Stalker

Part 5 - Geforceerd

Hiiii guyzzz hier is deel 5!

Ik hoop dat jullie hem leuk vinden:) 15 votes voor part 6!;)

Xoxoxox love ya all!<33333333

~

*Isa's POV*

Langzaam ging ik naar binnen.

Alles, echt ALLES lag overhoop. Papieren op de grond, kastjes open, stoelen door de hele kamer...

Het was stil.

Misschien wel té stil.

'Is de inbreker er nog?' Dacht ik bij mezelf. Als dat zo was, zou hij waarschijnlijk aan het verstoppen zijn vanaf dat hij de deurbel hoorde.

Zonder dat ik het door had begon ik te trillen van angst. De wind gierde door het hele huis, en papieren vlogen weg.

'Wat moet ik nou doen?'

Ik kon niemand bellen.

Het nummer van Sam had ik niet, Lucas zou niet opnemen want anders had hij me al teruggebeld, en mam ook niet want ze was aan het werk. Tenminste, voor zover ik wist. Ik wist ook niet zeker of er echt ingebroken was, dus ik kon niet zomaar de politie bellen.

Ik liep naar de keuken terwijl ik rondkeek of ik nog iets kon vinden dat duidde op een inbraak.

Toen naar boven liep, hoorde ik het slot van de voordeur. Ik struikelde de trap af van de schrik.

*Sam's POV*

Ik stak de sleutel in het slot van m'n huis en hoorde het geluid van een val.

Ik stormde naar binnen en zag Isa bewusteloos op de trap liggen.

-"Isa! Wat is er gebeurd? Wat doe je hier?" Nadat ik dat had gezegd knielde ik naast haar neer en streelde haar mooie witte gezichtje.

Ik keek rond en zag wat een troep het was. Had Isabel dat gedaan? Ik had geen idee.

Ik stond weer op om te kijken hoe Isa binnengekomen was. De achterdeur stond helemaal open. Het slot was geforceerd. Maar hoe? Isabel kon dat sowieso niet hebben gedaan.

Ik liep naar de tafel en zag dat mijn laptop weg was.

-"Sam..?" Ik draaide me om.

-"Isa! Wat is er gebeurd schat?" Ik liep naar haar toe en knielde weer neer.

-"Ik... Ik weet het niet meer. Het spijt me. Het laatste wat ik me herinner was dat ik hier naartoe fietste."

-"En weet je nog waarom?"

-"Ik wou je even spreken, en ik wou vragen waar Luc is."

-"Volgens mij moet je even naar een dokter. Kom, ik breng je. Onderweg mag je Lucas even bellen."

Ik pakte haar hand en stond op, samen met Isa. Ze zakte gelijk weer door haar knieën.

-"Au!"

Ik probeerde haar op te tillen maar ze was te zwaar.

*Luc's POV*

Ik stapte uit en mijn telefoon trilde wéér in m'n zak. Nee, mijn baas kon het niet weer zijn.

Ik nam op.

-"Lucas! Goed dat je opneemt! Er is iets gebeurd met Isa, kom snel hier naartoe!"

-"Huh? Isa! Oh nee! Waar ben je?" Ik raakte helemaal in paniek en sprong weer in de auto.

-"Thuis! Je moet opschieten, Isa is heel erg aan het bloeden, ze moet naar de dokter, en ze heeft geheugenverlies."

-"Ik kom er gelijk aan!"

Ik hing op, startte de auto en racete naar mijn vriendin's huis.

Toen ik aankwam zag ik dat de deur openstond en rende naar binnen.

-"Isa! Kom, we brengen je weg!"

-"Luc... Lucas. Mijn hoofd doet p..pijn."

-"Ik weet het." Zei ik terwijl ik haar naar de auto droeg.

-"Stil maar, het komt allemaal goed." Ik probeerde haar gerust te stellen.

Isa deed haar ogen dicht.

~

Het volgende hoofdstuk komt er op met 15 votes he!

Dus blijf voten, reageren en followen!

Schrijf bij reactie's wiens POV jullie in het volgende hoofdstuk het langst willen hebben :DD

Xxxxoxoxoxoxx liieeffieees!<3