DragonBlood 2

{Amber has got a Date}

Ik zat samen met Amber, Annebeth en Percy op een bank. Vandaag was het derde laatste feestdag. Julian en Charles zijn gisteren wakker geworden.

**Flashback**

"Ahh!" Hoor ik ineens roepen. Ik en Amber kijken elkaar aan en lopen dan naar de richting van het geluid. Charles en Julian liggen hijgend op de hospitaal bedden.
"Jullie zijn wakker!" Roept Amber enthousiast.
"Het is goed om terug te zijn." Grijnst Charles. Julian daaraan tegen kijkt verwart om zich heen. "Waar ben ik?" Vraagt hij terwijl hij rond zich heen kijkt.
"In kamp Half-Blood." Grijnst Charles.
"Kamp watte?" Vraagt hij verbaasd.
"Half-Blood. Hier wonen halfgoden, nimfen, saters, cyclopen, enz." Vertelt Amber vrolijk.
"En wie zijn jullie? Ik herinner mij niks meer sinds het schoolbal." Zegt Julian. Amber en ik krijgen een kleine frons op onze gezichten.
"Niets meer?" Vraagt Amber.
"Helemaal niets!"
"Echt niet?"
"Nope" zegt hij, hij laat de P poppen.
"Ook niet dat een geflipte geest bezit van je heeft genomen en dat die zowat de hele school heeft aangevallen?" Vraagt Amber. Toen ze doorhad wat ze gezegd had sloeg ze haar hand voor haar mond.
"Nee... wacht wat?" Vraagt hij geshockeerd.
"Je lichaam is een beetje bezeten geweest door een geflipte geest." Herhaalt Charles terwijl hij moeite moet doen om zijn lach in te houden.
"Hoe komt het dat hij er nu niet meer in zit?" Vraag ik nieuwsgierig.
"Wel, bij zonnewende krijgt hij de kans om zijn eigen lichaam terug te krijgen. Maar hij moest zich tien dagen voor de zonnewende van zijn oude lichaam afdoen en van één van zijn hulpjes zoals jij het mooi beschreven had." Verklaart Charles.
"Was je wakker?" Vraag ik verbaasd.
"Toen wel nog ja..." grinnikt hij.
"Maar Alys! Zonnewende is al over vier dagen! Dat betekent..."
"Dat we een groot probleem hebben." Maak ik Amber haar zin af. Dan komt de verpleegster binnen.
"De heer Julian heeft rust nodig, Charles jij mag gaan en meisjes, verdwijn uit deze kamer." Zegt ze gebiedend.
"Rustig Bonnie, we zijn al weg." Zegt Amber spottend. Daarna trekt ze mij lachend mee.

**Back To The Present**

Ik grinnik als ik aan het moment terug denk. Amber zit in dromenland, ze zit met een dromerige blik voor zich uit te staren.
"Waar denk je aan?" Vraag ik plagerig.
"Niks hoor..." droomt ze verder.
"Ook niet over iets of iemand met donker bruine haren, bruine ogen en een six-pack?" Ik trek mijn wenkbrauw op. Annebeth besluit om er nog iets aan toe te voegen: "En heet die iemand soms Julian?" Amber verschiet van kleur.
"Wel neeh joh, pff, hoe kom je daar aan?" Vraagt ze.
We beginnen te lachen. Percy kijkt ons raar aan, hij had het gesprek totaal niet gevolgd.
"Waarom lachen jullie?" Vraagt hij verward.
"Amber en Julian!" Roept Annebeth vrolijk. Amber wordt nog een tint roder en mompelt wat, ik denk dat ze Annebeth wat vervloekingen toewenstte.
"Over de duivel gesproken, daar heb je hem!" Zegt Percy terwijl hij nog aan het naschokken van het lachen is. Julian en Charles komen bij ons zitten.
"Zo? Waar hadden jullie het over?" Vraagt Julian nonchalant. Annebeth en ik geven elkaar een blik en beginnen dan weer te lachen. De jongens kijken ons vragend aan.
"He, Beth, Pers, zouden we Charles niet de boot laten zien?" Vraag ik.
"Ja!" Roept Annebeth uit als ze het snapt. Ze neemt Percy's hand vast en die van Charles en trekt hun mee. Ik loop grinnikend achter hen aan. Halverwege draai ik mij om om te kijken. Amber ziet het en stuurt een boze blik naar mij, ik knipoog en loop dat vrolijk weg.
"Alys, dat was echt heel subtiel." Zegt Percy. We moeten lachen.
"Wat is er nu eigenlijk?" Vraagt Charles.
"Charlie, dat is een geheim dat we niet mogen delen!" Grinnik ik. Charles begint boos te mokken.
Om het hoekje tuur ik even naar het toekomstige koppel. Ik zie dat Julian nerveus een hand door zijn haar haalt. Annebeth kijkt mij enthousiast aan, ik geef haar twee duimen omhoog.

Amber

"Valse, onbetrouwbare, irritante..." mompel ik als Alys en co. weg zijn. Maar ik word onderbroken door Julian.
Ik kijk op en zie dat hij heel dichtbij zit. Ik merk dat mijn wangen weer rood beginnen te worden dus ik kijk even rond mij heen.
"Dus, Amber, waar ging dat allemaal over?" Vraagt Julian. Mijn hart slaat een tel over als hij mijn naam uitspreekt.
"Helemaal niks hoor, ze zijn gewoon flauw." Antwoord ik. Wauw Amber! Denk ik. Julian haalt zijn hand door zijn haar waardoor het warrig komt te zitten. Ik vind het wel een soort van schattig, ik zou zo graag mijn hand erdoor halen... How Amber, Chil...
"Dus... wie is jouw goden ouder?" Vraagt hij nieuwsgierig.
"De enige en echte Zeus." Zeg ik trots. Smooth Amber, really smooth, doe eens gewoon. Julian moet lachen, zijn tanden zijn parelwit. Ik schud mijn gedachten aan de kant en kijk weer naar zijn ogen.
"Amber, ik vroeg me af of jeheelmisschienmorgenmetmijmeenaarhetfeestgaan?" Vraagt hij.
"Sorry, wat was dat?" Vraag ik terwijl ik lach. Hij zucht diep.
"Wil jij morgen mee met mij naar het feest?" Vraagt hij nerveus.
"Als in een date?" Vraag ik speels.
"Ja, maar dat hoeft niet, we kunnen ook als vrienden gaan. We..." ratelt hij.
"Julian!" Onderbreek ik, "Ik zou het geweldig vinden!"
"Oh ja, maakt niet uit, ik dacht dat.... wacht wat? Zei je nu ja?" Vraagt hij verrast.
"Jah duh, als je niet wilt dan ga ik wel met..." Zeg ik met tranen van het lachen in mijn ogen.
"Neenee." Zegt hij snel. Ik grinnik.
"Zie je morgen Amber." Zegt hij. Hij neemt mijn gezicht vast en drukt zijn lippen tegen die van mij. Snel maakt hij weer los, daarna gaat hij weg. Ik kijk hem verbouwereerd na en voel aan mijn lippen. Dan loop ik razendsnel weg, opzoek naar Alys om haar het fantastische nieuws te vertellen.

Heeyyy Luitjes!!!!
Ik moest en zou vandaag nog updaten omdat ik het beloofd had. Thanx Janne... So see you later, vergeet misschien niet om eens te voten en zeg vooral wat je ervan vind!
Ik hen nog een shipnaam voor Julian en Amber HELP!!!!!!!!