hoofdstuk 20

136 9 0
                                    

Pov Eva

Ik ga vandaag weer nasr school toe. Voor het eerst sinds ik uit me coma ben gekomen.

Als ik heb gedoucht loop ik nar me klerenkast en pak er een setje uit. Vandaag wordt gewoon net zo als andere schooldagen. Hoop ik. Waarschijnlijk kijkt iedereen me aan maar niemand die wat durft te vragen. Me moeder zei dat het ook zo was bij Leon. Ik heb hem sinds ons gesprek niet meer gezien. Ik hoop dat hij niet te boos ofzo is.

Ik ben nu 3 dagen uit coma. Niemand vond het verstandig om naar school te gaan maar ik wou zo graag weg uit dit ziekenhuis. Het is zo klein en wit.

Ik loop naar beneden en ga wat eten. ' heey lieverd. Gaat alles goed. Als erniets is hoef je het maar te zeggen en ik kom je ophalen. Dat weet je toch?' Rateld me moeder door. 'Ja mam ik weet het.'

Ik loop met me moeder naar de auto en we gaan richting school. Eigenlijk voel ik me niet zo goed maar dat laat ik gewoon niet merken.

Als ik eenmaal op school ben klopt het wat me moeder zei. Iedereen kijky me aan maar niemand zegt wat. Dit wordt ren lange dag.

Na school

Als ik eindelijk uit ben loop ik naar me kluis toe. Ik pak me jas en loop naar buiten. Het viel me vandaag op dat Leon er niet was. De klassen zijn ook gewisseld en ik zit dus ook bij hem nu in de klas. Zal het wel goed gaan met hem.

Pov Leon

Ik ben nog steeds thuis. Me moeder vind het niet handig dat ik naar school ga nu. Met me been. Ik ben geopereerd toen Eva in coma lag. Het ging goed alleen is het nu ontstoken dus mag ik er niet veel op lopen. Daarom was ik ziek.

Ik moet nu wel weer geopereerd worden. Ze moeten kijken of het wel goed is gegaan en waarom het is ontstoken.

Ik hoor de bel gaan. Maar me ouders zijn niet thuis dus ga ik maar naar de deur toe om hem te openen.

Als ik de deur open die zie ik dat Eva er staat. 'Uuuhm hoi.' Zegt ik tegen haar. ' hoi. Zou ik misschien binnen mogen komen.' Ik knik en laat haar binnen. Ik heb haar 3 dagen niet gezien. En ik wist niet eens dat ze al thuis was. 'Is er iets?' Vraag ik aan haar. ' even over ons gesprek in het ziekenhuis. Ben je daarom niet op school?' Vraag ze zenuwachtig.

Wat lief ze denkt dat ik om haar niet op school ben. ' nee. Ik ben niet op school voor me been. Waarom zou ik niet op school moeten zijn volgens jou dan?' ' nou na ons gesprek. Of laat ik maar zeggen tijdens ons gesprek liep je gewoon weg. Ik dacht dat ik iets verkeerds zei.'

Ik schud me hoofd. 'Daar lag het niet aan. Wees maar gerust.' Zeg ik. Ze glinlacht naar me. 'Ik zal niet zeggen dat je me hebt gemist. Ik heb jou ook wel een beetje gemist denk ik.' 'Hoezo ,denk ik.' Vraag ik verbaasd om haar woorden.

'Ik wou rustig met je praten. Net zo als we alleen samen daarzo zaten.' Zegt ze met een rood hoofd. 'Heb je een tomaat gegeten?' Zeg ik lachend. 'Ja.' Zegt ze kort terug. Ik begin te lachen. En ze lacht mee.

Hoi allemaal.
Me toetsweek is nu echt begonnen. Ik probeer nog zoveel mogelijk te updaten maar ik weet niet neker of het lukt. Als het niet lukt on vaker deze week nog te updaten dan update ik zeker vrijdag.

the populair girl (On Hold)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu