The perfect hero

Hoofstuk 14

Ik word wakker gekust door Harry. Hij kijkt me super cute aan. "We zijn er." Ik kijk hem verward aan. "We zijn bij de verassing die ik voor je gepland heb." Hij kijkt me glimlachend aan. Opeens voel ik een natte tong op mijn wang. Ik kijk in de sprankelende ogen van Boeddha. Ik kijk nu echt heel verbaasd. HOE KOMT BOEDDHA IN DE LIMOUSINE?! Het is vast een rare droom. Harry ziet de verbazing in mijn ogen. "We hebben haar net even opgehaald. Ik wilde de date nog even afmaken." Ik geef Harry een knuffel. We stappen uit de limousine. Alleen Boeddha wilt er niet uit. Ze vind het veel te leuk daarbinnen. Ik en Harry zijn bezig met Boeddha eruit te trekken, terwijl de rest in een deuk ligt van onze mislukte pogingen haar eruit te halen. Uiteindelijk is het ons gelukt. We zijn in een mega groot park. "Het is echt super mooi." "Ik hoopte al dat je het mooi zou vinden." Ik geef Harry een kus, die overgaat in een tongzoen. Na een paar seconde begint Niall heel hard te kuchen en Louis schreeuwt: "slik elkaar niet in!" Ik word rood en kijk naar de grond en Harry begint te lachen. Liam is ondertussen druk aan het spelen met Boeddha.
Ik en Harry lopen door het park heen. We hebben Boeddha achtergelaten bij de jongens. We zijn nu bij een grote boom met mooie bloemen eraan. Harry gaat op de grond zitten bij de boom en trekt me op zijn schoot. "Je bent speciaal." Fluistert hij in mijn oor ik begin te blozen en voel zijn lippen in mijn nek. Hij begint me te kietelen en ik rol over de grond van het lachen. Boeddha komt op me afgerend en likt mijn gezicht. Liam komt hijgend achter hem aan gerend en begint te lachen als hij ons ziet. Ondertussen probeer ik onder Boeddha vandaan te komen, maar het lukt niet. Ook Louis en Niall komen lachend aangelopen.
Na ongeveer een uur gepraat te hebben gaat mijn telefoon af. Ik kijk op het scherm en zie dat het al 7uur is. Ik neem mijn telefoon op. "Je moet zo snel mogelijk naar het ziekenhuis komen. Het gaat slecht met opa en hij wil je graag nog een keer zien voordat... het te laat is." Ik hoor de rest van wat ze zegt niet meer. "Shit!" Gil ik door het park, nadat mijn moeder heeft opgehangen. De jongens kijken me geschrokken aan. Ik voel de tranen al op mijn wangen. Ik wil niet weer huilen in Harry's bijzijn. Anders gaat hij alleen maar aardig doen tegen mij omdat ik zielig ben. Ik roep Boeddha en wil weg rennen, maar ver kom ik niet. Ik ren tegen Niall aan en val op de grond. Boeddha begint meteen mijn gezicht te likken. "O sorry." Niall steekt zijn hand uit en trekt me van de grond. Hij ziet mijn rode ogen en trekt me in een knuffel. De tranen beginnen te stromen. Ik hoor dat de jongens wat tegen elkaar zegge, maar versta niet wat door mijn gesnik. Niall laat me los en ik wordt opgetild door Harry. We lopen naar de limousine toe. Harry zet me neer en ik stap in. Harry en Liam komen naast me zitten. "Kan je me naar het ziekenhuis brengen?" "Wat? Waarom?" Ik kijk Harry verdrietig aan. Hij slaat zijn armen om me heen en Liam zegt tegen de chauffeur dat hij ons naar het ziekenhuis moet brengen. Boeddha komt bij me op schoot liggen. Ik streel haar vacht. Ik voel dat ik nog steeds met vragende blikken wordt aangekeken. "Mijn opa ligt op sterven, hij wil afscheidt van me nemen." Na dat gezegd te hebben vloeien de tranen weer over mijn wangen.