The perfect hero

hoofdstuk 3

Het is een dag later en nog niemand heeft een poging gedaan om me te reden. Het is te zien aan Marleen dat ze nerveus is. Ze ijsbeert heel de tijd en checkt om de minuut of Harry zijn status heeft geüpdatet. Aan haar uitdrukkingen te zien heeft hij niks verandert. Ik hoop dat hij snel komt, want ik zit hier al dagen en het enige eten en drinken wat ik krijg is van Maaike. Ze kan maar heel soms eten brengen, omdat Marleen altijd bij mij is en ik mag van haar absoluut niet eten of drinken. Opeens hoor ik een klap. Marleen heeft haar telefoon in de hoek gesmeten en kijkt me boos aan. Ik hoop dat ze niet weer een woede uitbarsting krijgt. Ze loopt naar Maaike toe en fluistert in haar oor dan loopt ze de kamer uit.

Een paar minuten later vertrekt Maaike ook uit de kamer. Ik zit enkele minuten alleen. Gelukkig niet lang. Maaike is teruggekomen met eten en drinken en maakt mijn handen los. Ik vraag aan haar waar Marleen is. ze zei dat ze even een luchtje ging scheppen om te kijken of we in de gaten werden gehouden. Opeens springt Maaike op en pakt de telefoon uit de hoek van de kamer. Ze toets een nummer in en geeft dan de telefoon aan mij. Hij gaat een paar keer af en dan hoor ik opeens een verwarde stem aan de andere kant van de lijn. 

"hello... who is this?"                                                                                                                                                                    Ik zeg snel "It's the girl who's kidnapped."  Opeens klinkt de stem heel opgewekt.                                     "OMG how are you? are you okey? where are you? I'm so sorry that this has happend to you! we're trying to save you right now, but we don't know where you are."                                                                      "I'm okey. somebody is helping me here so it's not that bad. I'm in a basement. I'll ask the adress. I'ts dorpstraat 104 in..."

 "WHAT THE HELL ARE YOU THINK YOU DOING!" hoor ik Marleen plotseling schreeuwen. Ik schrik me dood en laat de telefoon uit mijn handen vallen. Ik krijg een klap en nog een en nog een tot ik zwart zie. Als ik wakker word zie ik Maaike bond en blauw naast me liggen. Ook zij zit onder bloed net als ik. Ik hoor zachtjes gesnik en zie dat het Marleen is. Ze zit in een hoekje. Heel even kreeg ik medelijden met haar, maar voelde toen pas hoe strak mijn polsen waren vastgebonden. Ik was wel opgelucht, want iemand wist nu waar ik was. Ik weet het niet zeker, maar volgens mij was het Harry aan de telefoon. Zijn zoete stem zou ik overal herkennen. Opeens hoor ik een klap. Ik schrik ervan. Misschien is dit het. Mijn reddingsactie. De deur vliegt open en ik kijk recht in de prachtige ogen van Harry. Ik droom even weg tot ik opeens een scherp voorwerp bij mijn nek voel. Marleen staat opeens naast mee met een vlijmscherp mes.