FIRTINA, Sezon V

Bölüm - 7

( Soru İşaretleri )

20.Ekim.2015

Rüzgar'a hafif bir dirsek attım, karanlığın örtücülüğüne güvenerek ve o bana şaşkın bakarken, Çağan'a yanıtı ben verdim.

- Çağan baksana neler aldım.

Lap topu onun kucağına koydum. Ekranın ışığında Çağan'ın yüzünde sersem bir gülümseme vardı. Bunu Rüzgar'da ben de net bir şekilde görmüştük. Bakalım şimdi neler olacak ama önce muhakkak onun başlaması lazım anlatmaya.

- Ayakkabılar iyiymiş Yağmur ama Mağazadan alsan daha iyi olmaz mıydı? Biz babamla arada gideriz, bir gün sende gelirdin bizimle hem seçerek, deneyerek alırdın.

Rüzgar bana döndü.

- Hakikaten Yağmur... Öylesi daha mantıklı olurdu bence de, siparişin onaylanmadan iptal et istersen.

Rüzgar'ın bu ayaküstü beni satmaları spor halini almaya başlamıştı. Güldüm.

- Rüzgar demin harikaymış, şahaneymiş bana da alsana diyordun...

- Demin sen ve site vardı, şimdi Çağan ve Mağaza var yani mantıklı ol Yağmur.

Pis pis bakıyordu bana ve ona attığım dirseğin intikamını alıyordu Hain Arkadaş! Biz birbirimize bakıp, gözlerimizle birbirimizi tehdit ederken, Çağan lafa girdi...

- Kol Saati iyiymiş yalnız. Benzerinden babamda var. Saat çok iyi seçim bak, hem mağazasındakinden de ucuzmuş internette. Bunda iyi iş çıkartmışsın Yağmur.

- Rüzgar tam işitemedi sanırım Çağan biraz daha sesli söyler misin?

- Duydum sağır değilim.

- Olsun! Tam anlayamamış olabilirsin Rüzgar!

Bu sefer Rüzgar'dan bir dirsek geldi. Konuyu değiştirme artık, bırak da anlatsın dirseğiydi bu.

- Sizin eve gittik Çağan, Baban evde yoktu... O nedenle de haber veremedik, aklında olsun.

- Sırt Çantam nerede Yağmur?

- Yukarıda benim odamda! Dur getireyim.

Yerimden kalktım. Eve girdim... Arkamdan Rüzgar hemen Çağan'ın yakasına yapışmıştı. Fırsatçı Rüzgar!

Yukarı çıktım ama ağır ağır, hiç acele etmeden. Çağan'ın çantasını aldım, aşağıya indim. Sokak kapısından çıktım ve şaşırdım. Rüzgar, Çağan'a mesafeli oturuyor ve kollarını kavuşturmuş. Çağan'ın yüzü, laptop un ekranından aydınlanmış olduğundan yüzünde ki aptal gülümsemeyi görmemek elde değil, çünkü yüzü sanki ekranın ışığından daha fazla parlıyor. Sırt Çantasını ayağının dibine bıraktım ve ikisinin ortasına oturdum. Çağan Laptop u kenara bıraktı, sırt çantasını alıp yerinden kalktı...

- Ben eve gidiyorum beyler, sabaha görüşürüz.

Cevap bile beklemeden hooop ağırlıksız Çağan evine giden yolu yarılamıştı bile. Rüzgar'a döndüm...

- Ne oldunuz siz ya?

Rüzgar bozulmuştu...

- Anlatacak bir şey yokmuş.