Miss Pakipot & Mister Torpe [[DISCONTINUED]]

Chapter 16: Welcome

~Third Person POV~
"Holy shit!!" Sigaw ni Spencer*car accident SFX*

"Lei, Lei. Wake up, hindi ko na kayang i-drive ito mula sa puweto ko." Sabi ni Spencer habang ginigising niya si Lei. "Uhh.. anong nangyari?" Tanong ni Lei. "Fudge, bigla kang hinimatay then may car accident akong nakita mula roon sa kabilang kalsada. Tapos, ako na yung nagdadrive" explanation ni Spencer. "Sorry. Ako na ang magdadrive" pagsosorry ni Lei.

*Beep* pagbusina ni Lei ng sasakyan niya. Agad namang lumabas ng bahay ang kanyang mommy. "Teka, sino yung kasama niya?" Tanong ng mommy niya sa sarili niya. Then the car parked on their lot at agad na bumaba si Lei at si Spencer sa sasakyan. "Hi mom" bati ni Lei sa kanyang mommy at inakap ito. "Kamusta?" Tanong ng mommy niya. "Okay lang naman po. Maganda po yung comments nila sa ginawa ko ng presentation. Anyway, ito nga po pala si Spencer, kaibigan ko po siya noong highschool." "Nice to meet you po" bati ni Spencer. "Your name sounds familliar to me" banggit ng mom ni Lei. "Ano pong ibig niyong sabihin?" Tanong ni Spencer. "Ahh, wala. Tara, pumasok na tayong tatlo at magmeryenda." Pagkasabi niya nun ay agad na silang pumasok at nag-usap habang kumakain.

"So ikaw yung nagbantay kay Lei noong nasa panganib pa ang buhay niya?" Paninigurado ng mom ni Lei. "Opo, binabantayan ko po siya mula umaga hanggang gabi noon" sagot ni Spencer. "Paano naman kayo nagkalayo?" Tanong ng mom. "Long story short, pumunta po si Spencer ng America at kababalik niya lang po kahapon" sagot ni Lei.

"I think I have to go" sabi ni Spencer. "Go on, baka hinihintay ka na ng mga magulang mo" masayang pagpapaalam ng mom ni Lei. "It's so nice to see you again after 7 years Spencer" masayang banggit ni Lei at lumapit kay Spencer upang akapin ito. "Salamat po" sabi ni Spencer at itinext na ang driver niya upang makauwi.

"Oh? Spencer, nahanap mo na ba si Jana?" Tanong ng mom niya. "Yes mom. Doon din po siya nagtatrabaho kung saan si Engr. Suarez." Sagot ni Spencer. "Kamusta naman ang pagkikita niyo?" Tanong ng mom niya. "Okay lang. Nagpunta kaming dalawa sa bahay niya at nakausap ko ang mama niya then nagpasundo na ako" paliwanag niya. "I feel better for you anak. Pero mas better kung maiaayos ko na ang kasal mo" "Excuse me, mom" sabi ni Spencer at umakyat na sa kuwarto niya.

~Jana Lei's POV~
Parang gusto kong kumanta ng See You Again. Hehe.

*Riinngg* Fuck, si Keandre na naman ba?! Ang sarap niyang patayin ha! I rejected the call at ipinagpatuloy na ang paghiga ko sa kama ko.

"Lei! May pupuntahan lang ako ha. Baka sa Monday na ako makauwi. Friday pa lang naman di'ba?" Nakakagulat naman! "Mom! Ginulat mo ako ha! Yeah, sige lang. I'll be fine. Bye mom" sabi ko at bumangon ako upang i-kiss si mommy sa cheeks at umalis na siya.

*Rriingg* Shit! Stop calling me bastard! Wait, unknown number ito ah. I answered the call. "Uhmm, hello?" Simula ko. "Lumabas ka ngayon din o papatayin ko 'tong mama mo!" What the fuck! "Stop right there! Ano bang kailangan m? At sino ka ba?" Baka naman prank call ito. I checked out the perimeters of my house from my window. Wala namang tao ah. "Basta! Labas! Ipuputok ko 'tong baril sa ulo ng mama mo!" Shit! "Fine, lalabas na ako" I said nervously.

Lumabas ako ng kwarto ko dala ang cellphone ko. Pumasok ako sa kwarto ng mom ko at kinuha ang baril ni daddy. Buti na lang may bala pa ito. "Dalian mo!" Sigaw nung lalaki. "Oo, malapit na" iritable kong sagot. Inilagay ko ang baril sa bulsa ko at dahandahan akong lumabas.

"Hmp!!!" Somebody just fucking grabbed me papasok ng bahay ko!!! "Ssshh, you'll be fine in my hands" bulong ni... Keandre!!! "Hmmpppp!!!" I tried to shout, pero may ipinasok siya bigla sa bunganga ko na parang bola. "Now, I'll take advantage of you habang wala ang mom mo" Bastard! "Now let me touch you" shit! Migraine! Bakit ngayon ka pa umatake! "Fuck! Bakit ka nagno-nosebleed?" Nosebleed? Ngayon lang ito nangyari! At kani-kanina lang ako inatake ng migraine then ngayon muli? "Lei! I'm so sorry. Okay ka lang?"ang lakas naman ng loob niyang magsorry! But at least tinanggal niya na yung nasa bunganga ko. "Lei" aray ko! Parang puputok na ang ulo ko sa sakit. Napahawak na lang ako sa ulo ko hanggang sa magdilim na ang paningin ko "Lei! Gising!"