MEANT TO BE

MTB: Extended

Akala nyo tapos na ang nobela ko nuh?

Ayun din ang akala ko eh. Pero di pa pala tuloy pa ang byahe ng storyang ito.

Hmmm...

Kase naman dinugtungan pa ng isang di ko inaasahang lalaki ang chapter ng buhay ko.

Sya si Red Buencamino. - 3rd year

Yah. Matanda sya ng isang year sakin. Paano kami nagkakilala?

Dahil kay Sharlene, remember her? Yung makulit kong kaibigan.

Mula kase nung nalaman ni Sharlene ang talangbuhay ko with Nico eh, lage na nya kong sinasamahan.

Parang sya na ang pumalit kay Nico bilang bestfriend ko.

Di ko alam kung paano sila nagkaclose pero mukhang matagal na silang magkakilala.

One time, habang kumakain kami ni Sharlene sa canteen.

Biglang dumaan ang isang matangkad, katamtaman ang balat, matangos ang ilong, maamo ang mata, yung masasabing mong ideal man.

At yun si Red. Tinawag sya ni Sharlene at pinakilala sakin.

Kaso di na sya nakiupo samin kasi nagmamadali daw sya.

At nagkwento na sakin si Shar tungkol sa lalaking yun. Hayy! Ang haba nung oras ng usapan namin.

Lalo akong naging interesado sa kanya.

Dumaan ang araw at nakakasama nadin namin sya every lunch.

Kaso minsan lang. Kase busy pala sya kase chairman sya ng isang organization sa school.

Turn on diba? Hahaha.

Hanggang sa nagkapalitan na kami ng number at facebook.

Nung huli kaming nagkita sa school, sabe sakin ni Red.

"Gusto kitang makilala pa lalo. I'll find time to meet you next time."

Sweet! Hahaha. Di naman ako nalove at first sight.

Parang crush ko lang sya as a typical girl.

Ayawko ng umasa at masaktan eh.

Isang araw, pag uwe ko sa school, pinaglinis na agad ako ni Tita Maue ng garden.

Gabi na kami natapos ni Mamu. Pagod na pagod ako!

Di ko na nakuhang kumain. Uminom nalang ako ng gatas at derecho higa sa kwarto.

Ipipikit ko na sana mata ko ng naalala kong icheck yung phone ko.

Oh! May messages. 5 to be exact.

All from unknown number.

Wait! Tiningnan ko yung paper na binigay sakin ni Red.

Shemay! Sakanya toh. Kanina pa sya nagtetext.

Nakakahiya naman! Kaya agad ko syang tinawagan.

"Hello?"

"Hey Elijah!"

"Just Elay."

"Okay Elay."

"Sorry, ngayon ko lang nakita. Naglinis kase ako ng garden eh. Sorry talaga!"

"Okay lang hahaha. No worries"

"Nakakahiya po."

"Pwede naman bumawe diba?"

"Hahahaha. Paano?"

"See you tomorrow at lunch."

Di ako nakapagsalita.

"Okay. Pagod ka! Pahinga kana. Goodnight Elay! Sweetdreams. See you."

"Bye." Then I hang up.

Gwapo nung boses nya.

First phone pal. Kakeleg! :)

Sa sandaling paguusap nayun ay pakiramdam ko close na kami agad.

Hayy. Ano naman kaya mangyayare bukas?

Makatulog na nga. Cant wait to see you Mr.Sun! :)