hoofdstuk 79

79 4 0
                                    


Pov Eva

De laatste dagen hebben we niet veel meer gedaan in Parijs. We zijn wezen zwemmen en hebben nog wat gewinkeld. Verder echt helemaal niets, en nu zitten we op de terugweg naar Nederland.

Ik ben super enthousiast dat we weer weg gaan. Het was super mooi in Parijs allen ik mis mijn moeder en mijn broer de is als het goed is ook weer thuis. Hij moest met school een paar maanden naar het buitenland toe voor zijn stage (dat moment wanneer je een personage vergeet). Ik zit in de bus naast niemand. Floris zit naast Tessa en Liam zit ergens achteraan en ik heb geen zin om naast hem te gaan zitten. Ik wil alleen zitten en nergens aan denken. Alleen dat nergens aan denken lukt niet helemaal.

Ik denk de hele tijd aan Leon en aan Ian. Ik snap niet waarom Ian al vrij is gelaten uit de gevangenis. Hij heeft nu iets van 4 maanden daar gezeten en het zouden er minimaal 9 maanden zou krijgen en nu iets meer dan 4 maanden verder is hij weer vrij.

Dan kan hij met goed gedrag misschien wel eerder vrijkomen maar hoe weet iemand of hij niet nog een keer iemand gaat ontvoeren of iemand probeert te verkrachten.

Meneer koekepeer komt naast me zitten en kijkt me aan. 'gaat alles wel goed met je Eva? Soms ben je de hele dag afwezig en dan ben je weer vrolijk.' ik knik en haal me schouders op. 'mijn vriendje ging vreemd, ik mis me moeder en Ian is uit de gevangenis, dus ik voel me best klote ja.' ik glimlach zwakjes naar hem en hij kijkt me met medelijden aan.

Hij weet het natuurlijk van mij en Ian en hij weet ook dat Leon mijn vriendje was. 'als er iets verder is kan je altijd naar me toekomen en ik hoop dat Leon spijt krijgt en je smeekt om bij hem terug te komen en je dan in zijn gezicht zegt dat je hem niet meer terug wilt, alleen dan op jou manier natuurlijk.' zegt hij lachend, waardoor ik ook moet grinniken.

'en dat Ian bij je uit de buurt blijft en dat als hij je lastig valt of je jezelf niet veilig voelt je naar iemand toe gaat.' ik knik en bedank hem. 'en je moeder kan je zo meteen gelukkig ook weer zien.' ik knik nogmaals en hij staat op waar Peter en Jeroen lopen te schreeuwen.

Ik leg mijn hoofd tegen het raam en doe mijn oortjes in mijn telefoon en zet mijn muziek op. Het nummer ''Amnesia'' van Seconds of Summer speelt en ik sluit mijn ogen en geniet van het nummer. Ik vind het echt een mooi nummer.

Na een tijdje muziek luisteren stoppen we bij een McDonald's en stappen we allemaal uit. We bestellen ons eten en gaan ergens zitten. Ik zit bij het raam en de rest zit er ook bij. Ik kijk uit het raam en zie dat het regent.

Ik volg de druppels die tegen de ramen tikken en ik heb niet eens door dat het eten er al staat. Ik krijg een duw en kijk in de ogen van Liam. 'je eten staat er.' zegt hij lachend.

Ik glimlach naar hem en begin rustig met eten. Ik zie Leon naar me kijken maar ik negeer hem en kijk hem niet aan.

Vond ik hem leuk? ja. Vind ik hem nu nog leuk? Misschien. 'wil ik hem ooit weer terug? Nee!

the populair girl (On Hold)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu