PRINCE OF MY HEART (On-Going)

♥Chapter 27: Returned.

Follow me on twitter @naughtykai_watty

__________________________________________________________________________________

♥Chapter 27: Returned. 

- Jessie's POV -

Ngayon araw, dapat masaya ako. Graduate na ako ng College. At pwede na akong magtrabaho... 

1 year and 6 months na syang wala. 

Pero im still here. Waiting that he will come back and i can say sorry to him.. 

Hayy, nangangarap nanaman ako,, sabi ko nga dapat masaya ako ngayon. Pero bakit ganito?

Kung makapagemote ako -____-

"Uy, bilisan mo na Jessie,, aalis na tayo." -- Sabi ni Hazel sa akin. Hindi graduation ni Hazel ngayon.

Last year pa yan grumaduate.3 years lang ang course nya e. 

Kaya andito sya, manunuod ng graduation ko. Sya na rin daw ang magtetake ng pictures. HAHA.

Andito na kami sa school... 

Nagreready na ako. Sinuot ko na yung toga ko, :)

Excited na ako mamaya,,, 

-

-

-

"Congrats!!" Sabi ni Hazel sa amin ni Wencess...

Kumpleto na!! Natupad na ang pangarap ko..

Pero sasaya na kaya ako? Kahit wala si Echo?

At nakakahanap ba ako ng lalaking magmamahal sa akin?

At mamahalin ko?

Habang buhay nalang ako nakakulong sa ala ala na iniwan ni Echo?

Pati ala ala na nabalik sa akin...

Ala alang bumalik sa akin matapos ng ilang taon. Ala ala bago ako maaksident. Bago ako Maamnesia,

oo, naalala ko na lahat yun.....  all the memories Returned because of my nightmares.

Ilang panaginip na ba ang napanaginipan ko?  12.

At lahat yung pinaalala ang mga nangyari bago ang aksidente. 

Nalaman ko na, si Echo. At si Wencess and nakagalitan ko dati.. 

Pero napatawad ko na sila.. Alam ko na rin na hindi nila kagustuhan yun.

Pinaliwanag sa akin ni Wencess ang lahat. Kaya kahit wala si Echo, napatawad ko na sya.

-- Flashback --

"Hazel, nanaginip nanaman ako." -- Ako,

"Jessie, ngayon ata dapat mo nang malaman..." -- Hazel

Ha? Di ko sya maintindihan. Ano ang kailangan ko malaman? Yung tungkol sa panaginip ko na yun?

"Jessie, lahat ng napanaginipan mo, totoo. Sorry kung tinago namin sayo,, naamnesia ka, matapos mong maaksidente. Amnesia na hindi mo maaalala lahat ng taong nanakit sayo. Alam kong nasaktan ka dati sa nalaman mo na nagdedate si Echo at si Wencess. Yun rin yung araw na, naaksidente ka, kaya di mo sila maalala." -- Hazel O____O Di ko alam ang sasabihin ko.

"Hazel, bakit ngayon mo lang sinabi?!!!" Nagalit na ako, ako lang pala ang walang alam nito.

NAIINIS AKO >.< Bakit di ko to alam?!!! Kung sinabi siguro nila, matagal na akong nakarecover. 

"Jessica, sorry.. Nahirapan rin kasi ako. At nagalala ako sayo. Kasi, baka madisappoint ka pag nalaman mo na may Amnesia ka nun... Sorry. At aaminin ko na pati si Tita Helen, may kinalaman dito. Kaya kayo ulit nagkakilala ni Echo, dahil sa amin. Pinagplanuhan namin toh nila Echo. Yung date, yung parehas kayo ng school na pinasukan. Alam namin lahat yun. Sorry." Tas tumulo ang luha nya.

Si mama? May alam rin dito??

"Hazel bakit nyo kasi tinago toh sa akin?" -- Ako tas napaupo sa kama ko.

"Jessie, sorry, kung gusto mo magalit sa akin, gawin mo na. Kahit sa akin lang. Wag na sa iba. Sa akin mo itapon lahat ng galit mo." -- Hazel.

Di ko kayang magalit sa bestfriend ko. Kaya tinatago ko tong inis at galit ko. 

Ano ba naman kasing mapapala nito pag nagalit ako.. Wala na diba? Nangyare na e. 

"H-Hazel, ito rin ba yung rason ng paglayo ni Echo sa akin?" - Ako.

"Oo Jessie. Hindi pa sya bumabalik kasi, di pa natin naibabalita sa kanya. Sorry talaga Jessie," -- Hazel.

Imbis na nagalit ako kay Hazel, niayakap ko sya nang mahigpit. 

Naintindihan ko lahat ng ginawa nya. Tumulong naman sya..

"Hazel, di ako dapat magalit sayo. Dapat magpasalamat ako." - Ako.

-- End of flashbck --

Sana naibalita na ni Hazel kay Echo, para humingi ako ng tawad sa kanya. At magbabati na kami...

At sana mahal nya pa rin ako.

At hindi mapunta sa wala ang paghihintay ko.

At sana maging masaya ako sa kanya.

Kung sakali mang bumalik sya.

Dahil mahal na mahal na mahal ko sya simula pa dati!!!!!!

Simula pa nung di ako naamnesia. Alam kong mahal na mahal ko sya.. 

Kung nagtrust sana ako sa kanya nung araw na yun, sana, ang saya saya na namin ngayon.

At wala nang nangyari sa akin at hindi na ako naamnesia.. 

Masyado kasi akong nagemote nun e.

Sana pala pinakinggan ko muna si Echo nun..