the populair girl (On Hold)

hoofdstuk 30

Pov Eva

Als we eindelijk thuis zijn gaat Leon meteen naar boven toe. 'Neem Eva maar mee.' Zegt ze nog maar hij hoort het niet meer.

'Ga maar naar zijn kamer toe. Je weet wel waar die is.' Zegt ze. Ik knik en loop naar zijn kamer. Ik heb hoer dus totaal geen zin in. Hij waarschijnlijk ook niet.

Ik klop op de deur en doe hem meteen open zonder op antwoord te wachten. Ik zie Leon staan zonder shirt. Hij kijkt me verbaasd aan en doet een shirt aan. Ik sta nog steeds versteld dat hij een six-pack heeft. Ome hij is een jongen en van sommige jongens verwacht je dat gewoon niet. Zoals bij hem.

'is er iets?' Vraagt hij met een irritatie in zijn stem. 'ik moest van je moeder hier heen. Geen idee waar voor.' Zeg ik terug. Hij knikt en gaat op zijn bed zitten. 'waarom zei je dat op school?' Zegt hij na een paar minuten stilte. Fuck wat moet ik nu weer zeggen. 'ik heb toch gelijk.' Zeg ik dan maar. 'ik dacht alleen dat we vrienden waren. Maar blijkbaar had ik het dus fout.' 'we zijn nooit echt vrienden geweest we hebben alleen maar wat gepraat en verder hebben we nooit iets vriend-achtigs gedaan. We hebben niks anders gedaan dan praten en dat was vooral toen we werden ontvoerd. We hebben meer ruzie dan wat anders.' Schreeuw ik tegen hem.

Ik heb alleen geen idee waarom ik schreeuw maar ja boeiend. 'wat doe je hier dan nog.' Ik kijk hem verbaasd aan. Hij wilt echt dat ik ga. Ik draai me om en ga naar de woonkamer tie. 'ik ben weg doei.' Zegt ik nog voordat ik naar huis ga.

als ik binnen ben ga ik naar de keuken en pak wat te drinken en neem het mee naar boven. Ik zet het glas op me nachtkasje en ik pak me laptop. Ik ga naar internet en open me mail. Ik zie dat ik een mail heb van een onbekend mailadres. Ik open de mail. Er zit een bijlage in en ik open hem. Wat ik nu te zien krijg zou ik me nooit kunnen voorstellen. Maar hier kan ik hem er wel mee terug pakken. Ookal deed hij eigenlijk niks.