Het geheim

Hoofdstuk 13

~ 2 weken later ~

P.O.V. Nova
Ik zit op school voor me uit te staren. Het is vrijdag middag en we hebben tot het negende lesuur les. We hebben Frans, maar tot nu toe heb ik eigenlijk helemaal niets van de uitleg meegekregen. Wat niet handig van me is, omdat ik een dikke onvoldoende gemiddeld voor Frans sta. Maar ik heb wel andere dingen aan mijn hoofd dan Frans. Morgen is de verjaardag van mijn neefje. Dat betekend dat ik morgen mijn nichtje dus ook zie. Ik zal haar moeten gaan vertellen wat er speelt op dit moment. Ik moet gaan vertellen dat ik een medium ben, dat ik oma gezien heb en dat ons land in groot gevaar is. Maar wat als ze me niet geloofd? Kort samengevat is dit ook wel een bizar verhaal. Hoe moet ik beginnen? "Hey, ik ben een medium en kan met geesten praten. Laatst heb ik oma zien verschijnen, en ze zei dat het land in gevaar is. Jij en ik moeten er voor gaan zorgen dat iedereen in veiligheid komt." Juist ja, ze zal me voor gek gaan verklaren.

"Nova, hoe moet het werkwoord deviner dus in de verleden tijd vervoegd worden?" Ik schrik op uit mijn gedachten als ik merk dat de lerares een vraag aan me stelt. "Dat is uuuhm..." Probeer ik. De lerares kijkt me streng aan. "Nova, waar zit jij de laatste tijd toch met je gedachten. Let eens op! Je staat gemiddeld niet al te best, dus zorg maar dat je je hoofd er bij houd!" De lerares draait zich om naar het bord en begint weer verder te schrijven. "Als het zo makkelijk geweest was, zou ik dat al lang gedaan hebben..." Zeg ik tegen mezelf.

Als de bel gaat pak ik mijn spullen uit mijn kluisje en fiets ik naar huis. Eindelijk even rust. Nou ja, tot morgen ochtend dan. Ik heb geen idee hoe ik mijn nichtje duidelijk kan maken wat er allemaal is gebeurd. Wat als ze me echt voor gek verklaart? Ik leg mijn hoofd ik mijn handen en denk na. In een film zie ik de hoofdpersonage dat altijd doen als diegene een plan probeert te bedenken. Helaas werkt het nooit bij mij. Ik zucht en ga op mijn bed liggen. Ik denk aan de lange dag die ik achter de rug heb, en van vermoeidheid vallen mijn ogen dicht.

Ik schrik wakker. Ik zit rechtop in mijn bed, en kijk om me heen. Gelukkig, ik ben in mijn kamer. Ik heb gedroomd over het zwart. Zo een enge nachtmerrie heb ik nog niet vaak gehad, maar de laatste tijd heb ik ze steeds vaker. Wacht, het is middag, dus moet ik het dan wel een nachtmerrie noemen? Hoe zou het anders heten, een middagmerrie? Ach ja, wat dan het dan ook was, het was angstaanjagend. Ik wrijf in mijn ogen en kijk op de klok. Het is zes uur, bijna etenstijd dus. Ik besluit om naar beneden te gaan.

Na het eten ben ik een horror film gaan kijken. Wat niet echt slim was, omdat ik nu niet meer in slaap kan komen. Ik lig klar wakker nar het plafond te kijken, en bij ieder geluidje dat ik hoor voel ik mijn hard tekeer gaan. Voorzichtig kijk ik om me heen, bang voor wat ik aan zal treffen. Maar iedere keer zie ik niets. Ik zucht en pak het drankje wat ik gekregen heb om mezelf tegen slechte geesten te beschermen van mijn nachtkastje af. Ik mag het gebruiken als ik dat hele medium gedoe even niet meer aan kan heeft mijn moeder gezegd. Ik giet een klein beetje op de lepel, neem het drankje in mijn mod en slik het zo snel mogelijk door. Ik wen maar niet aan die vieze zure smaak. Ik ga weer liggen en sluit mijn ogen. Nu hoef ik tenminste niet meer bang te zijn voor slechte geesten. Dat is al een zorg minder. Met de gedachte dat ik alles morgen aan mijn nichtje moet gaan vertellen val ik in slaap.