the populair girl (On Hold)

hoofdstuk 22

Pov Eva

Ik wordt wakker gemaakt. Ik kijk om me heen en ik weet niet waar ik ben. Ik denk terug aan de ontvoering. Als ik daar aan denk die ik snel me ogen open. Dan kijk ik in het gezicht van Leon. Ik zucht diep. Ik ben hier blijven slapen. 'Gaat alles goed?' 'Ja dankje.' Hij is lief als hij bezorgd is. 'Kom je eten?' Ik knik en loop achter hem aan.

Als we beneden zijn ga ik naar de keuken. 'Goedemorgen Ilse.' De moeder van Leon wil dat ik haar zo noem dus doe ik dat maar.  'Goedemorgen.'

'Dit is echt lekker.' Zeg ik als we ons eten krijgen. Ze heeft ei gemaakt maar dit is super lekker. Mijn moeder kan niet echt koken en dit heb ik zo lang niet gegeten.

'Eva, wij moeten straks naar het ziekenhuis. Wil je mee?' Ik knik van dat ik wel meega. 'We zijn er wel lang want Leon wordt weer geopereerd.' 'Geeft niet. Ik vind het niet erg om mee te gaan. Ik kan toch nog niet naar huis toe.'

Eenmaal in het ziekenhuis gaan we nog wat drinken. We zijn hier veel te vroeg.

Als we op de afdeling komen waar we moeten zijn wordt Leon meteen binnen geroepen. Dit gaat echt snel. Er wordt niet veel bijzonders gezegd. Alleen een beetje wat ze gaan doen. Zijn verdoving wordt naar binnnen gedaan en hij wordt weggereden. 'Shit, ik ben me werk vergeten in te ligten. Zou jij met Leon willen meegaan zodat ik me werk kan bellen? Dankje.' Voor ik nog iets kan zeggen is ze al weg. 'Waar is me moeder?' Vraagt Leon. 'Die is haar werk aan het bellen. Dat was ze vergeten.' Hij knikt. Hij krijgt nu de narcose en valt in slaap.

Ik mag er de hele operatie blijven. Als hij klaar is gaan we naar de uitslaapkamer. Zijn moeder zie ik nog nergens. Zo lang duurt het bellen toch niet. Of is ze toch nar haar werk gegaan.

Ik kijk op me telefoon en zie dat ik een sms heb. Ik open het berichtje en kijk van wie het komt. Het is van Ilse ze is naar haar werk gegaan omdat ze anders werdt ontslagen.

'Waar is me moeder?' Vraagt Leon weer ik ben blij dat hij wakker is. 'Gaat alles goed?' Hij knikt. 'Maar waar is me moeder?' 'Ze is naar haar werk gegaan anders kreeg ze problemen.' Ik voel me nu net zijn moeder. Ik vertel hem dingen die hij noet weet en zijn moeder hoort hier eigenlijk te zijn. Niet ik.

Pov Leon

Mijn moeder is hier niet. Ik snap niet waarom. Haar baas is wel streng maar hij zou haar toch geen problemen geven. Hij kent me. En hij is altijd aardig. Wel ben ik blij dat Eva hier nu is. Ik had gedacht dat ze wel weg zou gaan maar niet dus. 'Hoef je niet naar school?' Vraag ik aan haar. Het is gewoon een normale dinsdag en ik dacht dat ze gewoon weer naar school ging. 'Nee ik had eigenlijk niet veel zin. En ik hoef niet als ik niet wil en ik ben liever hier.' Dat laatste zei ze zachtjes maar ik hoorde het wel. 'Dankje' ze begint te blozen.