Alinin agzindan...
Ikimizde heycanla kizimizin gözlerini acmasinini izliyorduk. Actiginda gülümseyerek Seline döndüm. O da saskinca bana bakiyordu.
"Koca gözlü Maviş" dedim gülerek.
Kizimizin gercekten kocaman buz mavisi gözleri vardi.
"Inanmiyorum yaa... cok güzeller"
"Bencede."
Dakikalarca onlara baktiktan sonra sessizligi bozan bendim
"Azra."
"Hı?"
"Azra olsun."
"Ismimi?"
Basimla onayladim. O da gülümseyerek kizimia döndü.
"Hoşgeldin Azra Aylin"
Telefonumu cikarttim ve onlarla bir fotograf cektim.
Azrayi yatagina birakti ve telefonu hemen elimden aldi. Kaslarimi catip ona baktigimda telefonu geri verdi.
"Naptin?"
"Instagram. Hatirlatiyim #AlSel fan clubumuz var. Hepsi bu ani bekliyorlar kocacim."
Hemen Instagrama girip fotografin altina ne yazdigina baktim.
"Sonunda sana kavuştuk birtanemiz. Seni çok seviyoruz Azra Azra"
Bunu sesli okumustum.
"Begenmedin mi?"
"Yooo cok güzel."
---
Yarim saatin ardindan kapi tiklaninca gir dedim ve giren kisiyle sinirlerim tepeme cikti. Ama ayni zamandada korkmaya basladim.
S "Ahh Bartu!"
B "Sey Instagramda fenomen olmussunuz... daha dogrusu Aylin"
A "Azra Aylin"
B "Azra Aylin. Bende dedim ki gelip Selini ziyaret edigim."
A "Iyi bok yedin..."
Tabii bunu cok sessiz söylemistim.
S "cok iyi demişsim canim."
Mal Bartu elindeki cicekleri birakip Azraya yaklasti.
A "Yalniz, uyuyor dokunmasak..."
S "Ali..."
Iceriye hemsire girdi.
H "Annemiz bebegi emzirecek."
Bartuya kas göz yapip odadan cikmasini emrettim.
S "Ali gidin bartuyla biraz kafede oturun. Yalniz kalmasin"
Göz devirip seline "yapma yaa..." bakisimi attim
Oda gözlerini belertip belertip beni tehtid etti...
Göz devirip Bartucuğumla kafeye indim. Biryandanda iyi oldu. Su kumar meselesini konusuruz.
Kafeye indikten sonra bir masaya oturduk. Ilk basta susmayi tercih ettim.
"Ali. Birsey olmamis gibi mi davranacaksin?"
Gözlerine baktigimda sadece öfke gördüm.
"Ne istiyorsun benden?"
"Asil sen ne istedin benden?"
"Bak. Ben oynumu oynadim gittim. Seninle isim olmaz. Bunu kabullenmelisin. Kumar dedigin böyle oynanir bilmem haberin var mi?"
"Ben kazandim. Hep kazaniyordum. Sen geldin. Herseyimi tek tek kaybettim. Su da gitti. Beni birakti"
Simdi öfkesi hayal kirikligina dönmüstü.
"Su?"
"Sevgilim. Yani eskiden ona öyle itat ediyordum. Sen gelene kadar"
Cümlenin sonunda yine sinirlenmisti. Sevgilisinin ismi Aylin degilmiydi.
"Aylin kim?"
Kahkaha atmaya baslayinca kaşlarim catildi.
"Onu Selini kandirmak icin demistim."
"Selinden ne istiyorsun. Ne derdin varsa benimle hallet."
"Galiba karicin kumar oynadigini bilmiyordu? Oglum herseyini elinden alicam!"
"Bak! Benim hicbirsey umrumda degil! Ama tek isteyim kizimin mutlu ve huzurlu büyümesi."
"O kadar kazandigin parayla iyi bir evin falan oldu tabii!"
"Ya ben o paranin kurusuna dokunmadim!"
Bagirdigim icin herkez bize bakiyordu.
"Kalk, burda konusmiyacaz. Gidiyoruz"
Herkezin bizi izledigini fark edince itiraz etmeden pesimden geldi.
Hastahanenin otoparkina geldigimizde bombostu. Bu isime gelmisti. Gazetecilerden uzaktim.
"Bana bak. Ben o parayi kendim icin kazanmadim. Ordan ciktigim gibi birine verdim. Baskasi icin oynadim."
"Kimin icin oynamişsin Ali bey..."
Sustum. Belki intikam almak isterdi. Basına aciklardi. Babada yine bize musallat olurdu.
"Susuyorsun. Öyle olsun. Tamam. Bende gidip Seline kumar oynadigini söylerim."
Gidiyordu... arkasini dönmüs, hayatimi mahfetmeye gidiyordu...
"Babam."
Arkasini döndü. Yüz ifadesinden hicbirsey anlamadigi anlasiliyordu.
"Ne?"
"Babam icin".
"Koskoca Haluk Mertoglu neden böyle birsey istesin ki"
"Anlatirsam... sır kalir mi?"
Sesim aglamakliydi. Kendimde agliyordzm zaten. Yere yikildim ve gözyaslarimi görmemesi icin kafami egdim.
Adimlari duyunca yanima yaklastigini fark ettim. Benim seviyeme indi.
"Kalır..."
Arkadaşlar önemli bir duyurum var. Hani iki haftadir hergün hergün bölüm yayinliyorum ya, bunu pazartesinden itibaren yapamiycam. Neden diye soruyorsaniz... okulum basliyor ve benim notlarim düzgün olsun diye kafami derslere vermeliyim. Kac günde bir veririm inanin bir fikrim yok ama cok bekletmem.
Sevgiler Yazar...
