PRINCE OF MY HEART (On-Going)

♥Chapter 7: Swerte nga naman.

♥ Chapter 7: Swerte nga naman

- Jessie's POV -

Ilang linggo na ang nakakalipas. Si Hazel? Ayun punta pa rin nang punta sa bahay. Tas nakikita kong nakikipagusap kay Mama. Hindi ko pa nga rin alam kung tungkol saan yun. -___- Si Echo naman? Ayun, lumalapit pa rin sa akin. Mas lalo kaming nagiging close. ^_^ Ako? Eto kinikilig na pag kasama si Echo. Tas lagi pa syang nakangiti pag kasama ako. Haha. Kaya napapangiti lang rin ako. Landee ko. XD

"Tara. Libre kita ng lunch." Yaya sa akin ni Echo.

Eto nanaman sya! Nakangiti nanaman. :) Kilig to the bones nanaman ako. Hahahahaha. ^___^

Di na ako nagsalita. Sinundan ko nalang sya hanggang Cafeteria. [: Tas hinintay ko lang sya dito sa table.

"Oh, eto na ang carbonara mo Ms. Diamzon." Tas nilapag nya ang Isang plato ng carbonara.

Tas sa kanya, Spaghetti. :( Dapat akin nalang yun e! Mas type ko ang lasa nun. -_-

"Oh ayaw mo ba ng Carbonara?" Tanong ni Echo sa akin.

"H-hindi ah. Masarap nga e." - Ako.

Pero mas like ko pa rin talaga ang Spaghetti. Huhuhuhu.

"Kaya yang carbonara ang binili ko sayo, kasi, mas mahal yan kaysa sa Spaghetti." - Echo.

0_____0 Pag mas mahal, ibibili na nya para sa akin?! Naman oh! Pinapakilig nanaman ako. ==^_____^==

Kumain nalang kami. Walang nagsasalita sa aming dalawa.Titiningin lang ako sa kanya, tas pag tumingin sya, iiwas naman ako. Parang abno lang -_____- Naiilang na tuloy ako kasabay sya kumain. Haha.

"Tapos na ako. Ikaw ba?" - Echo.

Akin wala pa sa kalahati ang bawas. Tss. Lingon kasi ako nang lingon sa gwapong nilalang na to. Di sya nakakasawang tignan. Nako Jessie! Tama na nga yang kalandian! >____<

Minadali ko nang ubusin ang Carbonara ko saka kami umalis sa canteen. :)

Naglalakad lang kami ni Echo sa likod ng school. May malawak kasi na field dito.

"Jessie, paano pag nalaman mo na ang kaibigan mong lalaki, may gusto sayo, anong gagawin mo?" Tanong ni Echo sa akin.

Kinabahan naman ako bigla. Saan nya naman nahugot yung tanong na yun?! 0__0 Tsaka bakit ako kinikilig ng unti?!

Haaay nako! Jessica Pauline! Masyado ka nang Assuming.

Ilang segundo pa ang nakalipas bago ko nasagot yung tanong nya.

"Uh eh, kung malalaman ko yun, aalamin ko muna. kung gusto nya ako as a Friend o as an individual." Yan nalang ang nasabi ko. Wala na akong ibang masagot na matino. Tsk.

"Hoy! Pare! Sya yung e----" sigaw nung lalaki tas hindi nya naman natuloy kasi parang nagulat sya. Bakit naman sya magugulat sa akin? Pumanget na ba ako?! 0___0

"Sige alis na ako Echo." tas umalis na sya.

May sayad na ba yun?! >____< Bigla nalang aalis -_____-

Kaya nagpatuloy nalang kami sa paglalakad hanggang sa napagod kami kaya, umupo nalang kmi sa Bench.

"Echo, sino yun?" - Ako.

"Uh yun ba?! Close friend ko yun since Highschool." - Echo.

"Ahhhh. Pero bakit bigla syang nagulat sa akin?! Pumanget ba ako?" - Ako.

"HAHAHAHA. What a question. Di ko rin alam kung bakit sya nagulat e." Tas naging seryoso nanaman ang mukha nya. Nakakatakot tuloy>____<

Bumalik na kami sa room. :) Buti nalang di kami nalate. ^___^v

"May mangyayaring recycling project ang school natin. KAya inaasahan ko na sumali kayo doon. 3 weeks lang naman kayo magrerecycle. Kung sino ang gustong sumali, Ilista nyo lang ang pangalan nyo dito sa papel saka nyo ibigay kay Ms. Diamzon." - Sabi ni Prof.

Syempre, trip ko yan! Kaya sasali ako. Haha. Pero si Echo kaya? Sasali ba sya?

"Echo, sasali ka?" Tanong ko sa kanya.

"Oo. Ikaw?" - Echo.

"Oo naman. Trip ko yung nga ganun." - Ako.

Tas nilista na lahat ng name ng sasali. Tas nung uwian saka ko binigay sa Principal's office.

Ayan na. Kinililig nanaman ako

Haha. Bakit? Kasi pati ba naman sa Recycling project, makakasama ko si Echo Sky Villanueva! Swerte nga naman! Hahahaha. ^___^