Bölüm 7

165 5 6
                                    

Öncelikle hepinizi çok özledim , okullar açıldığından beri bölüm yazma fırsatım olmuyor bu yüzden biraz geç kaldım yeni bölüm için. Bundan sonra sizin yorumlarınıza ve votelere göre bölüm yazmaya karar verdim çünkü hikayenin akışı hakkında bir fikrim yok sizden ricam yorum yapmanız. Bu işte biraz acemiyim bu yüzden sizden bana yardımcı olmanızı istiyorum. Mesaj da atabilirsiniz. İyi okumalar.

Şuan hazırlanıp Yankı'nın yanına gitmem gerekirken ben burda oturmuş o kutuyu ve gülü kimin yolladığını düşünmekle meşgulüm. Kendime kızıp ayağa kalkıp dolabıma doğru ilerledim. Sonuçta oturduğum yerde bir sürü kız var onlardan birine gelmiş olabilirdi dimi ? Evet evet kesin öyle.

Bulunduğum tahminin doğru çıkması ümidiyle dolabıma yaklaşıp içinden kot pantolonumu ve bi gömlek çıkardım. Gözlerimi üst rafta gezdirirken gözlerim mavi kazağıma takıldı. Onu da alıp dolabın kapağını kapattıktan sonra üzerimi giyip telefonumu yatağın üzerinden aldım. Odamın kapısını açıp Salonda bekleyen Hazal'ın yanına gittim. Hazalla  vedalaşıp arabalarımıza bindik. O Aras'ın yanına gidecekti , bende Yankı'nın. Aklım hala o kutudaydı ve ne yaparsam yapayım kafamı toparlayamıyordum. Zar zor şirketin önüne geldiğim de. Arabadan inip kapıları kilitledim ve şirkete girdim. Kimseye görünmek istemiyordum gerçekten konuşmaya gücüm bile yoktu. Yankı'ya da bunu belli istemiyordum.

Asansöre binip 6. kata çıktığımda Yankı'nın odasına gittim. Kapıyı çalıp içeri girdiğim de Yankı kafasını masaya koyup kestirme amaçlı bir uykudaydı. Ses çıkarmamaya özen gösterip , yanına gidip oturdum. Yüzünü incelemeye başladım. Saçları hafif dağılmış , kaşları çatık , uzun kirpiklerinin gölgesi düşüyordu yüzüne , daha da aşağı indiğim de dudakları hafif büzüşmüştü. O gece barda merdivenlerde belimden tuttuğu zaman da böyle hissetmiştim. Konuşurken ya da ona bakarken , iç organlarım yer değiştiriyordu sanki. Bu kadar kızın ona hasta olmasına şaşmıyorum tabi ki.

Kolunu hafif dürtüp Yankı diye seslendiğim de tık yoktu. Farkında olmadan biraz daha yaklaştım ve öyle denediğim de gözlerini birden açtı ve o an farkettim ki aramızda 2-3 cm kadar vardı.

LEOHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin