Τα ετερώνυμα έλκονται?

Unbeatable Love

Οι άγγελοι την ονομάζουν επουράνια χαρά, οι διάβολοι: μαρτύριο της κόλασης, οι άνθρωποι τη λένε αγάπη. - Χ.Χάινε

Τι είναι άραγε αγάπη? Πολλοί άνθρωποι έχουν προσπαθήσει να δώσουν έναν ορισμό σε αυτό που εμείς αποκαλούμε αγάπη. Γιατί όμως πρέπει ντε και καλά να δοθεί ένας ορισμός και γιατί να είναι μόνο ένας?
Ο καθένας βιώνει την αγάπη με τόσα διαφορετικά συναισθήματα. Άλλος με χαρά και άλλος με λύπη. Άλλος με θυμό και άλλος με γαλήνη. Με συναισθήματα τόσο αντικρουόμενα που όμως μερικές φορές είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσει κανείς. Έτσι λοιπόν, θα ήταν τουλάχιστον ανόητο να προσπαθήσει κάποιος να προσδιορίσει την αγάπη , γιατί με αυτό τον τρόπο βάζει στην αγάπη όρια. Όμως η αγάπη δεν έχει όρια. Ή μάλλον όχι, η αγάπη έχει όρια, αλλά έχει τα δικά της όρια. Και όποιος πιστεύει πως έχει φτάσει στο ανώτερο σημείο της αγάπης του , πως δεν γίνεται να αγαπήσει άλλο, γρήγορα θα αλλάξει γνώμη αφού η αγάπη δεν έχει τέλος μόνο συνεχίζει να αναπτύσσεται συνέχεια χωρίς σταματημό.
Η αγάπη δεν έχει ηλικία, μέγεθος, χρώμα, φύλο,εθνικότητα ούτε και ημερομηνία λήξης. Και όταν έχει τότε δεν μιλάμε για αγάπη.

Έτσι λοιπόν ήταν και η αγάπη του Δημήτρη και της Ελπίδας. Χωρίς όρια , χωρίς σύνορα , χωρίς λογική και αυτό το είχαν καταλάβει και οι δύο από την αρχή. Απλώς πολλές φορές τα πιο φανερά πράγματα βρίσκονται μπροστά μας αλλά εμείς δεν μπορούμε να τα δούμε.

Δύο άνθρωποι , πολλή αγάπη . Τίποτα άλλο .

Τα χέρια του χάιδευαν τη πλάτη της , τα μαλλιά της , το πρόσωπό . Προσπαθούσε να πιστέψει πως ήταν αληθινή .Πως ήταν εδώ , μαζί του. Τα χέρια της είχαν τυλιχτεί σφιχτά γύρο από τον λαιμό του. Δεν ήθελε να τον αφήσει , όχι τώρα που επιτέλους τον είχε κοντά της . Σε εκείνο το δάσος υπήχε μόνο εκείνος και εκείνη . Κανείς άλλος.

Όταν σταμάτησαν να πάρουν μια ανάσα , ακούμπησαν τα κούτελά τους και έμειναν εκεί να κοιτάζονται βαθιά μέσα στα μάτια χωρίς να φύγουν ο ένας από την αγκαλιά του άλλου . Κανένας από τους δύο δεν ήθελε να φύγει από κει . Πίστευαν πως αν γυρνούσαν πίσω ο αέρας της πραγματικότητας θα έσβηνε την φλόγα που έκαιγε ανάμεσά τους και σαν από όνειρο θα ξυπνούσαν συνειδητοποιώντας πως όλο αυτό ήταν ένα ψέμα . Όμως δεν ήταν.Έτσι έκατσαν αγκαλιά και απόλαυσαν μαζί την ανατολή του ηλίου που σαν οιωνός σήμανε την ανατολή του έρωτά τους και γέμισε με τα ζεστά του χρώματα τις καρδιές τους . Αλλά δεν γινόταν να μείνουνε εκεί για πάντα , το ήθελαν αλλά δεν γινόταν.

Μόλις έφτασαν επιτέλους στο σπίτι της Ελπίδας , σαν χείμαρρος βγήκαν έξω οι γονείς και οι φίλοι της και έτρεξαν να την αγκαλιάσουν και να σιγουρευτούν πως είναι καλά. Όμως στο μυαλό της ήρθαν απότομα όλοι οι λόγοι που την οδήγησαν στο δάσος από την αρχή. Έτσι αποτραβίχτηκε ξαφνικά από τα χέρια της μητέρας της που έλεγχε το πρόσωπό της για τυχόν σημάδια και έτρεξε προς το δωμάτιό της χωρίς να πει κουβέντα σε κανένα. Η μητέρα της πήγε να την ακολουθήσει αλλά ο Δημήτρης τη σταμάτησε διακριτικά κάνοντάς της νόημα να την αφήσει λίγο μόνη της για να ηρεμήσει. Τώρα το μόνο που ήθελε ήταν να γυρίσει το χρόνο πίσω και να βρεθεί ξανά στην αγκαλιά του Δημήτρη μακριά από όλους και από όλα. Με αυτές τις σκέψεις τα δάκρυα δεν άργησαν να εμφανιστούν στα μάτια της.

Μετά από καμιά ώρα σιγανοί χτύποι ακούστηκαν από την άλλη μεριά της πόρτας της. Εκείνη όμως δεν κουνήθηκε ούτε βήμα από την θέση της. Μόνο όταν άκουσε τη φωνή του Δημήτρη να της ζητάει να ανοίξει, πήγε γρήγορα στην πόρτα και την ξεκλείδωσε αφήνοντάς τον να μπει.
Εκείνος μόλις αντίκρισε τα κόκκινα από το κλάμα μάτια της, θύμωσε. Αυτά τα μάτια δεν φτιάχτηκαν για κλαίνε μόνο για να γελάνε , σκέφτηκε και την έκλεισε γερά μέσα στην αγκαλιά του κι εκείνη τύλιξε τα χέρια της γύρω από την μέση του σταματώντας το κλάμα.
Έπειτα ο Δημήτρης έκλεισε το πρόσωπό της στις παλάμες του αλλά εκείνη γύρισε το κεφάλι της από την άλλη. Δεν μπορούσε να τον κοιτάζει στα μάτια . Δεν ήθελε να μεγαλώσει η αγάπη της για εκείνον γιατί μετά ο πόνος του αποχαιρετισμού θα ήταν αβάσταχτος.

"Κοίτα με. " της είπε αυστηρά και εκείνη γύρισε σιγά σιγά το βλέμμα της στο δικό του. "Δεν θα επιτρέψω να μου φύγεις. Θα βρω ένα τρόπο να για σε κρατήσω κοντά μου. " της είπε και την έκλεισε στην αγκαλιά του.

Πως μπορεί κάποιος να διαλύσει την αγάπη? Μια απάντηση. Δεν μπορεί. Πως μπορεί κάποιος να περιγράψει την αγάπη? Μια απάντηση. Δεν μπορεί. Πως μπορεί κάποιος να μετρήσει την αγάπη. Μια απάντηση. Δεν μπορεί.

Μικρό κεφάλαιο το ξέρω αλλά δεν έχω και άλλη επιλογή. Θα ανεβάσω πιθανόν και άλλο ένα επίσης μικρό αύριο. Τέλος πάντων, τι λέτε να έχει ο Δημήτρης στο μυαλό του για να κρατήσει την Ελπίδα κοντά του? Θα τα καταφέρει?

Spoiler: Ετοιμάζουμε βαλίτσεςςςςςς!!!!

Μέχρι τότε
Τα λέμεεεεε <3 <3