"Ahm, di okay lang, dunnalang ako sa likuran. sumama ka nalang sa mga kabanda mo"
Sus ko pakipot pa sa pagsabi ko pero gusto ko naman talaga.. Ayaw ko lang naman kasi manguna pa ako. Tapos sabihin ng iba ang landi ko.
"Sige na, tumabi ka na, baka maunahan ka pa ng iba sa upuan. at saka lanang ibang bakanteng upuan."
La akong choice kasi punong puno talaga ang library.
" Sophia, Sobrang galing mo sa mga academic contest, proud ako sayu "
Hala!! proud daw siya sa akin.. Yieeee Hahaha... Di ko akalaing napapansin niya pala tlga ang mga sinalihan kong contest...
"Ahm, Thank you RJ." Balik ulit ako sa kunwari nagbabasa ako ng librong hawak ko.
"Sophia, pedi ba kitang imbitahang mag lunch? this Saturday?"
ToToo ba ito? Niyayaya niya akong mag lunch?Pero sigurado akong di papayagan kasi, dapat lagi mag study. T.T Di naman ako peding magsinungaling sa mga magulang ko.
"naku sorry RJ kasi, Di ako papayagang lumabas eh. Siguro sa iba nalang."
Pasensya talaga RJ gustong gusto ko talagang makasama ka sa Lunch. pero di talaga pedi :((
" Edi Bukas, sabay tayu mag lunch sa canteen, Libre kita, at saka jan lang naman sa Canteen kaya papayagan ka talaga siguro ng parents mo. "
Parang gumagawa talaga si RJ ng paraan ah.. Yieee ako naman itong kilig na kilig kanina pa talaga. AT nagkakatotoo ang mga hilig ko. Nasana maging close friends kami ni RJ ..
" O sige sure, so kita nalang tayu sa canteen bukas? "
Di na ako tumanggi.. Hahaha... At saka baka maarte siyang lalaki... Kasi ako ang tahimik kong kasama. Sobrang tahimik.. na mas gugustuhin mo pang walang kasama kesa makasama ako.
" O sige .. " Sagut naman ni Rj..
UWIAN NA!! yey!! Pero di pa ako umuwi kasi tahimik na ang school at gugustuhin ko na ulit na magbasa ng libro.. ^_^ Ito ang hobbie ko eh .. kaya wala basagan ng Hobbie.
"WUi Sophia!! "
BINABASA MO ANG
Mr. Crush ng Campus
RomanceDEDICATED TO: all na nahihiyang umamin sa nararamdaman nila sa kanilang iniibig ... sa lalaki man o babae.. lahat naman tayu natotorpe na magsabi, lalonna kung totoo ang pagmamahal at seryoso tayu... pero kung minsan sa sobrang katorpehan tayu, nagm...