The perfect hero

Hoofdstuk 10

Harry gaat vanaf nu Nederlands praten. Ik ben gewoon niet zo goed in Engels dus daarom dat hij Nederlands gaat praten. Ik hoop dat het geen groot probleem is. -xxx- Perfect_InFinity_7

Nadat alles zowat zwart werd voor me ogen hoorde ik een geschrokken stem achter me. Ik werd door elkaar geschud door 2 sterke handen. Ik besefte me opeens weer waar ik was en alle stemmen kwamen terug. Ik keek in de bezorgde ogen van Harry. Op dat moment stortte ik in tranen uit. Harry tilde me op en riep Boeddha.
Toen we bij mijn huis waren aangekomen zetten Harry me weer neer en nam me in zijn stevige armen. Ik wou dat dit moment nooit over ging. Dat ik altijd in zijn armen kon blijven en nooit meer weg hoefde. Helaas liet hij me naar enkele minuten weer los en begon door mijn voortuin te zoeken. Ik wist niet wat hij aan het doen was. Ook Boeddha zat er raar naar te kijken en sprong toen op hem af. Daarbij Gooide ze een bloempot om. Harry keek op en zag blijkbaar waar hij naar aan het zoeken was. Alleen had hij geen tijd om het te pakken. Boeddha was tegen hem aan gesprongen en was hem vrolijk aan het likken. Ik keek naar de bloempot en begreep toen wat hij zocht. De reservesleutel voor het huis. Ik pakte de sleutel en deed de deur open. Boeddha rende als een gek naar binnen. Ik legde de sleutel terug en liep toen ook naar binnen. Harry volgde me. Ik ging op de bank zitten en pakte een kussen, die ik vervolgens in mijn armen nam. Boeddha kwam naast me liggen en Harry keek me nog steeds verward aan. Na een lange stilte zei hij: "wat is er gebeurt? Gaat alles goed? Wat kan ik voor je doen?" Ik keek hem aan en begon toen weer te huilen. Hij kwam naast me op de bank zitten en nam me in zijn armen. Hij streelde mijn rug met zijn arm. Snikkend begon ik zijn vragen te beantwoorden. "Mijn op...p...pa lig...t in het zie...ken...huis. Het ga...at niet goed." Na dat gezegd te hebben begonnen de tranen weer te stromen. Ik had een hele hechte band met mijn opa. Ik kan het gewoon niet verdragen als hij overlijd. Harry stond op en zette de waterkoker aan. Hij vroeg of ik thee wou en ik knikte naar hem. Boeddha was op mijn schoot geklommen en mijn tranen werden opgevangen in haar vacht. Harry kwam weer naar me toe met een kop thee in zijn hadden ik nam de thee dankbaar aan en begon kleine slokjes te nemen. Ik voelde dat Harry naar me keek. Ik schaamde me zo. Ik heb heel de date verpest door mijn gejank. Hij zal nu zeker nooit meer iets met me te maken willen hebben. Toen ik mijn kop thee weer had neergezet, knuffelde Harry me weer en gaf een kus op mijn hoofd. Ik voelde duizenden vlinders door mijn buik gieren. Misschien had ik het toch niet verpest.