Sorrrryyyy dat ik niet gelijk heb geupload toen ik twintig votes had!
Ten eerste had ik het niet door want het gaat nooit zo snel haha.
Ten tweede toen ik het zag kon ik steeds niet uploaden want hij stond op mijn ipad en ik had steeds alleen mijn ipod...
Nou ja, hier issie eindelijk.
~
*Sam's POV*
We deden de deur van Isa's kamertje open, en liepen naar binnen.
*Isa's POV*
Ik schrok wakker uit het verleden door een deur die dichtklapte. Gelukkig, die ellende was voorbij.
Waarom herinnerde ik me dit opeens?
Lucas en Samantha kwamen binnengelopen.
"Uhh.. Hey zus. Gaat het wel? Je bent helemaal rood en bezweet! Moet ik een doctor halen?"
"Nee, het gaat wel..." Zei ik met een trillende stem. "Zou ik even... Alleen met Lucas mogen praten, Sam? Ik denk dat mijn geheugen weer een beetje terugkomt en ik weet weer waarom ik bij jou thuis was."
"Natuurlijk! Geen probleem." Antwoordde ze. Ze liep maar de deur en vertrok.
"Wat is er Is?"
"Ik had... Ik heb heel naar gedroomd. En misschien... Was het mijn verleden. Jij kwam er in voor. En mama.. En papa." Op het woord 'papa' werd Luc helemaal wit en hij schrok een beetje.
"Uhmm.. Vertel maar."
"Nou ja... Ik was... Jij was... Pap en mam waren ruzie aan het maken, en schreeuwden woorden naar elkaar zoals 'hoer' , 'trut' enzo... Ik lag in mijn wiegje en op een gegeven moment kwam jij naar boven om me te troosten. Je zei dat het je speet... Dat je het heel erg vond... Later toen we in bed lagen hoorde ik mama ook huilen, en papa was vertrokken." Lucas had tranen in zijn ogen gekregen van mijn verhaal. Waarom vertelde ik hem dit? Ik maakte hem alleen maar verdrietiger...
"Isa... Ik had nooit verwacht dat je je die nacht nog zou herinneren."
"Dus het is echt?!"
"Ja. Het was de ergste nacht van mijn leven. Het liefst denk ik er nooit meer aan, maar jij bent nu oud genoeg om de waarheid te weten."
"De waarheid... De waarheid van wat?"
"Dat moet mama je maar vertellen. Ik heb haar beloofd dat ik nooit iets zou zeggen."
Weer zo'n niet fijne stilte.
"Maar waarom was je nou bij Sam thuis? Je zei net dat je weer iets weet." Zei Lucas in eens.
"Nou... Ik was alleen thuis want mama was zomaar weg gegaan, en ik werd gebeld door een onbekend persoon."
"Wie?"
"Weet ik veel, ik zeg toch net dat hij onbekend was." Zei ik terug. "Hoe wou iets afspreken, om mij te zien. Maar ik ken hem niet eens!"
"Waneer wou hij afspreken dan? En waar?"
"Morgen, zei hij. Om 2 uur bij de Mac Donalds."
"Okee. Dan ga ik daar heen."
"Maar ik begon dus zo te denken waarom mama steeds zomaar weg ging zonder iets te zeggen, en de scheiding enzo, en toen wou ik gewoon allemaal vragen aan jou stellen. Maar je nam de telefoon niet op."
"Oh ja... Ik dacht dat dat mijn baas was..."
"Dus toen dacht ik, ik ga wel naar Sam thuis omdat jij daar vaak bent, en misschien was je daar. Maar de voordeur deed niemand open, en soms zitten jullie in de achtertuin dus daar ging ik heen. Maar toen zag ik dat de deur helemaal open stond en er was ingebroken."
"INGEBROKEN?! Dit moeten we Sam vertellen." Schreeuwde Lucas.
"Hebben jullie het zelf nog niet gezien dan?"
"Nee, we gingen naar het cafe wat eten, en toen kwamen we weer terug."
"En... Waarom is mama nou niet mee? Ik mis haar."
"Ze kon niet zei ze. Ik heb geen idee waarom."
"Ze is de laatste tijd er niet echt bij met haar hoofd." Vertelde ik hem. "Ze negeert me soms, gaat zomaar weg, laat me de hele dag alleen thuis zitten..."
"Ik weet het Isa. Ik ga nu ook meer op je letten. Mama denkt gewoon dat je al volwassen bent." Ik glimlachte voor zijn begrip.
Opeens ging Lucas' telefoon. Hij nam op.
"Hallo? Nee! Mijn zus ligt in het ziekenhuis, ik ga nu echt niet komen werken."
Ik probeerde te zorgen dat hij me hoorde: "Lucas het geeft niet, ga maar weg." Maar hij luisterde niet.
"Nee zeg ik je. Nee, echt niet." Op eens vertrok zijn gezicht en staarde hij naar de muur.
"Lucas, wat is er? Wat zei hij?" Lucas stormde de kamer uit en gooide de deur achter zich dicht.
~
Voor het volgende deel wil ik 40 votes! Misschien haal ik het nog omlaag als het heeeeel langzaam gaat, maar dit keer ging het snel voor mijn gevoel dus ja!
Xxxxxxx roosje
JE LEEST
Stalker
ActionIK SCHRIJF DIT BOEK NIET MEER VERDER Melanie is een heel gewoon meisje van 14 jaar. Tot ze op een dag haar sleutels laat liggen bij de bakker. Sinds dien is alles anders, haar leven word helemaal overhoop gegooid. Ondertussen komt Isabel achter een...