PRINCE OF MY HEART (On-Going)

♥Chapter 12: Ang Tanga ko kasi >_<

♥ Chapter 12: Ang tanga ko kasi >_<

- Jessie's POV -

kunaumagahan, bumangon na ako sa kama ko. Para ayusin ang sarili ko. Actually, napuyat ako. Kasi, iniisip ko na sila Hazel. Hindi ba sila nakokonsensya sa ginawa nila? Kung hindi, wala silang pakialam sa akin. -____-

Napaisip ako.. Kung pakinggan mo kaya yung rason nila? Uggh! Nakakainis! May awa at galit na naghahalo sa isip ko!

"Wencess!!!" Tawag ko kay Wencess nung nasa school na ako.

"Oh? Ang aga mo ah!" Sabi ni Wencess. Pangalawa kasi ako sa dumating. Syempre si Wencess ang unang nakarating. ^_^

.

.

.

.

.

Lunch time na. Kanina tahimik nga ako sa room. Bakit? Kasi katabi ko na si Echo. -__-

"Anong gusto mong kainin Jessie?" - Wencess.

"Kahit ano. Oh, eto pera pambili." Tas inabot ko na kay Wencess yung 50 pesos ko.

Hinihintay ko lang si Wencess dito sa table.

"J-Jessie, pwede magusap tayo?"

0______0 Makikipagusap sya sa akin?

"Tss. Pano pag ayoko?" Pagtataray ko naman kay Echo. Oo, si Echo nga yun.

"Please. Jessie, ipapaliwanag namin sayo." - Echo.

Nagglare lang ako. Nakita ko naman si Wencess na padating.

"Jessie. Please. " Pagpupumilit pa ni Echo. Lumingon naman ako kay Wencess. Tumingin ako sa kanya na parang nagpapaalam. Tumango lang naman sya.

Kaya pumayag na rin ako. Sinundan ko si Echo hanggang sa school garden. Nakita ko naman si Hazel na nakaupo sa bench.

"J-JEssie!" Tas niyakap nya ako. Namiss nya rin ba ako?

"Bitaw Hazel." - Sabi ko. Tas sumimangot naman sya. Ginagawa ko lang naman toh para maparamdam sa kanila kung gaano kasakit ang layuan ng kaibigan. -___-

"Oh, ano bang paguusapan? Naiinip na ako oh. Tsaka andun si Wencess sa Cafeteria" Sabi ko.

"S-Si Wencess?" - Hazel.

"Oo, yung BESTFRIEND ko." Pageemphasize ko pa ng Bestfriend.

"Eh ako?" --Hazel.

"Ewan." Tas naggesture pa ako.

Nakita ko naman si Hazel na mapapaiyak na. Ganyan din naman ako dati.

Hindi naman sa gumaganti ako, pinapakita ko lang kung paano ako nasaktan nang dahil sa mga kaibigan.

"Jessica, andito kami para sabihin sayo kung bakit kami lumayo na walang sabi sabi." Sabat naman ni Echo.

"Okay. Edi sabihin nyo na. Daming pabagal." - Ako.

"3 weeks kaming nawala Jessie. Di namin ginusto yun. Inaamin namin, na magkasabwat kami sa hindi pagpapakita sayo. Pero para sayo naman to Jessie. Hindi mo kasi kami naiintindihan. Marami kaming problema na tungkol sayo na hindi mo alam." - Echo.

"Tss. Paano ko nga kayo maiintindihan?! Eh ang abno ng rason pagdadahilan nyo?!" - Ako.

"Jessie, mahirap kasi nagExplain. Wala kang alam tungkol sa rason namin. Kaya pasensya ka na kung naguguluhan ka. Pero Jessie, maniwala ka, may totoong rason kami. Kaya Jessica, sorry for being stupid. Sorry for not saying the reasons." Sabi ni Hazel tas tumulo na ang luha nya.

di ko alam ang gagawin ko. Di ko alam kung eto na ba ung oras na mapapatawad ko sila. -_-

"Okay, narinig ko na ang mga sinabi nyo. Sige, alis na ako. Wencess is waiting for me." Yan na lang ang nasabi ko.

Tas umalis na ako sa School garden.

- Hazel's POV -

Tama nga ako. Magagalit nga si Jessie sa amin. Kahit yung sinabi namin, parang wala syang pakialam. :'( Ayoko pa kasi sabihin sa kanya. Baliw na kung baliw. Naiinggit na rin ako kay Wencess. :'( Pero bakit nga ba ako naiinggit? Karma ko na ng ata to e. >__<

"Echo, anong gagawin natin?" - Ako habang umiiyak.

Nakaalis na din kasi dito sa school garden.

"Bigyan muna natin sya ng space. Bobo ko rin e. Wala akong strength para masabi kay Jessie ang lahat." - Echo.

"Ang tanga tanga ko kasi! Ang tanga! Ko!!" Sigaw ko tas humagulgol na ulit. :'(

"Hazel stop. Hindi lang naman ikaw ang may mali. Ako rin. Pati ang mama ni Jessie. Kasi, kung sinabe natin kay Jessie ang lahat, matatanggap nya." - Echo.

Tama nga naman ni Echo. Pero kasi, mas inuna ko ang Kaba ko tsaka takot na baka magalit si Jessie.

Naiinis ko sa sarili ko ngayon! >__<