PRINCE OF MY HEART (On-Going)

♥Chapter 11: They are back -__-

♥ Chapter 11: They are back -_-

- Hazel's POV -

Namimiss ko na si Jessie. Pero i can't go to her. I can't see her. :(

Dahil may importante akong dahilan. Even Echo. May dahilan rin sya. Ang mama ni Jessie, actually, hindi sya nasa outing. Sinabihan ko sya na yun ang sabihin. Baka naman kasi tumalab na toh diba?! Sana nga. I can't wait to see my bestfriend. :'(

Alam kong galit na sa amin si Jessie. Kasi nawala nalang kami agad. Hindi ko kasi alam ang rason na sasabihin ko. Pero sana pag bumalik ako, sana Jessie can forgive me. Lahat ng katangahan ko, sana mapatawad nya yun. :'(

(Kai's Note: Sorry if di nyo magets ang pinapahiwatig ng POV ni Hazel. Hindi pa po ito ang tamang panahon para malaman nyo. Haha. XD)

- Jessie's POV -

Saturday ngayon! Nakauwi na rin si Mama. Nagyaya naman si Wencess na magmall. Syempre, payag ako. Friend ko ata yan. Haha. Naligo na ako. Tas nagbihis. Suot ko ay color red na tshirt, tas nakapants ako na color Black. tas nakaconverse na rubber shoes. ^__^ Excited na ako. Haha.

*riiing riiiing*

Wencess Audrey calling....

"Hello wencess?"

(Hii. Andito na ako sa mall. Punta ka na dali!)

"Sige bye."

*tooot*

Tas nagmadali na akong lumabas ng bahay. :)

****

"Bagay sayo to Jessie. Bilhin ko para sayo." - Sabi ni Wencess tas pinakita yung Yellow with Pink laces. Andito kami sa isang boutique sa mall.

"Wag ka. Ano ka ba." - Ako.

"Tss. Bestfriend mo ako diba? Kaya hayaan mo na akong bilhang ka hah? Pleasee." - Tas nagpuppy eyes pa. Cute! ^___^

Tas binayaran na nya yung dress tas inabot sa akin yung paperbag. Tas nagpunta na kami sa Foodcourt. Syempre para kumain. XD Treat nya daw ako. :)

"Oy, bakit parang gustong gusto mo ako ngayon itreat Wencess?" Tanong ko tas sinubo yung Fried chicken.

"W-wala lang. Gusto ko lang." - Wencess.

"Thanks nga pala Bestfriend." - Ako

"sus wala yun!" - Wencess

Nung natapos kaming kumain, nagpunta naman kami sa arcade. libre nya pa rin daw yung Tokens. Haha ^__^

-Hazel's POV -

Ito na ang araw na kailangan na naming magpakita kay Jessie. Pero sana naman, she can accept me again as her very very bestfriend. Sana matanggap nya rin si Echo. Di naman namin ginusto ang nangyayari.

Pero paano kami nagdadahilan kay Jessie?! Eh hindi nya naman alam ang katangahang ginagawa namin! >__<

Nalaman din namin na nasa Mall daw si Jessie. With her new BESTFRIEND.

Nagsisisi tuloy ako na ginagawa ko to. Ako naman kasi ang pasimuno ng lahat ng to. Inaamin ko ang tanga ko. Parang pinaglalaruan ko ang isip ni Jessie. Kaya ngayon, di na ako ang bestfriend.

Bakit ba ang selfish ko?!Bakit gusto ko, ako lang ang Bestfriend nya?! Eh ang gaga ko naman kasi sa ginagawa kong toh, i thougt im not her bestfriend. >__<

Masyado na akong mabait para tumulong sa ibang tao habang ang bestfriend ko, walang nalalaman! Sh*t lang! >___<

Bakit kasi ganito ako?! P*ta! I hate those f*ckin' plans that i've done.

