Stalker

Part 3 - Onbekend

Hier is hoofdstuk 3, speciaal voor jullie :D

Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vinden....

Hij word spannend (:

Even een paar reminders...

Isa is Agent L's zus.

Samantha is Agent L's vriendin.

Hihi :)

Nou ja, ik ga jullie niet langer tegenhouden, hier komt tie!

~

*Isa's POV*

"En het winnende lot van vandaag is......... 5808-3256-0093-8137! Gefeliciteerd! Als u dit lot hebt, heeft u de hoofdprijs van deze maand gewonnen! Bent u de gelukkige winnaar? Bel dan snel naar het nummer onder in het scherm! Volgens mij hoor ik daar de telef.."

Ik zette de tv uit. Ooit zal ik stoppen met mee doen aan deze stomme loterijen, maar als ik langs de winkels fiets als ik naar school ga en de prijzen zie, kan ik het gewoon niet uit staan om er geen te kopen. Ik wil zo graag weer een keer met Lucas op vakantie...

*Ring.... Ring.... Ring....* ik herkende het geluid meteen, en probeerde de iPhone te pakken die op de tafel lag. Ik rekte mijn arm uit, maar hield bijna geen evenwicht meer.

Bam.

Ik lag op de grond.

Handig, als je op de bank ligt en je telefoon probeert op te nemen maar dan van de bank rolt.

Haha, het was eigenlijk wel grappig. Ik lachte in mezelf.

Ik pakte de iPhone van de tafel, en net als ik wilde opnemen, stopte hij met het 'o zo bekende' Ring Ring geluid.

Shit, ik was ook altijd te laat met opnemen. Ik ontgrendelde hem, en ging naar mijn berichten om te lezen of ik nog een sms'je had.

Nee, alleen die van mijn gemiste oproep. Wie zou me gebeld hebben? Ik opende het berichtje. Een onbekend nummer.

Okee, dit was heel raar. Niemand die ik niet in mijn contacten had staan, had mijn nummer. Ik belde dus niet terug, waarschijnlijk had iemand gewoon het verkeerde nummer gebeld. Oh wacht! Het kon ook Samantha zijn, die had mijn nummer wel, want Lucas had hem een tijdje geleden gegeven aan haar. Ik ging weer naar het sms'je en belde het nummer.

"Hallo? Met wie spreek ik?" Zei een onbekende mannelijke stem.

"Hey, ik ben Isa Everts. U heeft mij net gebeld...?" Het is Samantha niet dus, jammer genoeg, ik wilde wel even met haar kletsen.

"Oh, ja, sorry. Ik wou graag een afspraak maken."

"A...Afspraak? Afspraak waarvoor? Ik ken jou niet eens!" Ik ging echt geen u meer zeggen tegen deze man...

"Om je te zien, Isa..." Hij antwoordde met een rare intonatie toen hij mijn naam zei.

"Uuhh, ik hoef jou n.. Niet te zien, uuhhh, denk ik. Sorry!" Snel hing ik op.

Nee! Wat was ik weer dom! Ik had zijn naam moeten vragen, misschien kende mama hem wel.

"Maaaaam!"

Geen antwoord. Huh, was ze weg?

"Maaaahaaaam! Waar ben je?"

Weer geen antwoord. Nou ja, waarschijnlijk had ik niet gemerkt dat ze weg ging toen ik tv zat te kijken.

Ze was de laatste tijd wel vaak weg zonder dat ik het door had. Zou ze expres stil doen, zodat ik niet zou vragen waar ze heen ging?

Nee, waarom zou ze, ik wist toch dat ze gaat werken. Of niet?

Ze kon toch op z'n minst doei zeggen ofzo? Er was echt iets raars aan de hand. Vaak was ze de hele dag gewoon niet thuis, en moest ik maar uit zoeken wat ik deed. Sinds vorig jaar was Lucas ook uit huis, dus sinds dien stond ik er alleen voor, omdat papa en mama gescheiden waren.

Waarom ze gescheiden zijn, wist ik ook niet. Mama vertelde me er niks over. Ik had hem alleen maar gezien toen ik één jaar was. Veertien jaar geleden dus. Voor Lucas moet het heel erg zijn geweest, hij was net 11 en hij had er net een zusje bij. Ik dus.

Ik belde hem, want ik moest hem echt spreken. Door al die gedachten van daarnet, had ik ineens heel veel vragen, en hij was de enige die ze kon beantwoorden.

*Lucas' POV*

Ik was onderweg naar het benzinestation, toen mijn telefoon wéér afging.

'Nee, niet opnemen.' dacht ik. Misschien was het mijn baas, om te vragen waarom ik zo snel ophing en raar deed.

Ik wilde die vragen niet beantwoorden.

~

Spanneeeeend! Wat wil Isa aan Lucas vragen?

In part 4 komen jullie daar achter!

7 Votes en ik upload hem!

Mwhihihiii!, xxooxxooooxxloveyouguyssofuckingmuch!