Het geheim

Hoofdstuk 14

-16 jaar later-

"Mama! Kom je nog?"  Ik zucht. Wat wilt ze nu weer van me? "Jaja, ik kom er al aan!" Roep ik naar beneden. Ik loop de wasmand met schone kleren op bed neer, en loop de trap af. Als ik de woonkamer inloop zie ik Lisanne al naar het bovenste plankje van de speelgoedkast rijken. Wanneer ze me aan ziet komen draait ze zich om, en zet ze haar 'smeekgezichtje' op. Het klinkt heel cliché, maar zelfs ik kan het niet weerstaan. "Ik kan niet bij de verf mama." Zegt ze met een lief toontje. Lachend pak ik de verf van de plank af, en geef het aan haar. "Vergeet geen placemat te pakken al je gaat verven!" Roep ik nog, maar Lisanne is ondertussen al naar de keuken gerend.

Als ik weer boven en, ga ik verder met de schone kleren op te ruimen. Zuchtend pak ik een broek van Niek uit de wasmand. Hoe vaak moet ik hem nog gaan zeggen dat hij niet moet voetballen als hij  een van zijn nieuwe broeken aanheeft!?  Die groene plekken krijg ik er nooit meer uitgewassen! Ik loop met de broek in mijn handen naar de keuken om een speciaal wasmiddel te gaan halen om de groene vlekken er uit te kunnen wassen. Nietsvermoedend loop ik de keuken in. Als ik opkijk, zie ik verf. Overal. "Lisanne zit op haar knieën naast de muur haar handen te verven, om die daarna op de muur te stempelen. Van links naar rechts is een heel patroon van kleine kinderhandjes zichtbaar. Geschrokken kijkt ze op, in de hoop dat ik niet al te boos zou gaan reageren. Ik weet dat ik het als ouder anders had moeten doen, maar ik barst in lachen uit, waarna Lisanne hard mee begint te lachen.

"Mooi he?" Vraagt Lisanne. Haar ogen twinkelen van geluk. "Is een verassing, speciaal voor jou, mama!" "Ik vind het heel mooi, maar eigenlijk mag je dit niet doen hoor Liesje!" Glimlach ik. "Ik denk ook niet dat papa dit zo leuk gaat vinden. Laten we het er af halen."

Ruim een half uur later hebben we samen alle verf van de muren afgehaald, en sta ik te koken. Ik hoor dat de deur hard dichtgeslagen wordt. Daar zullen Jesse en Niek zijn. "Mama Mama!" Roept Niek. "Toen ik bij Tim ging spelen, hebben we heel veel leuke dingen gedaan! We gingen naar de speeltuin, en we hebben lekkere snoepjes gehad, en we hebben met de trein gespeeld, en we hebben gevoetbald..." "Het zal toch niet waar zijn he..." Fluister ik in mezelf, en ja hoor, als ik me omdraai tref ik een glunderende Niek aan, met grote groene plekken in zijn nieuwe broek. Ik besluit er maar niets van te zeggen, omdat er toch geen verandering in gaat komen, geloof ik. Ik draai me weer om en kook verder.

Een paar seconden later voel ik dat er twee armen om mijn middel heen geslagen worden. "Dag schat, hoe was je dag?" klinkt de stem van Jesse in mijn oor. "Vermoeiend." Geef ik toe. "Veel gedonder op werk, veel was, en je gelooft nooit wat Lisanne uitgehaald heeft." Jesse haalt zijn armen van mijn middel af, en loopt naar Lisanne. "Wat heb jij gedaan, kleine boef?" Vraagt hij aan haar, waarna hij haar optilt en met haar door de kamer rent. "Hahaha, Papa, niet doen! Hahahaha!" hoor ik Lisanne gillen. "Zo vermoeiend dit, eigenlijk leef ik in huis met drie kinderen." Denk ik in mezelf.

"Het eten is klaar!" Roep ik. Ik had gehoopt dat iedereen een keer op tijd aan tafel zou zitten, net zoals in de reclames van Unox. Maar natuurlijk was dat niet het geval. "Wie aan tafel komt zitten, mag vanavond een snoepje bij de film!" Roep ik deze keer. En natuurlijk komt iedereen nu wel naar de tafel gestormd. Zelfs Jesse doet zijn uiterste best om zo snel mogelijk aan tafel te komen, alsof ik daadwerkelijk diegene ben die bepaalt wat hij te eten krijgt.

Na het eten kijken we een film, en breng ik samen met Jesse de kinderen naar bed. "En zo, leefden de prinses en de prins nog lang en gelukkig." Lees ik voor. "Zo, het boekje is uit, tijd om te slapen!" Zeg ik, waarna ik Lisanne een kus op haar voorhoofd geef. Ik loop naar beneden, maar al snel hoor ik haar al weer naar me roepen. Dus loop ik weer naar boven, om te vragen wat er aan de hand is. "Ik kan niet slapen." Zegt Lisanne, waarna ze met haar armen over elkaar rechtop in haar bed gaat zitten. "Je hebt het nog niet eens geprobeerd." Zeg ik. "Maar papa is nog voor aan het lezen voor Niek, en hij leest veel te hard!" Roept Lisanne boos. Ik ben even stil om te luisteren naar Jesse zijn voorleeskunsten, maar snel daarna besef ik me pas hoe hard hij loopt te schreeuwen over een ridder en een draak. "Ga maar lekker liggen, papa is vast zo klaar." Stel ik haar gerust, en ik loop naar beneden. Eindelijk wat tijd voor mezelf na deze lange vrijdag.