ni

648 87 29
                                    

~Michael~

Onun ne olduğu konusunda gerçekten hiçbir fikrim yoktu.

Çevresine garip, mavi bir enerji yayıyordu ki bu bir an başımı döndürmüştü. Onu gördüğümde ise beynim "Onu öldür!" diye bağırmakla meşguldü. Melezleri öldürmekle yükümlüydüm ama onun bir melez olmadığına emindim çünkü onun ruhunu hissedebiliyordum.

Gözlerimiz buluştuğunda o mavi gözleri bana bir şeyi hatırlatmalıydı sanki ama o an sadece ona bakmakla meşguldüm.

Yere çöktüğünde ona dokundum. O anda titrek bir elektrik akımı parmaklarımdan yayıldı. Onu o anda öldürmeli miydim? Peki niye? O çocuk kesinlikle bir melez değildi. O zaman o kimdi? Daha doğrusu neydi?

İsmi kesinlikle çok garipti. Luke. Bilerek bu ismin verilip verilmediğini bilmiyordum ama bana çok tanıdık bir şeyi hatırlatıyordu.

Evrenin başından beri yaşıyor olmama rağmen hala bilmediğim bir şeyler olabilir miydi?

Soru işaretleri beynimde dolanırken sinirle ellerimi kırmızı saçlarımdan geçirdim. Okuldan çıkmak üzereyken aniden arkamı dönmem gerektiğini hissetmiştim. Hızla kafamı çevirdiğimde Luke'un bana doğru ilerlediğini gördüm.

Benimle konuşmasını istemediğimden kapıdan koşarak çıkıp okulun arka tarafına yöneldim. O gidene kadar orada bekleyebilirdim. Çantamı yere attım ve yanına oturdum. Yaşadığım tüm olayları aklımdan geçirmeye çalıştım. Onu tanıdığıma emindim. Ama nerede ya da ne zaman tanıştığımızı kestiremiyordum. Anılarımın içine daldıkça başım daha da ağrıyordu.

Okulda neredeyse kimse kalmamışken mavi enerjinin giderek uzaklaştığını hissedip ayağa kalktım. Çantamı tekrar sırtıma asarken onun nerede olduğunu bakmak için köşeden başımı uzattım. Yanındaki esmer bir çocukla konuşuyordu. O çocuğu tanıyordum.

Calum. Bu okulda, neler hissettiğini göremediğim tek kişi. Onun ne olduğunu biliyordum. Onun gibileriyle binlerce kez karşılaşmıştım ama sanıldığı gibi hepsini öldürmemiştim.

O bir şeytandı. Hem de öyle düşük rütbeli olanlardan falan değildi. O, Cehennemin Kralı'ydı. (Y/N; tamam galiba fazla Supernatural izlediğimi kabul ediyorum.)

Neden Luke'la konuştuğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Galiba Luke benim düşündüğümden de değerliydi. Ve eğer öyleyse onu asla Calum'a veremezdim.

Onları takip etmeye başladım. Luke beni fark etmemişti. Calum da ben izin vermediğim sürece beni hissedemezdi. Sonunda ondan uzaklaştığında derin bir nefes aldım. Calum yeterince uzaklaştığında hızlı adımlarla Luke'a doğru ilerledim.

"Hey, selam." Gülümsedim. Bakışlarını bana doğru çevirip sırıttı. "Selam. Benden korktuğunu sanıyordum." Sinirlendiğimi belli etmemeye çalışarak cevapladım, "Herneyse boşver. Senin evine gelebilir miyim? Kimya hakkında hiçbir şey anlamadım, yardımcı olursun diye düşünüyordum."

Yalan. Söylediğimin her kelimesi yalanla doluydu. Tüm derslerde başarılıydım ama onun bunu bilmemesini umdum. "Ah tabii ki de. Kimyada oldukça iyiyimdir."

Yolun geri kalanı oldukça sessiz geçti. Luke, iki katlı bir evin önüne gelince durdu. Anahtarlarını çıkarıp ön kapıyı açarken hafifçe mırıldandı.

Odasına çıktık. "Burada otur. İçecek bir şeyler ister misin?" Eliyle yatağı gösterdi. Hafifçe kafamı sallayarak onayladım ve çantamı yere fırlattım. O merdivenlerden aşağı inerken odasına göz attım.

Oda neredeyse bomboştu. Bir yatak, dolap ve küçük bir masadan başka bir şey yoktu. Düzen takıntısı olup olmadığını merak ettim.

Elinde iki bardak sıcak çikolatayla gelince gülümsedim. Bir bardağı bana uzatıp yanıma oturdu. "Hangi konudan başlamalıyız?"

O anda aklıma gelen ilk şeyi söyledim. Başıyla onaylayıp çantasına uzanmaya çalışırken koluyla elime çarptı. Ben daha neler olduğunu anlayamadan bardağımdaki tüm sıcak çikolatayı üstüne dökmüştüm. (Y/N; Türk dizileri gibi oldu burası resmen ama neyse.)

Tiz bir çığlık attı. "Ah, çok özür dilerim. Yardım etmeme izin ver." Tişörtünün altından tutup çıkarmasına yardım ettim. Derisi fazla hasar görmemişti. Hızla ayağa kalkıp dolabını açarken bana suçun bende olmadığıyla ilgili şeyler mırıldanıyordu.

Sonra onları gördüm.

Sırtının iki yanında duran, uzun iki çizgiyi.

Hafifçe fısıldadım, "Sakın kıpırdama."

Ellerimi beyaz omuzlarından aşağı doğru inen izlerin üstünde gezdirdiğimde yutkundu.

"Senin ne olduğunu bulabiliriz, Luke."

~
Selam! Bu haftadan sonra sınavların başlıyor o yüzden hiçbir hikayeye düzenli olarak yeni bölüm atamayabilirim.

Ayrıca çevirmeye başladığım "Luke Therapy" adlı Muke kurgusuna da göz atabilirsiniz. O da melek temalı 😁😁

Herneyse sizi seviyorum :33

pure //mukeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin