Yine Mi Yarım Kalmış Sevmeler? #Wattys2016

Yine Mi Yarım Kalmış Sevmeler? - Bölüm 6

Uzun bir aradan sonra hepinize merhaba benim güzel okurlarım. Bir çoğunuzun bana sinirli olduğunu hissedebiliyor gibiyim. Bölüm çok fazla mı gecikti ne? Evet evet hepiniz haklısınız. Yeni bölüm fazlasıyla gecikti. Bahaneler üretmeyeceğim. Sadece bu bölümün gecikmesinin nedenini size söylemek istiyorum. Bu bölüm fazlasıyla özel bir bölüm benim için. Çünkü her şeyin başladığı bölüm. Bu bölümü yazmak için tam bir ay boyunca uğraştım. Tam bir ay boyunca bu bölümün üzerinde çalıştım. Ama üzerinde bir ay boyunca gece gündüz demeden çalıştığım bölümüm silindi. O kadar sinirlendim ki size anlatamam. Yinede bu bir mazeret değil biliyorum. Bu kitabın yazarı olarak size söz veriyorum güzel okurlarım. Bir daha yeni bölümü çok zor bir durum başıma gelmedikçe geciktirmeyeceğim. Bu haftalar hepimizin sınav haftasının yaklaştığı zamanlar. Bu da bir nevi moral ve destek bölümü olsun benden size. Çok çalışın ve çok güzel notlar alın hepiniz. Güzel haberlerinizi bekliyorum bakın. Haberiniz ola. Hepinizi kalbinizin en sevilmemiş köşesinden öpüyorum güzel okurlarım. Bu geveze yazarınız yine çok konuştu sanırım. Hah , ne dersiniz? Sizi daha fazla bekletmeyeyim ve yeni bölüme davet edeyim o zaman. Keyifli okumalar dilerim efenim hepinize... ^-^

-

Onu sevmek cam kırıklarıyla dolu bir yolda yürümeye benziyordu aslında. Her ne kadar o yolun canımı acıtacağını bilsem de ayaklarım beni yine o yola , ona doğru götürüyordu.

Gerçi ayaklarıma suç atamazdım. O sadece kalbimin isteğine uyuyor ve beni cam kırıklarıyla süslenmiş yola doğru sürüklüyordu...

Bir sigara yakıp , sigara dumanının küfürlerimin arasına karışıp yok olmasını izleyebileceğim saatlerdeydim.

Buna rağmen sigara dumanından daha çok ihtiyacım olan bir şey olduğunun farkındaydım.

Bir sigara tiryakisinin sigaraya muhtaç olduğu kadar sevgisinin arasında kaybolmaya muhtaç olduğum kadın , sigara dumanının sardığı nefesini başkasının duyumsamasına katlanamıyorum...

Bu gece sigara dumanının sardığı nefesine muhtacım. Bu gece üzerine sigara kokusu sinen kollarının arasında kaybolmaya muhtacım. Bu gece göğsünün tam ortasında acılarımın üstünden öpmene muhtacım , bu gece de seni her gece olduğu gibi aralıksız sevmeye muhtacım. Bu gece ben yine sana muhtacım...

Gece yarısı beynimin içinde dolaşan düşüncelerime daha fazla katlanamamış ve kendimi dışarı atmıştım. Nereye gideceğimi biliyordum. Eski mahallemize. Küçük Alkım'ın her zaman bana sevgisini sunduğu , her ne olursa olsun ellerimden tutup beni düştüğüm yerden her defasında kaldırdığı yere. Bizim mabedimize...

Açıkcasını söylemek gerekirse buradan eski mahalleme yürüyerek gitmek büyük bir cesaret isterdi. Çünkü bu geniş ve temiz sokakların bittiği yerde sizi oldukça dar ve pis bir sokak karşılıyordu.

Sokak serserilerinin 'Cam Kırıkları' adını verdiği bu sokağın hemen başında çoğu insanın tüylerini diken diken edebilecek türden siyah renkte , büyük ve kalınca yazılmış bir yazının olduğu tabela asılıydı.

''Cam kırıklarına hoş geldiniz. Fakat baştan uyarmadılar demeyin diye küçük bir uyarı! Ayağınıza ve kalbinize batan cam kırıklarından sizi kurtarmak yerine onların sizi yavaş yavaş öldürmesini zevkle izleriz. Sevgilerimizle ucubeler...'' - Sokak Serserileri

Sokak serserileri oldukça büyük bir kitleden oluşan bir gruptu. İnsanların onlara sokak serserileri demeleri üzerine adlarını sokak serserileri yapıp ortada öyle gezmeye başlamışlardı. Daima siyah giyerlerdi. Siyah rengi popüler olmadan önce bile siyah renginde kıyafetler giyerlerdi. Eğer sokak serserilerinden biri olmak istiyorsanız bilmeniz gerekenlerden biriydi siyah renginden başka rengi benimseyemeyeceğiniz.