Stalker

Part 12 - Waarheid

Sorrryyyy ik wou eigenlijk dit boek helemaal niet meer verder gaan schrijven want school is weer begonnen, en ik weet precies hoe het verhaal verder gaat enzo, maar ik weet niet hoe ik het op moet schrijven dus ik had eigenlijk niet zo'n zin... Maar er komt hier nog een hoofdstuk, na deze zullen er waarschijnlijk nog ongv 2 komen en dan is er eindelijk antwoord op al jullie vragen :D




Xxx







~







*Isa's POV*




Ik lag diep te slapen tot ik wakker werd door een klopje op de deur. Nou ja ik lag dus niet zo heel diep te slapen. Mijn moeder kwam binnen, ze zag er heel opgetut uit.




"Mam!" Ze liep naar me toe en gaf me een knuffel. Toen ze weer terug boog gaf ze nog een snel kusje op mijn voorhoofd.

"Het spijt me zo dat ik er de afgelopen dagen niet voor je was, schatje. Ik was helemaal door de war, maar dat leg ik nog wel een andere keer uit."

"Het maakt niet uit ma, als je maar beloofd dat je er nu voor me bent."

"Beloofd." Ze kwam op het rand van mijn bed zitten.

"Dat is dus afgesproken, Samantha heeft me al verteld wat er was gebeurd. Ik ben de laatste dagen trouwens iemand op het spoor gegaan. Je weet toch dat... Papa en ik gescheiden zijn?"

"Uhh... DUH! Mam, wie ben je nou op het spoor dan?!"

"Nou, we waren gescheiden omdat... Om het simpel uit te leggen... Hij had een andere vrouw zwanger gemaakt..." Er rolde een traan van haar wang naar beneden.

Wat? Papa... Een andere vrouw... Langzaam drongen de woorden tot me door. Hoe kon hij! Dat is zo oneerlijk tegen mama! Hij heeft het ons zo moeilijk gemaakt! Mijn moeder heeft in haar eentje alle kosten moeten betalen en ons moeten opvoeden zonder zijn hulp! Mijn hoofd ontplofte bijna van alle kwade gedachten die in me opkwamen.

Vijf minuten later was mama nog steeds met natte en rode ogen naar me aan het staren.

"Dat.. Dat wist ik niet..." Zei ik rustig. Ik probeerde mijn woede achter in mijn hoofd te stoppen, ik kon dit er ook niet bij hebben.

"Is dit de waarheid waar Luc het over had?" Vroeg ik.

"Ja.. Nee.. Nouja... Niet helemaal. Dit is een deel daarvan. Je snapt het punt denk ik ook niet."

"Huh? Nee ik snap het niet. Wat bedoel je nou?"

"Je hebt een zusje, Isa. Dat bedoel ik."

Wow.

"En jij was haar op het spoor? Of niet soms?" Zei ik met een grijns. Wat papa deed was fout, maar een zusje vond ik niet erg.

"Ja... En je broer ook."

"Hoe heet ze?"

"Melanie."
















~













Sorry voor korte update maar ik wou dit een cliffhanger maken mwhuahahahaha!




xx Roos