The perfect hero

Hooftstuk 15

Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen laat ik de jongens en Boeddha achter bij de limousine. Harry moest perse mee en loopt dus nu achter me aan als een kleine puppie. Ik vraag aan de vrouw achter de balie waar mijn opa ligt. Terwijl we naar zijn kamer lopen probeer ik mijn tranen weg te vegen. Opa haatte het altijd als ik huilde. Hij vond dat ik geen dag in mijn leven verdrietig mocht zijn en nooit pijn hoefde te voelen. Helaas werkt het niet zo. Ik kom mijn ouders tegen voor de deur van de kamer. Mijn moeder is helemaal gebroken. Mijn vader probeert haar te troosten, wat niet erg lijkt te lukken. Hij knikt naar mij als teken of ik het even wil overnemen. Mijn vader is namelijk nooit goed geweest in troosten en stuurt daarom altijd mij op mama af om haar te troosten. Ik geef haar een knuffel en dan komen ook bij mij de tranen weer. Ondertussen praat mijn vader met Harry over de toestand van mijn opa. Nadat ik mijn moeder enigszins getroost heb ga ik samen met haar de kamer in van mijn opa. Ik heb hem nog nooit zo gezien. Hij zat altijd vol met leven en liet niks hem ervan weerhouden om zijn dromen uit te laten komen. Hij pakte mijn Hand vast en vertelde me allemaal dingen van vroeger. Ik moest glimlachen van alle rare dingen die ik vroeger had gedaan, maar de tranen bleven stromen. Na ongeveer dertig minuten bij hem te hebben gezeten had hij weer rust nodig en werden we de kamer uitgestuurd. Ik zag Harry op een stoel zitten in de gang terwijl hij geconcentreerd naar zijn telefoon keek. Toen hij merkte dat ik er was stopte hij snel zijn telefoon weg en pakte mijn hand vast. Ik probeerde nog steeds alle tranen tegen te houden. Mijn ouders kwamen naar me toe gelopen. "Wij gaan even naar opa's huis om spullen te halen zodat het weer wat vrolijker is op zijn kamer. Ik snap dat je niet mee wil naar zijn huis dus je kan met Harry mee. Ik en papa overnachten ook bij opa, maar we hebben liever dat jij thuis slaapt. Je mag wat vrienden uitnodigen om te blijven logeren als je dat wilt." Ik knik en geef ze een knuffel. We lopen met zijn alle het gebouw uit. Ik loop weer naar de limousine toe en stap in. De jongens kijken me bezorgt aan en Harry vertelt alles wat ze moeten weten. Zodra we met de limousine bij mijn huis zijn schiet me iets te binnen. Ik mocht vrienden uitnodigen om te blijven slapen. Ik schreeuw van enthousiasme dat ze allemaal bij mij kunnen logeren. Ze schrikken en beetje van mijn spontane schreeuw actie, maar stemmen in. Ze gaan wel eest allemaal langs het hotel om hun spullen te halen. Behalve Harry. Hij blijft bij mij en Louis neemt zijn spullen mee. We lopen het huis binnen en Boeddha gaat vermoeid in haar mand liggen. Ik pak mijn telefoon en bel nog twee vriendinnen van me op om ze ook uit te nodigen om te logeren. Toen ze hoorde dat Liam en Niall er waren wisten ze niet hoe snel ze ja moesten zeggen. Ik ga op de bank zitten en zet de tv aan. Harry komt naast me zitten en slaat zijn armen om me heen. Nu maar wachten tot iedereen hier weer gearriveerd is.