VINCE'S POV
"Pre! Kamusta na ba yung ilalakad mo sakin?" Si Daniel yan
"Di ko pa nga nakikilala kinakamusta mo na agad?" ako, haha. tama naman eh di ko pa nga nakakausap eh magtatanong na agad kung kamusta na ba.
"Eh sorry naman! Excited eh."
"Ikaw kasi naman, bakit sa grade 10 ka pa papatol ha pre?" Si Blaise, at himala tama siya!
"Eh yun ang napusuan mga pre. Pabayaan niyo na si Daniel" pinagtanggol pa sya ni Ethan
"Tama Ethan! Ang galing mo talaga" sagot ni Daniel
"Hep! Dahil magaling ako dun tayo sa pamamahay mo ngayon! HAHAHAHA." Ethan, lakas talaga neto, may kapalait pala pagtatanggol niya kay Daniel
~sa bahay ni Daniel
"Pre! OL si Monika sa fb oh! Chat mo na dali na pare please?" Si Daniel nagmamakaawa ang loko.
"Oo na, oo na!" pumayag nalang ako, nasa bahay niya kami eh
"Teka pre, sinong Monika? Monika Julianne Diaz?" tanong ni Blaise na mukhang nagulat
"Oo pre. Bakit?" Daniel
"Eh bestfriend ni Ate Denisse yan eh!" Blaise
"Bestfriend ng ate mo?" di makapaniwalang tanong ni Daniel na para bang nagkaroon ng pag-asa kay Monika.
"Oo pare!" Blaise
"Yes! Osya pag-asa din yun. Oh Vince nachat mo na ba?" tanong ni Daniel na halatang excited
"Oo naman! Ako pa?! Pogi kaya ako. Di TORPE!" nilakasan ko talaga yung sa torpe pano ba naman bakit kaya di sya yung kumausap diba?
"Patingin nga ng chat nyo pare!" Ethan, kala mo sya manliligaw eh di naman.
"Oh eto" pinabasa ko sa kanila yung chat namin
CHAT:
V: Monika right? :)
M: Ah yea, why? :)
V: Wala naman, balita ko wala na kayo ni Martin ah?
M: Ah nabalitaan mo pala. :) Wala na yun. I'm trying to move on. So, pano mo naman ako nakilala? Oh ano napagtripan mo at chinat mo ako? :)
V: Anyways, I have to go. Andito kasi ako sa bahay ng classmate ko and I have to go home. So, pwede ba textmates nalang? :)
M: Ah, sure. Here's my number: +63942*******
V: Okay, thanks. Text nalang kita. :)
END OF CHAT
"Whooo! The best ka talaga pre!" Daniel. Aba't kala mo nanalo sa lotto
"Aba't syempre! Ako pa?!" pagyayabang ko ng onti. Haha
"Punta tayo sa inyo Blaise!" Daniel
"Ayoko nga, magdusa ka dyan. Dadalawin ko muna si Monika sa bahay namin. Haha. Paalam na mga pre!" si Blaise na nag-asar pa kay Daniel
"Ang daya talaga nun. Magsi-uwi na nga din kayo!" Daniel
"Sige ba. Susunod ako kay Blaise." ako
"Edi sumunod ka pero akin na muna number ni Monika" ayun ngumiti ng pagkalaki-laki ng makuha ang number ni Monika
"Next na yung mission ko mga pre. Kita nyo mailalapit ko na sayo Daniel si Monika intay intay ka lang" sabi ni Ethan sabay labas namin sa bahay ni Daniel.
KINABUKASAN
ETHAN'S POV
"AHHHHHHH!!!" sigaw ng mga babae sa hallway. Duh, alam ko gwapo ako pero hello may susunduin kaya ako.
"Sino kaya susunduin niya?"
"Ethan tayo na ba?"
"Si Ethan omygosh!"
blah
blah
blah
blah
blah
blah
blah
yan, ganyan naririnig ko sa hallway or corridor or whatever. Basta ang ingay! I hate noise pero maingay ako. hehehe.
"Andyan po ba si Ate Monika?" sigaw ko sa classroom nila nung makarating ako dun
"Andito ako. Bakit? Sino ka?" sagot ni Ate Monika. Wow! Di niya ako kilala? Perstaym! Hehehe. I like her...............as my ate. Kayo ah!
"Uhmmm. Ethan po. Ethan Karl Go :)" sabi ko with a smiling face
"Ah, okay. Tawag ko sayo EK ha? ha? ha?" Si Ate ang kulit. Haha. Pero sumama na sya sakin sa labas lunch break eh
"Ate, para namang akong Enchanted Kingdon nun? -_____-" sagot ko sa kanya
"Edi di nalang ako sasabay sayo maglunch. Bahala ka kawawa ka wala kang kasabay *pout*" ang cute ni ate hahahaa. Parang bata
"Eh ate joke lang! Ang ganda nga ng EK eh!" sumang-ayon nalang ako kesa naman pumalpak ako sa mission ko.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
~glittersandsparkles
au revoir♥
BINABASA MO ANG
Silent Tears
Teen FictionDon’t take someone for granted just because you know, that every time you push them away they’ll always come running back. Because one day, they won’t