยฟาดลงมาได้"
"สมน้ำหน้า แล้วนี้มึงจะไม่ให้กูเช้าห้องเลยรึไง"
"เออๆกูลืมๆ เข้ามาดิ"
ลาวาพูด แล้วเบี่ยงตัวหลบออกจากประตูเล็กน้อย
สกายเดินเข้าไปข้างในห้อง และเดินไปนั่งที่โซฟาหน้าทีวี
"เอาน้ำอะไรมั่ยมึง"
"เอาน้ำค้าง"
สกายตอบกวนๆ
"มีแต่หิมะ เอามั่ยเดี่ยวกูต้มให้"
"เหี้ยเถอะเอาน้ำส้มล่ะกัน"
____________________________________
มีตัวละครโผล่มาใหม่อีกแล้วววว
เดี่ยวไรท์ ลงให้เรื่อยๆนะ อาจจะไม่ยาวมากขอโทษจริมๆ ✌ ไรท์เตอร์สัญญาจะมาต่อเรื่อยๆเลย
อยากติดตามพูดคุยกับไรท์เตอร์ ก็ทีกเเชทหรือว่าจะเม้นก็ได้เลยนาา
YOU ARE READING
The Game เกมร้ายเกมรัก
Romanceเรื่องนี้เป็นนิยาย Y ชายรักชาย ใครรับไม่ได้ไม่แนะนำนะค่ะ :) "ขอบคุณที่มาซ้ำให้รู้ว่า การที่ถูกคนที่เรารักหักหลังมันเจ็บแค่ไหน" เมื่อความรักถูกเล่นตลกแผลใจที่กำลังหายดีกับถูกคนที่ไว้ใจทำร้ายซ้ำจนแผลใจแผลงฤทธิ์เจ็บเจียนตายอีก มาติดตามกันว่านิยายดราม่...