the populair girl (On Hold)

hoofdstuk 8

pov eva

nu ik helemaal wakker ben zie ik nog steeds niet waar ik ben. het is een soort van kamer maar ik herken het dus echt niet. wel weet ik met wie ik hier ben, en ik baal er echt van. het is Leon. waarom nu pricies met hem. oké het is beter dan met een wild vreemde. we hebben nog niet echt gepraat. eigenlijk helemaal niet. hij zit achter me aan mijn handen vast. we zitten op de grond en het is super koud. ik loop echt te rillen. er is hier niemand geweest we hebben niet eens eten gehad. en ook geen drinken. ik ben echt super moe, maar ik durf niet te slapen. straks vermoord iemand ons ofzo. 'denk jij dat er iemand komt om ns eten en drinken te brengen.'vraag ik maar aan Leon. 'eeeh, ik weet niet, ik hoop het wel ik heb echt honger.''ik ook zo lang heb ik nog nooit niet gegeten.' we lachen allebei en dan komt er iemand binnen. we kunnen niet zien wie het is, want diegene heeft een masker op. hij maakt ons los en geeft ons wat eten. ik durf me niet eens te bewegen. ik ben bang dat tie me wat aan doet. ik zelf denk een jongen want hij heeft brede schouders. na ja, hij loopt weer weg. Leon en ik kijken elkaar aan. 'zullen we maar gaan eten.' vraagt hij. ik knik. eerst ruik ik aan me eten om te kjken og er niks vreemd aan te merken is. het ruikt prima en neem er een hap van. het smaakt ook nog lekker. we hebben boerenkool met worst. we eten het rustig op zodat we er lekker van kunnen genieten. teminste dat probeer ik. ik heb zo'n honger dat ik het zowat in 1 keer op eet.

pov Leon

ik wil heir weg. er is een hele ongemakkelijke stilte tussen mij en Eva. ik vind het el leuk hoe ze eet. ze is niet zo'n meisje die niks eet en aan de lijn is. ze is niet dik ook. ze is gewoon alles wat je van een meisje wil. alleen ze is populair. en door haar is het uit met Charlotte. ik mis haar echt. we hadden niet zo lang maar ik ben wel me beste vriendin kwijt. ik zie dat eva moe is. 'ben je moe.' vraag ik aan haar. 'ja best wel, jij?' ja, je kan wel even slapen dan blijf ik wakker als je dat wil, ik ga je heus niet vermoorden.' zegt ik. het is best zielig om haar zo te zien. wie mag haar nu niet en doet dit haar aan. ze schud haar hoofd en kijkt weer naar de muur toe. automatisch kijk ik ook naar de muur. dan komt iemand weer binnen. nog steeds met een masker. diegene heeft een deken vast en 2 kussens. 'hier, nu slapen.' zegt de stem. de stem komt me bekend voor maar ik laat het niet merken. eva en ik doen niks maar dan zie ik in zijn andere hand een pisstool. ik pak snel de dekens en de kussens en leg ze neer en ga er op liggen. eva kijkt me vreemd aan. ik trek haar ook op de kussens en we liggen nu allebei. als de man weg is, ik weet nu zeker dat het een man is door zijn stem, kijk ik eva aan. 'hoorde jij ook zijn stem, het kwam me bekend voor?' ze knikte en toen zei ze: 'het leek op de stem van Ian.' zei ze toen. nu wist ik het. hoe kan hij zoiets doen hij had toch wat met haar. en hoe kwam hij aan dat pistool? en spookten allerlei vragen rond in mijn hoofd. ik keek even naar eva en zag dat ze aan het slapen was. ik glimlach en ga rustig rechtop zitten zodat ik niet in slaap val. ik ben echt super moe maar ik laat haar maar slapen.

heeeey, weer een hoofdstukje. als je ideeën heb laat het weten. ik heb nog zat wat ik erin wil maar misschien komt er nog wat leuks voorbij :)