ASLA ACIMA

SON 30 GÜN

Sabah uyandığımda aklıma gelen tek şey dün akşam yaşadıklarımdı.Yolunda gitmeyen bir şeyler olduğunun farkındayım.Müdahale etmem gerekiyor,daha işim bitmedi.Başıma ağrılar girmeye başladı,ne oluyor bana böyle?Yataktan kalkıp mutfağa indim,biraz atıştırdım belki geçer diye düşündüm.Ne saçma düşünmüşüm ama.Kendimi pek iyi hissetmiyor olsam da Arzu ile konuşmam gerekiyordu.Üstüme çeki düzen verip yetimhaneye gittim.İçeri girip odama çıktım.Arzu'ya seslenip buraya gelmesini söyledim..

-Gel bakalım Arzu!

-Önemli bir şey yoktur umarım...

-Daha ne olabilir ki.Dün akşam yaptığın saçmalıkta neyin nesi?

-Özür dilerim,kahrolası içki yüzünden oldu!

-Sen hiçbir şeyin farkında değilsin sanırım...Bak Arzu,biz birlikte büyüdük bu yetimhanede.Birbirimize hep destek olduk,aile gibiyiz.Ben bu işi yaparken senden destek alıyorum.Sende desteğini çekersen ikimizde biteriz.Onların niyetini anlamayacak kadar fındık beyinli olamazsın.

-Tabi ki anladım ama merak etme seni asla yarı yolda bırakmam.Bundan sonra daha dikkatli olacağım söz veriyorum..

-Tamam senden beklentim bu unutma.Şimdi ben çıkıyorum onun yanına gidiyorum,akşam görüşürüz...

Arabama bindim ve yola koyuldum,benim küçük ölüm haneme gidiyorum.Yolda giderken Kamber'in aradığını görüp meşgule aldım.Bu adamın derdi ne böyle.Gelmiştim ve arabadan inip ormana doğru yürüdüm.Yağmurdan dolayı her yer çamur olmuştu,üstüm başım battı.Kapının kilidini açıp içeri girdim..Sessizlik tüm odaları sarmıştı.Onun olduğu odanın kapısını açıp karşısındaki koltuğa oturdum.Beni görünce gözlerini açtı.Gözleri kıpkırmızı olmuştu,birazda solgun görünüyordu.Sesimi duyması için cam kafesin mikrofonunu açtım.Nefes alışı çok hızlıydı,yüzüme korkuyla bakıyordu.Yanımda getirdiğim yemekleri delikten içeri koyup tekrar kapattım.Ne diyeceğimi bilmiyordum ve birden konuşmaya başladı..

-Ne istediğini bir türlü anlamıyorum,benden ne istediğini de.

-Bende anlamıyorum,bana bunu neden yaptığını ?

-Neden bahsediyorsun?

-Bir önemi yok zamanla anlarsın...

-Neden kadınları öldürüyorsun,konuşmalarınızı duymama izin vermiyorsun neden?

-Anlamanı istemiyorum çünkü,senin yerin bende ayrı...

-Daha ne kadar burada kalabilirim ki,bu cam kafeste tek başıma kafayı yemek üzereyim.

-Çok az kaldı...

Mikrofonu kapatıp gözlerine baktım ve odadan çıktım.Gözlerim doldu yine lanet olsun nefret ediyorum.Arabama koşup gaza bastım.Eve girip kendimi yatağa attım,şimdi ise başıma çok pis bir ağrı girmişti.Zorda olsa uyumuştum.Sabah olduğunda çok sert bir baş ağrısı ile uyandım.Bir şeyler yolunda gitmiyordu.Daha öncede başım ağrıyordu ama bu kadar sert değildi.Arzu'yu arayıp buraya gelmesini istedim.Yarım saat içinde gelmişti ağzımı açıp bir kelime bile söyleyemez hale gelmiştim.Kafamda konuşup duruyordu,hemen koşup telefonunu alıp biriyle konuştu.10 dakika içinde odaya Kamber girdi,beni kucaklayıp arabaya bindirdi.Sonrasını hatırlamıyorum gözlerim kararmıştı.