- Jessie's POV -

7pm na. Pauwi na rin kami ni Wencess. Syempre, niyaya ko sya na sa bahay na magdinner. :) Kasi nilibre nya ako. Kulag pa nga yun bilang kabayaran. Andyan sya lagi. Comforting me. Making me feel that there's somone make me feel that i'm worth it. :)

Sumakay na kami ng taxi.

Siguro 15 mins lang bago makarating.

Pagdating sa bahay...

0_____0

They are back. After 3 weeks. -____-

"J-Jessie.." Tawag sa akin ni Echo at Hazel. Nagsabay pa sila.

Di ko alam kung matutuwa ba ako o magagalit. -__- Tumingin lang ako kay Wencess. Nagsmile lang sya sa akin.

Anong ibigsabihin nun? Na iwelcome ko sila Hazel and Echo as my Friend? Nagiba na talaga kasi ang tingin ko kay Hazel. Mas Bestfriend ko na ata si Wencess. Mabait sya at andyan sya nung wala sila Hazel at Echo. Pag kasama ko sya, feeling ko kasama ko na rin si Echo at Hazel. O mas higit pa dun.

Haay! Di ko alam kung bakit kailangan ko naging OA nang ganito.

Nagkatitigan lang kami nila Hazel. Pero nakikita ko sa mata nya na, naiiyak na sya. pero pinipigil nya lng.

"J-Jessie, namiss kita." - Hazel.

Hindi pa rin ako makasagot. -____-

Ano naman isasagot ko? Namiss ko rin sila?

"Tara na Wencess, kain na tayo." - Yaya ko kay Wencess. Bahala nasila Hazel kung susunod sila o hindi. Ang kasama ko naman ay si Wencess. Hindi sila -___-

papasok na kami ni Wencess sa bahay. Pero pinigilan nya ako.

"Wait Jessie, andyan na sila? Pero anong ginawa mo?" - Tanong ni Wencess habang hawak ang Wrist ko.

"Ipapadanas ko lang naman yung naramdaman ko nung bigla silang nawala na hindi nila ako sinabihan." - Ako.

"I understand you Jessica. Pero, bakit hindi mo muna sila Pakinggan? Malay mo, may mahalagang dahilan sila na masasabi sayo. Mahirap kasi yan Jessie. Mahirap nakaMove on lalo na pag kaibigan." - Wencess.

"Tss. Wencess, may point ka. Pero kasi, nasaktan rin ako." - Ako.

"Oo, alam ko yun Jessie. Pero diba lahat naman ata may rason. Malay mo, ginawa nila yun para sa ikakabuti nila. Tawagin mo silang makasarili pero, may pagkakataon naman na sarili naman ang iniisip nila." - Wencess.

I dont know kung maniniwala ako kay Wencess.

Ah basta, ayoko muna. Mahirap kasi.

"Tara na nga lang, nagdinner na tayo." - Ako.

"Tss. Alam kong ang lalim bg iniisip mo Jessie. Pero tinatago mo lang. Ang bilis kitang nakilala kahit ilang araw pa lang tayo nagiging close. Bakit hindi mo sila yayain?" - Wencess

"Tss. Wencess, intindihin mo naman ako. Sabi ko nga sayo, Nasaktan ako. Kaya hindi ko ata kaya. Diba bestfriend na kita? You also need to understand what i say." Tas nagsmile ako. Fake nga lang.

"Osige. I think they'll understand you. Mali rin naman sila e. Di nila sinabi kung saan sila pupunta." - Wencess.

Tas ngumiti na kami! Nagpunta na kami sa Dining.

Sinilip ko naman yung bintana, ayun, naguusap sila Echo at Hazel. Tas umiwas nalang ako ng tingin sa kanila.

"Napansin ko, bakit ganito ako pag dating sa kaibigan? Ganito ba talaga to Wencess?" - Tanong ko.

"Alam mo Jessie, mahina ka pagdating sa ganyan. Kasi sabi mo di ka pa nagmahal. Kaya ganyan ka. Kasi kaibigan mo lang ang tinuturing mong mahal." - Wencess.

Tama nga sya. Mahina ako sa ganito. -_-