the populair girl (On Hold)

hoofdstuk 15

pov Eva

ik weet nu echt niet meer wat ik moet doen. Ik lig tegen Ian aan. Nog steeds. Hij ligt nu wel rustig te slapen. Zal ik naar Leon gaan?

Ik sta toch maar op en ga naar Leon. 'heb je het koud?' 'ja een beetje, hoezo?' antwoord hij. 'nou je hebt geen shirt aan. En zelfs ik met een shirt aan heb het koud.' antwoord ik. 'waarom vraag je het dan.'

en boem daar is zijn haat weer. 'kun je me vertellen wat ik fout heb gedaan. En als dit om je shirt gaat koop ik als we hieruit zijn wel gewoon een nieuwe voor je.' zeg ik in de hoop dat hij een normaal antwoordt geeft. 'niks.' is dan zijn antwoordt.

Van binnen ben ik hem aan het uitschelden. 'vind je het nu opeens ook zo vreemd ruiken?' vraagt hij uit het niets aan me.

Ik ruik even en knik dan. Het ruikt een beetje chemisch ofzo. Voor ik het weet lig ik op de grond. Wat is hier aan de hand.

als ik weer wakker word merk ik dat alleen ik en Ian nog in de kamer zijn. waar zijn Leon en Charlotte. oké charlotte haalt me eigenlijk niet zo veel uit maar Leon wel. ik moet echt stoppen om aan hem te denken.

ik ben al een tijdje wakker als ik zie dat Ian ook wakker begint te worden. 'what the heck is er gebeurt.' zegt hij uit het niets. ik haal me schouders op. 'ik weet het niet.'

ik loop naar hem toe en ga weer tegen hem aan zitten. hij trekt me in een knuffel en ik knuffel mee.

ik weet niet waarom maar ik begin uit het niets te huilen. 'waarom moet ons dit nou weer overkomen. we hebben toch niets fout gedaan.' zegt ik tegen niemand speciaal. 'sssst, het komt allemaal wel weer goed. dat beloof ik je.'

ik weet niet of ik hem kan vertrouwen maar ik vertrouw hem dan maar. hij zou zichzelf toch nooit opsluiten.

als ik hem aankijk zie ik zijn ogen. ik werd vroeger zo blij door zijn ogen. ze zijn ook zo mooi. 'ik hou van je.' zegt Ian opeens. ik glimlach naar hem en druk mijn lippen op die van hem. hij zoent me terug. na een paar seconde trek ik me weer terug en ga tegen hem aanliggen. ik val in een diepe slaap.

pov Ian

'ik hou van je.' zeg ik tegen Eva. ze glimlacht enkel naar me en zoent me dan op de lippen. man wat heb ik dit gemist. ik zoen haar terug.

na een tijdje. wat veel tekort was trekt ze terug. ze komt tegen me aanliggen en valt in slaap. oké mijn deel is volbracht nu hopen dat het bij Charlotte net zo goed gaat.

hoe meer ik hierover nadenk hoe slechter ik me ga voelen. we ontvoeren twee onschuldige mensen en gaan er zelf ook bij zitten. hoe dom kunnen we zijn. en dat alleen maar omdat we verliefd zijn.

pov Charlotte

Leon lig te slapen. hij wil me niet eens meer aankijken. ik heb het denk verpest door met Ian te zoenen. ik ga als hij wakker wordt nog een keer proberen om hem terug te winnen. ik ben hem aan het aanstaren. de hele tijd al. ik heb niet eens geslapen. alleen door dat gas misschien maar verder ook niet.

ons plan werkt echt goed. ik hoop dat Ian weer bij Eva is. dan hoef ik alleen nog maar mijn deel uit te voeren. als ik dat heb gedaan mag ik naar huis en moet de rest hier blijven. dan haal ik zogenaamd hulp en halen we de rest hieruit. ik zeg dat ik de weg weet en dat ze hun eruit moeten halen.

'wat is er gebeurt?' vraagt Leon. ik schrik op uit mijn gedacht en stop met hem aan te staren. 'ik heb echt geen idee.' lieg ik tegen hem. 'luister. ik heb je nooit willen kwetsen met wat ik deed. ik was mezelf niet helemaal. maar ik hou super veel van je en dat zal ik altijd blijven doen. je moet me geloven.' zeg ik tegen hem terwijl ik naast hem ga zitten. hij antwoord niet. ik druk mijn lippen weer op die van hem. hij trekt eerst terug en kijkt me aan. hij knikt en gaat naar voren. 'ik geloof je.' zegt hij dan en zoent me weer verder.

pov Leon

'ik geloof je.' zeg ik tegen Charlotte. ik weet dat ik lieg maar zij niet. ik moet met dit spel meespelen om hier weg te komen. ik doe er echt alles voor