Snel duik ik achter een muur in. Al een dag achtervolg ik één van de handlangers van de engel. Hij heeft al de hele dag de edelstenen gewoon in zijn rugzak zitten. Waarom zouden ze niet meteen naar de Himalaya gaan? Vraag ik me af. Ik kijk even om het muurtje. Oh nee, waar is hij nu. Zoekend scan ik met mijn ogen de omgeving. Ik zie hem in een straat verder lopen. Ik besluit over te steken. Dan zie ik de soldaten van de koning. Ze komen recht op mij afgestormd. Gisteren had ik er per ongeluk ééntje omver gelopen. Snel begin ik te lopen. Ik scan weeral de omgeving, opzoek naar een uitweg. Verder zie ik mijn redding staan. Een fruitkar en een paar palen die telkens hoger staan. Ik spring op de fruitkar en ga van de ene naar de andere paal. Uiteindelijk klauter ik op het dak. Een regen van kogels gaat net langs mij door. Ik zie de handlanger van de engel weer lopen. Snel achtervolg ik hem. Hij kijkt om zich heen en duwt een geheime muur open. Hij sluipt naar binnen en doet de muur weer dicht. Even sta ik verwondert te kijken. Maar al snel kom ik bij positieven en klauter ik van het dak af. Ook ik scan de omgeving en druk dan op de baksteen. De muur schuift open en ik sluip naar binnen, daarna doe ik de muur zachtjes dicht. Ik hoor dat voetstappen zich snel verplaatsen dus ik loop vederlicht achter hem aan. Een ingewikkeld gangenstelsel openbaart zich voor mij, het lag al die tijd al onder deze stad maar niemand weet er iets van. Ik kom bij een splitsing, er zijn drie wegen. Grondig bestudeer ik de vloer. De meest recente voetsporen zijn naar links gegaan, maar komen van rechts, dus ik vertrek naar rechts. Even later zie ik dat de voetstappen zich omdraaien en niet meer achteruit gaan. Ze denken dat ze slim zijn, of dat ik dom ben. Wel, geen één van de twee is juist, denk ik. De voetstappen beginnen te vervagen als er ineens een fris briesje de grot in komt waaien. Opgeschrikt kijk ik naar de muur, er zit een gat in. Een mechanisme staat achter deze muur. Weer zoek ik de losse baksteen en de muur schuift opzij. Nu kom ik aan op een plaats waar een reuze zandloper plaats neemt.
"Wauw!" Breng ik uit. In de zandloper loopt helemaal vol met goud zand. Ik zie een kraantje aan de zandloper. Onder het kraantje hangt een ketting en ligt een dolk. Ik draai het kraantje open en er loopt een stroompje goud zand uit. Snel vul ik de ketting ermee, daarna hang ik de ketting bij mijn andere ketting met de zeven stenen op die ik van mijn moeder gekregen heb. Dan zie ik dat de dolk ook iets heeft voor dat zand. Ook laat ik doe plek vullen met het goude zand en stop ik de dolk in mijn schede. Dan hoor ik gekraak. Snel doe ik het kraantje uit en verstop ik mij achter een pilaar. Een man met grote vleugels stapt uit de schaduw. Ik schrik, het is die vervloekte engel. Hij loopt naar het kraantje toe, maar vindt niet wat hij zoekt.
"Waar is de dolk?" Roept hij door de grot. De man die ik al de hele tijd volg verschijnt nu ook in mijn zicht.
"Geen idee, 5 minuten geleden was hij er nog." Antwoord die.
"Ik had de dolk nodig! Alleen daarmee konden we de tijd terugdraaien en de andere edelstenen ook van dat meisje afnemen." Spreekt de engel. Tijd terugdraaien met een dolk? Dat is onmogelijk. Denk ik.
"Meneer, ik heb een voorstel. Misschien is dat meisje al in de Himalaya die draak aan het zoeken. We kunnen haar een voorstel doen, haar vrienden voor de edelstenen. Volgens mij zijn haar vrienden haar zwakke plek." Zegt de man. Ik bedwing mezelf om hem niet dood te schieten.
"Rock, dat is pas een idee! Kom, we vertrekken morgen." Roept de engel.
Ik schrik op, ik moet hier meteen weg. Ik loop achter de zandloper door. En spurt naar de uitgang. Net optijd ben ik door. Ik haast mij naar de paardenverkoop. Daar koop ik een beige paard met een witte vlek op zijn neus. Hij was maar 10 euro want deze mensen willen alleen bruine paarden. Ik galoppeer naar de de dichtbijgelegen zee en ga aan boord van het eerste schip naar China. Aan boord zie ik dat de avond valt. Ik leun over de rand van het water en zie een vin onder ons door gaan, een reuze vin. Verbaasd kijk ik de vin na, tot ik geschreeuw hoor. Het komt van de andere kant van het schip. Snel ren ik naartoe, maar als ik zie wat er is valt mijn mond open. Is dat een....Lalalla, wat zou het zijn rarara ......
Love you toedels xxx

JE LEEST
DragonBlood 2
PertualanganMen zegt dat somige levens door de tijd met elkaar verbonden zijn. Door de oude roep die over de eeuwen heen weerklinkt. Het Lot. Lees eerst deel 1 anders snap je het niet.