A pretty bumpy flight

99 11 10
                                    

"Τι κάνετε εσείς εδώ ? Και .... και τι...τι είναι αυτά που κρατάτε στα χέρια σας ? "

"Εεεε δεν βλέπεις ? Αγγούρια , ντομάτες , αααα και κάτι κολοκυθάκια. Η Μελίνα επέμενε να φέρουμε και κανένα καρπούζι αλλά δεν είχαμε χώρο στο αμάξι...... Καλά τυφλή είσαι χριστιανή μου? Τα εισιτήριά δηλαδή με τι μπορείς να τα μπερδέψεις?" λέει η Μαρία και μένω να την κοιτάζω σαν χάνος.

"Εεεεε?" είναι το μόνο που καταφέρνω να πω.

"Έλεος ρε Μαρία την πήρες μονότερμα την καημενούλα." λέει ο Δημήτρης τυλίγοντας τα χέρια του γύρω μου. "Σημασία έχει που προλάβαμε, εεε μωρό μου?" τελειώνει αφήνοντας μου ένα φιλί στο μάγουλο.
Ααααα λιποθυμωωωώ. Να μου το θυμηθείτε αν συνεχίσει έτσι εγώ θα φύγω μιαν ώρα αρχύτερα , δεν θα το γλυτώσω το εγκεφαλικό.

"Ωραία ..... πάμε σιγά σιγά γιατί έτσι όπως πάει το πράγμα το αεροπλάνο θα φύγει χωρίς εμάς στο τέλος." επισημαίνει η Ζωή προχωρώντας προς το αεροπλάνο. Μισό τιιιιι?

"Για μισό ρε παιδιά γιατί δεν κατάλαβα , εσείς θα έρθετε μαζί μου?" ρωτάω προσπαθώντας να καταλάβω επιτέλους.

"Ααααα μου φαίνεται πως μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαινόμαστε εδώ πέρα.Ναι αγάπη μαζί σου θα έρθουμε για να σου κάνουμε ένα σωστό αποχαιρετισμό επειδή τώρα ήμασταν λίγο απροετοίμαστοι. " εξηγεί η Μαρία με όσο πιο ήρεμη και αργή φωνή μπορεί λες και είμαι κανένα πεντάχρονο.

"Και πως... πως θα έρθετε? Δεν έχετε ρούχα και δεν νομίζω να το ξέρουν οι δικοί σας."

"Μην ανησυχείς Ελπιδάκι μου τα ρούχα μας είναι κανονισμενα όσο για τους γονείς μας , χαλάλι η τιμωρία , μία Ελπίδα την έχουμε ." μου εξηγεί η Ζωή ενώ μπαίνουμε στο αεροπλάνο.

"Δηλαδή τώρα εμείς θα πάμε όλοι μαζί ταξιδάκι?" τσιρίζω χαρούμενη πηδώντας πάνω κάτω
καθώς μπαίνουμε στο αεροπλάνο κάνοντας τους πάντες να γυρίσουν να μας κοιτάξουν. Ουπσι.

"Πες το κι έτσι." λέει γλυκά ο Δημήτρης .

"Παιδιά τι κάνετε εδώ? Οι γονείς σας το ξέρουν. Ώρα είναι τώρα να με παίρνουν για εξηγήσεις." λέει η μάνα μου με μια ανάσα σταματώντας απότομα στο τέλος για να αναπνεύσει.
"Άφησα ένα πρόχειρο σημείωμα στους γονείς μου λέγοντας πως θα λείψουμε το σαββατοκύριακο με τα παιδιά και πως θα μείνουμε μαζί σας όποτε όπως καταλαβαίνεις θα μας φιλοξενήσεις θες δε θες." μας εξηγεί συνοπτικά η Μαρία.

"Συγγνώμη , μήπως θα μπορούσατε να καθίσετε στις θέσεις σας για να αρχίσει η απογήωση" μας ζητάει ευγενικά η αεροσυνοδός.

Τα ετερώνυμα έλκονται?Where stories live. Discover now